چند سالی است حرکتی در برخی مساجد رواج یافته، که به نظر می رسد ترویج نوعی خرافه باشد. ماجرا بدین قرار است که در شب اوّل ماه ربیع الاوّل، از حدود نیمه شب تا اذان صبح، افرادی (که غالباً خانمها هستند) با در دست داشتن شمع، پشت درب مساجد تجمّع نموده، و با کوبیدن درب مساجد به صورت آهسته، و خواندن اذکاری، توسّل جسته و حاجات خود را طلب می نمایند. و این حال تضرّع در هنگام اذان صبح به اوج خود می رسد. کسانی که به این شیوه عمل می کنند، آن را مستند به شنیده های خود از بعضی خانمهای جلسه ای، و هدف از آن را رفع همّ و غم، و برآورده شدن حاجات، و تسلّی دل حضرت زهرا(علیها السلام)می دانند. لطفاً بفرمایید:
1 آیا اساساً چنین عملی مستند روایی دارد؟
2 آیا چنین عملی (که در حال گسترش می باشد) می تواند به عنوان یک حرکت شایسته مورد تأسّی دیگران قرار گیرد؟
3 در صورتی که عمل فوق از جمله خرافات، و یا خدایی نکرده نوعی بدعت باشد، وظیفه ائمّه جماعات و متدیّنین در این خصوص چیست؟

با توجّه به این که این عمل در روایات معصومین(علیهم السلام) وارد نشده، انجام آن به عنوان یک امر مستحبّ شرعی جایز نیست، و سزاوار است ائمّه محترم جماعات مردم را به سوی مراسم و توسّلاتی دعوت کنند که در روایات معصومین(علیهم السلام) وارد شده است، و گرنه ممکن است افراد منحرف برای وهن مذهبهر روز امر تازه ای اختراع نمایند، و ناآگاهان را به سوی آن دعوت کنند.