لطفا بفرمایید تنبیه بدنی دانش آموزان، بعد از نصیحت کردن وحرف زدن برای ننوشتن تمرین یا درس نخواندن یا ادب وغیره، صحیح است؟
با پرهیز از تنبیهی که موجب دیه است، احتیاط در اجازه گرفتن از ولیّ است.
عنوان سوال:
لطفا بفرمایید تنبیه بدنی دانش آموزان، بعد از نصیحت کردن وحرف زدن برای ننوشتن تمرین یا درس نخواندن یا ادب وغیره، صحیح است؟
پاسخ:
با پرهیز از تنبیهی که موجب دیه است، احتیاط در اجازه گرفتن از ولیّ است.
تکرار عمل به منظور حصول عادت و آسان شدن آن بر انسان را تمرین گویند و از آن به مناسبت در بابهای صلات، صوم و حج یاد شده است.
تنبیه
تنبیه: آگاه ساختن، هشدار دادن می باشد
نصیحت
پند همان اندرز و نصیحت است که از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات، امر به معروف و نهی از منکر، نکاح، لعان و قضاء سخن رفته است.
دانش
امروزه در زبان فارسی و عربی کلمه «علم» به دو معنای متفاوت بکار برده می شود.
ادب
ادب (به فتح همزه و باء) به معنای شگفت ، عجب، [۱] دانش، معرفت و روش پسندیده است. [۲]
اجازه
اجازه به معنی اظهار رضایت و صدور جواز انجام عمل یا روی دادن حالتی می باشد. جایگاه اصلی عنوان یاد شده در باب تجارت بحث بیع فضولی است، لیکن به تناسب در دیگر بابهای عقود و ایقاعات نیز از آن سخن رفته است.
پرهیز
اجتناب: به معنای دورى گزیدن است.اجتناب از عناوین کلّى است که در همه ی فقه، کاربرد دارد و در این جا، به اجمال، به مباحث آن اشاره مىشود.
دیه
دیه دارای دو معنی لغوی_ به معنای راندن و رد کردن _و اصطلاحی_ به معنای مالی که در صورت وقوع جنایت باید ادا شود_ است و از آن در معنی اصطلاحی به خون بها و دیه مقدَّر نیز تعبیر می شود.