استان ایلام
استان ایلام با ۱۹۰۸۶ کیلومتر مربع، به علت زیبایی های طبیعی فراوانی که دارد، عروس زاگرس نام گرفته است. مرکز این استان شهر ایلام است. ناهمواری‌های استان ایلام از رسوبات دوران اول تا چهارم زمین شناسی به یادگار مانده اند؛ ولی شکل گیری آنها عموماً به دوران دوم و سوم زمین شناسی مربوط است. این کوهها چنان گسترده و فشرده اند که امکان شکل گیری دشتی آنها فراهم نشده است. شمال و شمال شرقی استان ایلام کوهستانی و نواحی مغرب و جنوب غربی آن را اراضی پست و کم ارتفاع تشکیل داده اند. مهمترین ارتفاعات استان کبیر کوه و دینار کوه و مهمترین دشتهای آن دشت عباس و دشت مهران، دهلران است. از نظر اقلیمی استان به سه منطقه تقسیم میشود که عبارتند از: - مناطق میانی که دارای آب و هوای معتدل است. - مناطق کوهستانی شمال و شمال شرقی که دارای آب و هوای سردسیر با زمستانی طولانی است. - مناطق جلگه ای غرب و جنوب غربی که دارای آب و هوای گرمسیری است. بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت استان ایلام در سال ۱۳۸۵ برابر با ۵۴۵۷۸۷ نفر بوده‌است. مردم این استان مانند سایر مناطق ایران زبان فارسی را می‌دانند. زبان‌های گفتاری رایج در میان آنها، کردی فیلی، کردی کرمانجی، لکی، لری و عربی است.
