در بعضی از مناطق رسم است تلقین میّت را بعد از سنگ چینی و پوشاندن لحد می خوانند؛ به این ترتیب که اوّل با سنگ های ضخیم قبر پوشانده می شود و تنها بالای سر یا قسمتی از قبر باز می ماند، به حدّی که ارتفاع به وجود می آید به نحوی که در وقت گفتن کلمات افتتاحیه تلقین، امکان این که دست بر کتف میّت زده و دهان نزدیک گوش او ببرند وجود ندارد، لذا بعضی اوقات با چوب شانه ی میّت را فشار می دهند.

خود تلقین واجب نیست چه رسد به تکان دادن. پس در فرض سؤال به نحوی نباشد که هتک میّت به حساب آید.