اگر محتوای شعری ناامیدی از لطف حق باشد و با ترجیع خوانده شده باشد ولی برای عرف مناسب با مجالس لهو و مطرب به حساب نیاید و مکلّف را نیز به گناه سوق ندهد چه حکمی دارد؟

يأس به معنای ناامیدی است.

مناسب، وصف ملازم حکم در قیاس و متناسب با آن می باشد.

واژه ترجیع ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • ترجیع (فقه)، به معنای تکرار قسمتی از اذان و به معنای گردانيدن آواز در گلو (چهچهه زدن)• ترجیع (ادبیات)، شعر تقسیم شده دارای قوافی مختلف و وزن واحد

تکلیف، اصطلاحی فقهی و کلامی و به معنای وظیفه‌ای است که از ناحیه دین بر گردن بندگان نهاده می‌شود که به واسطه آن انجام دادن یا ترک کاری بر فرد واجب می‌شود. در علوم اسلامی به تکلیف از دو منظر توجه شده است: نخست از منظر فقهی، و به تبع آن اصولی؛ دوم از منظر کلامی. در فقه و اصول ماهیت تکلیف و شرایط آن با توجه به وجه عملی موضوع بررسی می‌شود. در مقابل، در کلام به موضوعات مذکور به صورت نظری و انتزاعی‌ توجه می‌گردد. در بخش کلام از موضوعاتی چون غرض از تکلیف و راه شناخت تکلیف و اولین تکلیف آدمی بحث می‌شود.

به طَرَب آورنده، شادی‌بخش

گناه به معنای خلاف است و در اسلام هر گونه کاری که برخلاف فرمان خداوند باشد گناه است.

یكی از اصول و قواعد مهم در کلام عدلیه، قاعده لطف است كه پس از قاعده حسن و قبح عقلی مهمترین قاعده کلامی به شمار می‌رود. متکلمان عدلیه بسیاری از آموزه‌ها و عقاید دینی را براساس آن اثبات كرده‌اند. وجوب تکالیف دینی، ‌لزوم بعثت پیامبران،و وجوب عصمت انبیا، وعده و وعیدهای الهی، حسن آلام ابتدایی و وجوب امامت از جمله مسائلی است كه بر این قاعده استوار گردیده‌اند.

از جمله رذایل اخلاقی که در قرآن کریم بدان پرداخته شده است سخن یا عمل «لغو» است.

ـــ عُرف، شیوه متعارف و پذیرفته شده نزد همه یا گروهی از مردم می باشد. ـــ شیوه مستمر میان همه یا بیشتر مردم یا گروه خاص را عرف گویند.

از صفات خداوند متعال؛ مهربانی؛ بخشایش می باشد..

يأس به معنای ناامیدی است.

حلال،این عنوان در مقابل حرام وبه معنای انچه که از لحاظ شرعی جایز است.

مقابل غضب را رحمت گویند. رحمت در انسان به معنای دل نازک بودن و در خداوند به معنای روزی دادن و احسان و عفو و بخشش و غیره می‌باشد. از احکام مرتبط با عنوان یاد شده در بابهای طهارت، صلات و نکاح سخن گفته‌اند.

يأس به معنای ناامیدی است.

غَنا کشوری در غرب آفریقا است. در گذشته نام این کشور ساحل طلا بود ولی پس از استقلال در ۶ مارس ۱۹۵۷ نام آن به غنا تغییر یافت. کمتر از نیمی از جمعیت غنا مسلمان هستند. جمعیت شیعیان در این کشور بین ۴۰۰ هزار[۱] تا یک میلیون نفر[۲] برآورد شده است. مختصات: ۵°۳۳′ شمالی ۰°۱۵′ غربی / ۵.۵۵۰° شمالی ۰.۲۵۰° غربی / 5.550; -0.250

شعر سخنی ادبی و غالباً موزون و داراى قافیه که بیان کننده عواطف و تخیل گوینده است؛ از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، صوم، حج و تجارت سخن گفته‏اند.