معلّمین مدارس ابتدایی و راهنمایی گاهی از اوقات مجبور می شوند، جهت نظم کلاس و یادگیری بیشتر بچّه ها، آنها را تنبیه کنند، البتّه لازم به ذکر است که با حفظ مراتب تنبیه، یعنی تذکّر، نگاه تند، تهدید به دادن نمره کم و امثال ذلک می باشد و در نهایت مجبور به زدن آنها می شوند که این زدن ممکن است در دست یا بدن آنها سرخی و کبودی ایجاد کند، سؤال این است که آیا حرمت یا ضمانتی در کار است؟ برای مزید اطّلاع عرض می کنم که اگر زدن نباشد، نه معلّم می تواند مطلب درسی را خوب بیان کند و نه محصّل می تواند از درس بهره ای ببرد، چون با مشاهده عدم تنبیه از ناحیه معلّم، کلاس را بر سر معلّم ویران می کنند، مضافاً به این که مزاحمت آنها ممکن است به محیط مدرسه و کلاسهای دیگر نیز سرایت بکند؟

همان گونه که قبلا نیز گفته ایم، باید حتّی الامکان از تنبیه بدنی صرف نظر کرد و در صورت ضرورت باید با اجازه خاصّ یا عامّ ولیّ کودک باشد و کاری که سبب دیه شود انجام ندهند و با توجّه به آثار منفی تنبیه بدنی، تا ممکن است باید از آن پرهیز کرد.