مدتی است متوجه شده ام که بسیاری از شربت های دارویی خوراکی حتی شربت های معمولی برای سرما خوردگی و گلو درد حاوی اتانول (الکل اتیلیک یعنی ماده اصلی مست کننده مشروبات الکلی ) هستند. این مطلب و مقدار اتانول در روی شیشه این داروها مثل اکسپکتورانت دیفن هدرامین و دکسترومتورفان درج شده است.
حکم این دارو ها از لحاظ مصرف ، حلال بودن خوردن، ونجاست و پاکی چیست؟
با توجه به این که اینها در اصل مسکر نیستند و بعد از آمیختن با داروها در آن مستهلک می شوند خوردن این گونه شربتها اشکال ندارد.
عنوان سوال:
مدتی است متوجه شده ام که بسیاری از شربت های دارویی خوراکی حتی شربت های معمولی برای سرما خوردگی و گلو درد حاوی اتانول (الکل اتیلیک یعنی مادهاصلی مست کننده مشروبات الکلی ) هستند. این مطلب و مقدار اتانول در روی شیشه این داروها مثل اکسپکتورانت دیفن هدرامین و دکسترومتورفان درج شده است.
حکم این دارو ها از لحاظ مصرف ، حلال بودن خوردن، ونجاست و پاکی چیست؟
پاسخ:
با توجه به این که اینها در اصل مسکر نیستند و بعد از آمیختن با داروها در آن مستهلک می شوند خوردن این گونه شربتها اشکال ندارد.
يکي از موضوعاتي که در فقه از احکام آن صحبت شده ،خوردن مي باشد.
اصلی
اصلی مقابل تبعی و عارضی است.
الکل
الکل مایعى بى رنگ و فرّار با بویى مطبوع و طعمى سوزان است که از آن به مناسبت در بابهاى طهارت و اطعمه و اشربه سخن گفته شده است.
پاکی
از آن جهت كه دین اسلام يك برنامه كامل براى زندگی بشر بوده و تمام جنبههاى حيات مادی و معنوى او را در نظر دارد و از جهتى بهداشت يكى از ابعاد مهم زندگى بشر است، اسلام عزيز نسبت به مسأله طهارت و بهداشت عنايت شايانى دارد.
حلال
حلال،این عنوان در مقابل حرام وبه معنای انچه که از لحاظ شرعی جایز است.
دارو
دارو یا دوا عبارت است از هر مادهای که برای درمان یا تسکین و یا پیشگیری بیماری به بیمار تجویز میشود.
شیشه
شیشه مادّهای سخت، شفاف و شکننده میباشد که از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات و صید و ذباحه نام بردهاند.
ماده
منشاء و منبع آب (چاه و چشمه ماده دارند برخلاف آب حوض)
درد
دُرد به ضم دال مواد ناخالص مایعات است. از آن به مناسبت در باب تجارت سخن گفتهاند.
خوردن
يکي از موضوعاتي که در فقه از احکام آن صحبت شده ،خوردن مي باشد.
اصل
اَصل ، اصطلاحی در علم حدیث است. برخی از کسانی که مستقیم و بیواسطه از معصومین (ع) روایت شنیدهاند، متن شنیده شده را به صورت نوشتاری ثبت کردهاند. به هر یک از این نوشتهها اصل میگویند. چهارصد اصل روایی موسوم به اصول اربعمائه ، از مهمترین زیربناهای شکل گیری جوامع حدیثی بعدی است.