مالکیّت فکری همچون مالکیّت مادّی محترم است و تجاوز به حریمآن جایز نیست و هر کس تجاوز کند و خسارتی به بار آورد ضامن است. زیرا مالکیت از موضوعات عرفی و عقلائیست و به تعبیر دیگر از موضوعاتی است که عرف و عقلا آن را تعیین می کنند و می دانیم در عصر و زمان ما این نوع مالکیّت در عرف و عقلا به رسمیت شناخته شده است و از آنجا که موضوع را از عرف می گیریم و حکم را از شرع، چنین نتیجه خواهیم که اصل کلّی (لا یحلّ لاحد ان یتصرف فی مال غیره الاّ باذنه) شامل آن هم می گردد اضافه بر این گاه می شود که برای اختراع یک وسیله صنعتی یا اکتشاف یک دارو، یا تالیف یک دوره کتاب، یا تولید یک سی دی، میلیون ها خرج می کنند و صدها ساعت زحمت می کشند، به یقین اگر کسی آن اثر را بردارد و بدون اجازه تولیدکننده تکثیر کند، ظلم فاحشی مرتکب شده و ظلم از نظر شرع و عقل حرام است. و اگر کسانی مرتکب این کار خلاف از طرق غیر قانونی شوند، دلیل بر مباح بودن آن نمی شود و ضامن هستند
آیا مالکیت فکری که در عصر ما معمول شده در مورد تألیف کتاب ها، اختراعات و صنایع اکتشاف داروها، تولید فیلم های مفید و سی دی ها جنبه شرعی دارد یا نه؟ به این معنی که اگر کسی به حریم آن تجاوز کند مانند تجاوز به حریم ملک های مادّی مانند خانه و زمین و اتومبیل است و غاصب محسوب می شود یا نه؟
مالکیّت فکری همچون مالکیّت مادّی محترم است و تجاوز به حریمآن جایز نیست و هر کس تجاوز کند و خسارتی به بار آورد ضامن است. زیرا مالکیت از موضوعات عرفی و عقلائیست و به تعبیر دیگر از موضوعاتی است که عرف و عقلا آن را تعیین می کنند و می دانیم در عصر و زمان ما این نوع مالکیّت در عرف و عقلا به رسمیت شناخته شده است و از آنجا که موضوع را از عرف می گیریم و حکم را از شرع، چنین نتیجه خواهیم که اصل کلّی (لا یحلّ لاحد ان یتصرف فی مال غیره الاّ باذنه) شامل آن هم می گردد اضافه بر این گاه می شود که برای اختراع یک وسیله صنعتی یا اکتشاف یک دارو، یا تالیف یک دوره کتاب، یا تولید یک سی دی، میلیون ها خرج می کنند و صدها ساعت زحمت می کشند، به یقین اگر کسی آن اثر را بردارد و بدون اجازه تولیدکننده تکثیر کند، ظلم فاحشی مرتکب شده و ظلم از نظر شرع و عقل حرام است. و اگر کسانی مرتکب این کار خلاف از طرق غیر قانونی شوند، دلیل بر مباح بودن آن نمی شود و ضامن هستند