ظاهراً مورد از موارد لوث و قسامه است و گرچه ظن قاضی به نحو اجمال ملازم با ظن به کل و احدمنهما نیست ولی در باب لوث ظن به مورد معین دلیلی ندارد همانطوری که علم اجمالی قاضی در موارد خودش کفایت می کند بنابر این اگر اصل قتل محرز باشد و برای قاضی اماره ظنیه قائم شده باشد بر این که یکی از دو نفر قاتل هستند. چنانچه دو متهم بینه بر رفع اتهام خود نداشته باشند، بر ولی دم است که اقامه قسامه کند که در صورت اقامه دیه ثابت می شود و باید دیه را دو متهم به نحوی که در مسأله قبل گفته شد، بپردازند و اگر اقامه قسامه نکرد بر دو متهم است که هرکدام جداگانه برای رفع اتهام خود اقامه قسامه کنند که اگر اقامه کنند تبرئه می شوند و دیه بر بیت المال است، و در صورت نکول دیه بر آنان ثابت می شود که می پردازند و اگر یکی اقامه قسامه کرد تبرئه می شود و دیه بر دیگری است که باید از عهده برآید.
دو نفر متهم به قتل یا ضرب و جرح باشند و قاضی ظن اجمالی به وقوع بزه توسط یکی از آن دو نفر لاعلی التعیین داشته باشد و اولیاء دم، یا ادعای علم تفصیلی به وقوع بزه توسط یکی از آن دو نفر داشته و حاضر به اقامه قسامه با استناد بزه به یکی از آن دو به نحو معین می باشند و یا این که ادعای اجمالی داشته و حاضر به اقامه قسامه به استناد بزه به یکی از متهمان بدون این که آن یک نفر را معین کنند می باشند، آیا فروض مذکور از باب لوث می باشد؟ و در فرض دوم چنانچه از مصادیق لوث باشد با اقامه قسامه به کیفیت مذکور کدامیک از متهمان محکوم می باشند؟
ظاهراً مورد از موارد لوث و قسامه است و گرچه ظن قاضی به نحو اجمال ملازم با ظن به کل و احدمنهما نیست ولی در باب لوث ظن به مورد معین دلیلی ندارد همانطوری که علم اجمالی قاضی در موارد خودش کفایت می کند بنابر این اگر اصل قتل محرز باشد و برای قاضی اماره ظنیه قائم شده باشد بر این که یکی از دو نفر قاتل هستند. چنانچه دو متهم بینه بر رفع اتهام خود نداشته باشند، بر ولی دم است که اقامه قسامه کند که در صورت اقامه دیه ثابت می شود و باید دیه را دو متهم به نحوی که در مسأله قبل گفته شد، بپردازند و اگر اقامه قسامه نکرد بر دو متهم است که هرکدام جداگانه برای رفع اتهام خود اقامه قسامه کنند که اگر اقامه کنند تبرئه می شوند و دیه بر بیت المال است، و در صورت نکول دیه بر آنان ثابت می شود که می پردازند و اگر یکی اقامه قسامه کرد تبرئه می شود و دیه بر دیگری است که باید از عهده برآید.
- [آیت الله مکارم شیرازی] دو یا چند نفر، شخصی را مورد ضرب و جرح قرار داده، و صدمات و جراحات متعدّدی، که موجب دیه است بر او وارد کرده اند، برای قاضی به علم اجمالی محرز است که صدمات و جراحات مذکور، توسّط دو یا چند نفر مشخّص ایجاد شده، ولی مصدوم نمی تواند معیّن کند که هر یک از صدمات و جراحات را کدام یک از ضاربین وارد کرده است. ضاربین نیز منکر هر گونه ایراد صدمه و جراحت بر مصدوم هستند، تکلیف پرداخت دیه چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] دو یا چند نفر، شخصی را مورد ضرب و جرح قرار داده، و صدمات و جراحات متعدّدی، که موجب دیه است بر او وارد کرده اند، برای قاضی به علم اجمالی محرز است که صدمات و جراحات مذکور، توسّط دو یا چند نفر مشخّص ایجاد شده، ولی مصدوم نمی تواند معیّن کند که هر یک از صدمات و جراحات را کدام یک از ضاربین وارد کرده است. ضاربین نیز منکر هر گونه ایراد صدمه و جراحت بر مصدوم هستند، تکلیف پرداخت دیه چیست؟