چاهی را در حریم زمین های متعددی که مالکان مختلفی دارد و بعضی از آن ها موقوفه است، حفر کرده اند. برای گرفتن پروانه حفر چاه و مخارج آن، تنها برخی از مالکان اقدام کرده اند. پس از گذشت سالیان، همگی مالکان ادعای حقّ در آن چاه را دارند. آیا آ ن ها که در حفر چاه کمکی نکرده و پولی نداده اند، حقّی از آن دارند؟

پروانه از تیره حشره‌‌های پرنده و تمثیلی برای سرگردانی مردم در رستاخیز است.

به مال مورد وقف موقوفه گفته می‌شود.

اِقْدام‌، قاعده‌ای در فقه‌ امامیه‌ که‌ در ابواب‌ گوناگون‌ معاملات‌ جاری است‌ و بر پایه آن‌، اقدام‌ به‌ معامله فاسد، موجب‌ ضمان‌ می‌گردد.

حریم، اصطلاحی فقهی و حقوقی به‌معنای محدوده‌ای معین در اطراف برخی اموال غیرمنقول که برای بهره بردن کامل مالکان از آن اموال، از برخی تصرفات دیگران در آن محدوده منع شده است.

زمین جایی است که همه موجودات زنده روی آن زندگی می کنند.

کلید واژگان: مدارا، عفو، خشم، قرآن، حدیث.

به کندن زمین و گودکردن آن حفر می گویند که احکام آن در بابهاى طهارت، خمس،غصب،احیاءموات، حدود و دیات آمده است.

آب چاه به آب حاصل از کندن گودال عمیق اطلاق می‌گردد و یکی از مطهرات است. فتوای علامه حلی در عدم نجس شدن آب چاه با ملاقات اشیاء نجس دیدگاه فقهی در این زمینه را تغییر داد.

حاكم شرع حاكم منصوب از جانب خدا به طور مستقيم يا با واسطه است، بيشترين كاربرد عنوان حاكم شرع در كلمات فقها، فقیه جامع شرایط است. از حدود ولایت حاکم شرع در باب تجارت سخن گفته‌اند.

حاکم، اصطلاحی با معانی مختلف در فقه، حقوق و اصول فقه. این کلمه در لغت به معانی قاضی، داور، فرمانروا، اجراکننده حکم و متصدی اداره یک ایالت یا بخش از جانب حکومت است. کاربرد «حاکم» در منابع فقهی و متون حقوقی به معنای لغوی و غیراصطلاحی رایج است. با وجود این، به سبب قیود و شروطی که برای برخی مصادیق آن، به ویژه در فقه امامی، ذکر شده، به یک اصطلاح تبدیل شده است، همچنان که در اصول فقه نیز معانی اصطلاحی خاصی دارد.

شَریعت به معنی آنچه خداوند متعال براى بندگان خود وضع و تشریع کرده است، می باشد. به شریعت، شَرع، شریعت الهی، شریعت مُنزِلِه و قانون الهی نیز گفته می شود.