انتساب طفل ناشی از تلقیح مصنوعی دو بیگانه با طفل ناشی ا ز وطی به شبه چه تفاوتی دارند ؟

کاشت نطفه در رحم از غیر طریق آمیزش را تلقیح مصنوعی گویند و از این عنوان در بخش مسائل مستحدثه بحث شده است.

نسبت خویشاوندی داشتن با دیگری را انتساب می‌گویند و از آن به مناسبت در بابهای طهارت، زکات، خمس و نکاح بحث کرده‏اند.

اجنبی به نامحرم و بیگانه گفته می شود.

تلقیح ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • تلقیح (فقه)، از موضوعات جدید فقهی و حقوقی، به معنای بارور ساختن انسان با ابزار پزشکی• تلقیح مصنوعی، کاشت نطفه در رحم از غیر طریق آمیزش و از مسائل مستحدثه• تلقیح خرما، بارور کردن درخت خرما

كودك نابالغ

آمیزش، نزدیکی جنسی و مجامعت انسانی با انسان دیگر یا با حیوان است. در فقه از آن با عناوینی مانند جماع، مواقعه، وطی، دخول، ایلاج، اتیان، و مباشرت یاد شده و احکام آن در بسیاری از باب ها، مانند طهارت، صوم، اعتکاف، حج، نکاح، طلاق، ظهار، ایلاء و حدود آمده است.

ثابِت، اصطلاحی است در کلام معتزله که بحث‌های مختلفی را در فلسفه و کلام به همراه داشته، و در شکل‌گیری نظریات عرفانی مؤثر بوده است.

سزاوارتر

نسب، به روابط حاصل از عروض اَعراض بر موضوعات‌شان اطلاق می‌شود.