باسلام خدمت جناب دکتر دارابی
مشکلی که تو این چند سال همراهم بوده اینه که تمرکز ندارم مثلا سر کلاس درس حواسم به چند جا میره، کارهایی که دارم فراموش میکنم سر وقت انجامش بدم. اگه این مشکل که از بچه گی داشتم حل بشه خیلی توان یادگیریم بالا میره کارهام رو بهتر و راحت تر انجام میدم ضمنا دچار یه تنبلی و سستی عمومی توی انجام برنامه هام هستم که البته بقیه اینو یه حسن میدونن و میگن دامنه تحملت بالاست ، باحوصله ای و... کارمند هستم و همزمان درس هم میخونم مجردم و باخانواده ام زندگی میکنم همیشه برنامه ریزی (آرزو) های بلند مدتی داشتم توی آینده نگری بهترم تا اجرای برنامه هایی که برا آینده دارم یعنی چیزی که پیش بینی میکردم و میخاستم محقق میشه ولی زمان انجام کار تعلل میکنم و بی اراده گی میاد سراغم.
ممنون میشم اگه رک و پوسکنده بگین دردم چیه چاره اش چیه

با سلام.برای افزایش تمرکز تمرینات زیر را روزی سه تا چهار بار به مدت دو هفته انجام دهید:1- چشمان خود را ببندید و از عدد 100، 6 تا 6 تا کم کنید: 100، 94، 88، 82 و ...2- چشمان خود را ببندید و افکار خود را بر قسمت های مختلف بدن تمرکز دهید. برای مثال با خودتان بگویید: "می خواهم فقط به مچ دستم فکر کنم" و حدود یک دقیقه ای این کار را انجام دهید.3- بین دم و بازدم خود 5 ثانیه وقفه بیندازید.4- یک صفحه ی روزنامه را جلوی خود بگذارید. سعی کنید یک حرف خاص را در یک سطر پیدا کنید و زیر آن خط بکشید.5- پشت چراغ قرمز عدد پلاک ماشین ها را با هم جمع کنید.6- جدول حل کنید؛ چه جدول سودوکو، چه جدول کلمات متقاطع.7- یک جا بنشینید، چشمان خود را ببندید و تمام صداهایی را که می شنوید، به دقت گوش کنید. سعی کنید صداهای جدیدتری را پیدا کنید.در ارتباط با تنبلی هم بهتر است اول برویم سراغ فکرهایی که نباید به آنها اجازه ی ورود بدهیم:- خیلی بد شد.- دیر شده.- چرا من باید اشتباه کنم؟- از بقیه عقب افتادم.- دیگه قابل جبران نیست.- و ...این فکرها مثل شلیکی می ماند که احساسات بدی مثل خشم، غم، ترس و ... را در ما زنده می کند. می توانید به خودتان بگویید:* فکر کردن به گذشته مشکلی را حل نمی کند. شاید هم زیاد کند.* باید شروع کنم.* آرام آرام اوضاع بهتر می شود.* نباید انتظار معجزه داشته باشم.* باید به شرایط سخت عادت کنم. چون تا حالا عادت نداشتم.* افکار منفی نوعی مجوز برای تنبلی است. آنها را دور می ریزم.* قرار نیست که با تکرار اشتباهات گذشته آینده را سیاه کنم.* درست است که جبران کردن دشوار است اما غیرممکن که نیست.و هم چنین می توانید:+ کارهایی را که می خواهید انجام دهید، به کسی نگویید (انرژی آن به هدر می رود).+ به جای برنامه ریزی هفتگی یا ماهیانه، فقط برای همان روز برنامه ریزی کنید.+ از کارهای آسان شروع کنید.+ اگر خوب پیش رفتید، به خودتان جایزه بدهید.+ به هیچ وجه نگویید "باشه بعداً".+ هرگز به خودتان نگویید: "تا حالم خوب نشه، شروع نمی کنم." چون ممکن است هرگز شروع نکنید. فعلاً این تمرینات را شروع کنید بعد با ما تماس بگیرید.خدانگهدار