موقع تحویل سال همسرم قرآن را به نیت چگونگی احوال ما در سال جدید باز کرد و آیه (کل نفس ذائقة الموت) که در وسط صفحه بود به چشمش خورد، بعد خودم چند بار تفأل زدم و هر بار آیاتی با همین مضمون می آمد. از آن روز به بعد به کلی به هم ریخته ام و خیلی نگران همسرم هستم. لطفاً ما را راهنمایی کنید.

ارشاد به معنی راهنمایی و هدایت کردن است. ارشاد در فقه با اضافه به جاهل و غیر آن به مناسبت در بابهایی مانند طهارت و تجارت آمده و صفت امر یا نهی قرار گرفته است. در مباحث الفاظ علم اصول نیز از آن سخن رفته است.

قلعه اَلَموت ناحیه‌ای در رودبار دیلم در حدود ۱۰۵ کیلومتری شمال قزوین که امروزه به رودبار الموت مشهور است و روزگاری دراز به عنوان دژی تسخیر ناپذیر مقر فرمانروایی اسماعیلیان بود. این قلعه تا حدود سده ۹ق در تاریخ سیاسی و نظامی شمال ایران نقش مهمی داشته و از موقعیت استراتژیکی خاصی برخوردار بوده و کلید دروازه دیلمان و گیلان به شمار می‌آمده است. امروزه این قلعه بر فراز کوهی در کنار روستای گازاخان موجود است و یکی از جاذبه‌های گردشگری و قلعه‌های منحصر به فرد ایران محسوب می‌شود.

حال/ احوال، اصطلاحی پرکاربرد در تصوف و عرفان، به‌معنای حالتی که بی‌اختیار در ضمیر سالک پدیدار و در مدت کوتاهی ناپدید می‌شود اما اثری نافذ و ماندگار از خود برجای می‌گذارد.

تحویل ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • تحویل (حدیث)، اصطلاحی حدیثی به معنای انتقال از سندی به سند دیگر• تحویل (فقه)، جابه‌جا کردن و از حالی به حالی برگرداندن و همچنین تسلیم مال تعهّد شده به متعهّدٌلَه• تحویل (نجوم)، اصطلاحی در نجوم به معنای انتقال نجوم در آسمان از برجی به برج دیگر

تفأّل به معنای فال نیک زدن یا پیش‌بینی آینده با استناد به قرآن، دیوان شعرا و غیر آن است. از این عنوان به هر دو معنا به مناسبت در باب صلاة سخن رفته است.

"ن ف س" در اصل لغت برخروج نسیم دلالت می‌کند و تنفس نیز به همین معنا می‌باشد. واژه نفس در کتابهای لغت، بیشتر به معنی ذات و حقیقت شی آمده است، "قتل فلان نفسه" یعنی ذات و حقیقت خودش را هلاک کرد. [۱] [۲]

عام، غير معين

قصد، تصميم به انجام عمل

سال به سال قمری و شمسی تقسیم می‌شود و سال شرعی که احکام مرتبط با زمان بر اساس آن تنظیم شده، سال قمری است که دوازده ماه می‌باشد. از عنوان سال در بابهاى طهارت، صلات، زکات، خمس، حجر، وصیت، نکاح و طلاق سخن گفته‌اند.

اِسْتِخاره‌، از سنت‌های مسلمانان، در لغت به معنای طلب خیر و در اصطلاح به معنای واگذاری کار به خداوند در هنگام شک و تردید است. در استخاره فرد تصمیم خود را به نتیجه استخاره منوط میکند و به واسطۀ آن از حیرت و شک بیرون می‌آید. استخاره با قرآن، تسبیح و رقاع صورت میپذیرد. اگرچه رجوع به عالمان دین برای استخاره امری رایج است؛ اما گفته شده است اصل این است هر کس برای خود استخاره کند.

صدقه چیزی است که انسان آن را به قصد قُربَت (نزدیک‌شدن به خداوند) از مالش خارج می‌کند، مثل زکات؛ ولی واژه «صدقه» را برای صدقهٔ مستحب و «زکات» را برای صدقهٔ واجب به کار می‌برند.[۱] دادن مال در راه خدا را «تصدّق» و مال داده شده را «صدقه» می‌نامند.

حکم الزامی و طلب اکید متعلق به چیزی را وجوب گویند.