2) اگر فرضا یقین به موت او داشته است، آیا عبور با ماشین بر جنازه ی میتّی سهوا، موجب ضمان است؟ اگر هست، چه قدر است؟ ضمنا اگر دیه بر او لازم شد، آیا باید آن را الزاما به ورثه ی میّت بدهد یا اگر به راننده ی کامیون که خون بها را پرداخته، بدون آگاه ساختن ورثه بدهند کافی است؟

استناد موت به هر کدام باشد، با تحقیق و تفحّص لازم، دیه بر عهده ی او است و در صورت جهل، به اخیری مستند است و دیه باید به ورثه داده شود و آن چه ورثه اخذ کرده به دهنده برمی گرداند و اگر دیه مربوط به صدمه ی به جسد میّت باشد به وارث داده نمی شود؛ بلکه در وجوه خیر برای میّت صرف می شود و مقدار دیه به نسبت کل دیه او که صد دینار است، تعین می شود.