وضوی بیماری که در مجرای بول و یا محل دفع مدفوع سونت گذاری شده است رافع حدث است و یا مبیح صلاه ؟ آیا مس قرآن و امثال آن را نیز مجاز است و همچنین در این کار لوله ای را تا مثانه فرو می برند و بول بوسیله آن دفع می شود و مشخص نیست بول چه زمانی خارج می شود وظیفه چیست؟
بسمه تعالی: حکم سلس البول را دارد و این نحو وضو مبیح صلاة است .والله العالم
عنوان سوال:
وضوی بیماری که در مجرای بول و یا محل دفع مدفوع سونت گذاری شده است رافعحدث است و یا مبیح صلاه ؟ آیا مس قرآن و امثال آن را نیز مجاز است و همچنین در این کار لوله ای را تا مثانه فرو می برند و بول بوسیله آن دفع می شود و مشخص نیست بول چه زمانی خارج می شود وظیفه چیست؟
پاسخ:
بسمه تعالی: حکم سلس البول را دارد و این نحووضو مبیح صلاة است .والله العالم
مقابل سلامت و تندرستی را بیماری گویند. از آن در بابهای طهارت، صلات، زکات، صوم، اعتکاف، حج، جهاد، حجر، ضمان، وصیّت، نکاح، طلاق، اطعمه و اشربه، ارث، حدود، قصاص و دیات سخن رفته است.
وظیفه
تکلیف مستفاد از اصول عملی، هنگام شک یا جهل به حکم واقعی را وظیفه عملی گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.
رافع
رافع ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • رافع بن عبدالله، از یاران امام حسین (علیهالسلام) و یکی از شهدای کربلا• رافع بن هرثمه، یا ابن نومَرْد، یکی از سرداران آل طاهر و حاکم خراسان من جانب محمد بن طاهر
مجاز
مجاز، استعمال لفظ در غیر معنای موضوعٌ له میباشد. و در اصول فقه کاربرد دارد.
صلاه
نماز (واژهای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله میایستد و ذکرهای ویژهای را خوانده و اعمال ویژهای مانند رکوع و سجده را به جا میآورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده میشود.
بول
بَوْل، واژهای عربی به معنای پیشاب /گُمیز میباشد.
حدث
حَدَث به دو معنای سبب نقض طهارت و قذارت معنوی مانع از دخول در نماز آمده است.
دفع
دفع به معنی منع از وجود شیء دارای مقتضی است.
مس
تماس مستقيم بدنی با يك چيز
بسمه
باسْمه (نیز: باصْمه، بَسْمه، بَصْمه)، واژة مأخوذ از ترکی برای طرحی که به وسیله قلم یا قالب و موادی چون ورقههای نازک طلا یا نقره یا رنگ و نظایر آنها با فشار روی کاغذ یا پارچه و مواد دیگری از این قبیل، منتقل میشد. این طرز کار شبیه شیوهای است که برای تهیه پارچههای قلمکار اصفهان یا چیتهای ساده (چاپی) به کار میرود.
صلاه
نماز (واژهای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله میایستد و ذکرهای ویژهای را خوانده و اعمال ویژهای مانند رکوع و سجده را به جا میآورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده میشود.
وضو
وُضو، یا آنگونه که در برخی مناطق ایران گفته میشود، دستنماز یا آبدست، شستن صورت و دستها و مَسح سر و پاها با شیوهای خاص است. وضو به خودی خود مستحب است و برای برخی کارها مانند نماز و طواف کعبه، واجب میشود. در برخی موارد باید به جای وضو، غسل یا تیمم کرد. وضو را میتوان به شیوه ترتیبی و ارتماسی انجام داد. وضوی جبیرهای، جایگزینی برای وضو در صورت وجود زخم است.
نحو
علم به اصول و قواعدی است که با آنها حالت و حرکت حرف آخر هر کلمه در جمله و نیز کیفیت ترکیب کلمات با هم در یک جمله، معلوم میشود. موضوع این علم کلمه و کلام و هدف آن نیز حفظ زبان از اشتباه لفظی است. [۱] [۲] [۳] در این علم درباره إعراب هر یک از فاعل و مفعول و فعل و مبتدا و خبر و... و جایگاه هر یک از آنها در جمله بحث میشود و هم چنین این که چه عاملی باعث میشود این اعراب تغییر کنند.