با سلام.این تغییرات در آستانه ی بلوغ تا حدی طبیعی است. یعنی بچه ها رفتارهای جدیدی را آغاز می کنند که در ابتدایی نداشتند. برای کنار آمدن با این رفتارها باید به این اصل معتقد باشیم که:اگر قرار است او تغییر کند، این تغییر باید:- از ساده به مشکل باشد.- به تدریج انجام شود.- با اختیار و انتخاب خودش باشد.- و دائم توسط شما تشویق شود.به این ترتیب اوضاع بهتر می شود.به عنوان شروع به این نکات توجه کنید:بهترین و اساسی ترین اقدام، حمایت و همدلی است. یعنی گفتن جملاتی که نشان دهد احساسات او را درک می کنید، او را می پذیرید، و به او نیاز دارید. فراموش نکنید این نکته که به او نیاز دارید، فوق العاده مهم است. یعنی بگویید:- گفت و گو با تو برای من اهمیت دارد.- این که به حرفهایت گوش کنم، برایم مهم است.- این که تو به حرف هایم گوش کنی، برایم لذت بخش است.و هنگامی که او حرف می زند مراقب باشید که:* حرفش را قطع نکنید،* حالت خشم و ترس در چهره ی شما نباشد،* مچ او را نگیرید،* از حرف هایش تناقض در نیاورید،* پیش بینی هایی که رنگ و بوی سرزنش و سرکوب دارد، نکنید.با این قدم ها اصول برقراری ارتباط را رعایت کرده اید.خدانگهدار
