زوج ادعا می کند که زوجه و بستگان وی قبل از عقد در توصیف زوجه گفته اند سال پنجم ابتدایی را خوانده است و پس از وقوع عقد و گذشت چند سال از زندگی، زوج متوجه می شود که زوجه در امتحانِ سال پنجم مردود شده است. و به زعم خودش که خلاف وصف بوده حق فسخ دارد، لذا عقد را فسخ کرده و حدود بیست روز پس از عقد، مجدداً زوجه را به عقد انقطاعی، زن خود قرار داده است. زوجه هم تصدیق می کند که گفته است سال پنجم ابتدایی را خوانده است. و می گوید که من خوانده بودم و همان را هم گفته و صحبت از مدرک به میان نیامده است. آیا زوج حق فسخ را داشته یا نه؟ و آیا با فسخِ انجام شده، زوجه از زوجیت وی بیرون رفته و با عقد موقت زوجیت انقطاعی برقرار شده است یا زوجیت دائم از بین نرفته است؟

بطور کلی در صورتی که قبل از عقد دختر به صفت کمالی توصیف شده، و عقد مبنیّاً بر آن واقع شده که به منزله شرط ضمنی بوده و بعد کشف خلاف شده است، زوج حق فسخ دارد. و ظاهراً در مورد سؤال، عقد مبنی بر آن صفت واقع نشده. لذا اثبات حق فسخ مشکل است. به علاوه ظاهر مورد سؤال این است که دختر و بستگان او حرفی از داشتن مدرک نزده و فقط گفته اند سال پنجم را خوانده است. بنابراین اگر معلومات او به مقدار سال پنجم بوده برخلاف توصیف نبوده، و حق فسخ در بین نیست. بنابراین در فرض سؤال، فسخ عقد بیوجه و بی اثر بوده و زوجه همچنان زوجه دائمی آن شخص است.