ساعت
ساعت مقدارى از زمان میباشد که در دو معنای ساعت عرفی و ساعت نجومی استعمال شده است و در روایات و به مناسبت در کلمات فقها کاربرد دارد.
شخصی که موظّف است در وقت معیّنی کاری انجام دهد، حتی در وقت بیکاری هم نباید وقت خود را صَرف در کارهایی که مربوط به آنجا نیست بکند، مگر با اذن مسئولی که شرعاً و قانوناً حق اذن دادن داشته باشد.