اگر نطفه زن و شوهری را در خارج از رحم با هم ترکیب کنند و در رحم شخص ثالثی قرار دهند، با وجود اینکه این کودک در رحم مادر جانشین بزرگ شده، امّا دارای صفات ارثی زن اوّل می‌باشد. با توجّه به آیه دوم سوره مبارکه مجادله، به کدام یک از این دو زن تعلّق دارد، و وارث کدام یک از آنهاست؟ (الَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنکُم مِّن نِّسَائهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا الِّائی وَلَدْنَهُمْ وَ إِنهُّمْ لَیَقُولُونَ مُنکَرًا مِّنَ الْقَوْلِ وَ زُورًا وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُور) کسانی که از شما نسبت به همسرانشان (ظهار) می‌کنند (و می‌گویند: (أَنتِ عَلیَّ کَظهَرِ أُمّی تو نسبت به من بمنزله مادرم هستی))، آنان هرگز مادرانشان نیستند مادرانشان تنها کسانی‌اند که آنها را به دنیا آورده‌اند! آنها سخنی زشت و باطل می‌گویند و خداوند بخشنده و آمرزنده است!

این فرزند متعلّق به صاحبان نطفه، و با آنها محرم است، و از آنها ارث‌ می‌برد. و مورد مادر جانشین به منزله فرزند رضاعی او است، بلکه در بعضی جهات نسبت به آن اولویت دارد؛ چرا که تمام گوشت و استخوان او از وی روییده است. بنابراین حرام است که بعداً با آن زن و فرزندان او ازدواج کند، امّا ارث‌ نمی‌برد.