از دست خودم خسته شد‌ه‌ام‌؛ نماز صبحم غالباً قضا می‌شود‌، در زمینه تحصیلی پیشرفت ندارم، زود عصبانی و دلگیر می‌شوم‌، احساس بی‌مصرفی می‌کنم، از آنچه برای آینده‌ام فکر می‌کردم خیلی عقب مانده‌ام‌، در عقایدم کمی ضعیف شده‌ام خیلی فکر می‌کنم که ایراد کارم کجاست؟ شاید از درآمدم باشد که سعی می‌کنم حلال باشه ،رفتارهایی از من سر می‌زند به‌خصوص با همسر بسیار مهربان و عزیزم که اصلا فکر نمی‌کردم روزی این رفتارها از من سر بزند. چند ماهی است به ضعف اراده شدیدی (درامور تحصیلی ، مالی و عبادی و ...) دچار شده‌ام و هر چه می‌کنم بر طرف نمی شود و گاهی این ضعف اراده و سپری شدن ایام خاطرم را سخت می‌آزارد و اشکم را روان می‌سازد‌، چه کنم‌؟

گناه زندگی را سیاه و تباه می‌کند، مخصوصاً جسارت به دیگران و مخصوصاً جسارت به خانم و بدی کار شما این جا است. گناه نکنید و از نماز اوّل وقت کمک بگیرید و از خدمت به دیگران و دل دیگران را به دست آوردن؛ مخصوصاً همسر کمک بگیرید، امید است موفق باشید.