با توجّه به این که ورزش نیمی از جمعیّت دنیا را به خود جذب کرده، وگاه در سیاست و حکومت نقش مهمّی ایفا می کند، و در کشور ما نیز از مهمترین ابزارهای مقابله با تهاجم فرهنگی به شمار می رود، استدعا دارم نظر مبارک خود را پیرامون سؤالات ذیل بیان فرمایید:
1 دیدگاه شرع مقدّس درباره ورزش چیست؟
2 اسلام درباره ورزش حرفه ای چه می گوید؟
3 نظر اسلام در مورد کسی که شغل و کسب خود را ورزش قرار می دهد چیست؟
4 شرع مقدّس پیرامون ورزش قهرمانی چه نظری دارد؟
5 مسابقات ورزشی با تعیین عوض (پولی که برای بنده در نظر می گیرند) چه حکمی دارد؟
6 آیا پخش مستقیم مسابقات ورزشی با لباس مخصوص، و نگاه آن برای عموم (زن و مرد) جایز است؟
7 شرط بندی در مورد پیش بینی نتیجه، توسّط بازیکنان یا شخص ثالث چه حکمی دارد؟

جواب 1 تا 7: بی شک ورزش برای سلامت جسم و روح لازم، و در اسلام ورزش های هدفداری نیز پیش بینی شده است (مانند اسب سواری و شنا و مانند آن)، ولی شرط بندی تنها در مورد تیراندازی واسب سواری اجازه داده شده است. متاسّفانه ورزش در جهان کنونی، همان طور که اشاره کرده اید، در پاره ای از موارد از مسیر اصلی منحرف شده، و به افراط و تفریط گراییده، و گاه ابزار مسائل تجاری سودپرستان، یا خودکامگی سیاست بازان واقع شده است، و اگر کار به همین وضع پیش برود، خطرات مهمّی ورزش و علاقه مندان به آن را تهدید خواهد کرد. امیدواریم اندیشمندان برای پیشگیری از سوء استفاده های مختلف از ورزش چاره ای بیندیشند، و آن را در جایگاه اصلی خود قرار دهند، و از این که جمعی از جوانان عزیز ما قربانی انحرافات ورزشی شوند جلوگیری کنند.