شخصی در اثر بیماری و یا به واسطه بی توجهی روزه خود را عمداً خورده و الآن متوجه شده که اشتباه بزرگی را مرتکب شده است و برای کفاره خود هر روزی 60 مسکین را باید اطعام بدهد و میسّر برایش نیست، ولی دختری دارد که دارای چند فرزند است و در شهرستان زندگی می‌کند و هر سال یکی دو ماه به خانه پدر می‌آید آیا می‌تواند که مخارجات آنها را به جای کفارات خود حساب کند یا خیر؟

در صورتی که در اثر بیماری که روزه مضر بوده است روزه خود را خورده است و یا بدون توجه بوده که متلفت نبوده است که خوردن روزه عمداً کفّاره دارد، کفّاره واجب نیست و فقط قضای روزه بر او واجب است و حساب کردن مخارج دختر و فرزندان دختر از کفّاره روزه که در فوق مرقوم داشته‌اید صحیح نیست.