در رساله مرقوم فرمودهاید اگر تربت در مستراح بیفتد و بیرون آوردن آن ممکن نباشد باید تا وقتی یقین نکردهاند به کلی از بین رفته به آن مستراح نروند. بفرمائید مراد از تربت همان مهرهایی که از کربلا به محلی میآورند یا معنی دیگری دارد؟
مراد از تربت مهرهایی است که در کربلا ساخته میشود.
عنوان سوال:
در رساله مرقوم فرمودهاید اگر تربت در مستراح بیفتد و بیرون آوردن آن ممکن نباشد باید تا وقتی یقین نکردهاند به کلی از بین رفته به آن مستراح نروند. بفرمائید مراد از تربت همان مهرهایی که از کربلا به محلی میآورند یا معنی دیگری دارد؟
پاسخ:
مراد از تربت مهرهایی است که در کربلا ساخته میشود.
تُربَت (به معنای غبار و خاک) در اصطلاح شیعیان خاک یا غباری است که از اطراف قبر امام حسین(ع) برداشته میشود و به آن تربت کربلا یا تربت امام حسین (ع) میگویند. بنابر برخی روایات، تربت کربلا فضیلت دارد و سجده بر آن هنگام نماز، مستحب است و در برخی روایات، آثاری برای این خاک برشمرده شده است. شیعیان از تربت کربلا برای ساختن مهر نماز و تسبیح استفاده میکنند. نجس کردن تربت، حرام و خوردن مقدار کمی از آن برای شفای بیماری جایز است. برخی برای کاهش فشار قبر مقداری از آن را همراه میت دفن میکنند.
یقین
یقین در دین به منزله سرمایه است و ایمان متوقف بر آن میباشد. سایر علوم شاخ و برگ آن است و رستگاری در آخرت بدون یقین حاصل نمیشود.
مراد
مراد, آن چيزي است که تحقق آن در خارج مطلوب مريد ( اراده کننده ) باشد و اراده وي به آن تعلق گيرد; به گونه اي که در او شوق مؤکد ايجاد مي کند, به اندازه اي که يا خود براي تحصيل آن در خارج حرکت مي نمايد يا ديگري را به انجام دادن آن وادار مي کند.
کلی
عام، غير معين
کربلا
کربلا
تربت
تُربَت (به معنای غبار و خاک) در اصطلاح شیعیان خاک یا غباری است که از اطراف قبر امام حسین(ع) برداشته میشود و به آن تربت کربلا یا تربت امام حسین (ع) میگویند. بنابر برخی روایات، تربت کربلا فضیلت دارد و سجده بر آن هنگام نماز، مستحب است و در برخی روایات، آثاری برای این خاک برشمرده شده است. شیعیان از تربت کربلا برای ساختن مهر نماز و تسبیح استفاده میکنند. نجس کردن تربت، حرام و خوردن مقدار کمی از آن برای شفای بیماری جایز است. برخی برای کاهش فشار قبر مقداری از آن را همراه میت دفن میکنند.
مراد
مراد, آن چيزي است که تحقق آن در خارج مطلوب مريد ( اراده کننده ) باشد و اراده وي به آن تعلق گيرد; به گونه اي که در او شوق مؤکد ايجاد مي کند, به اندازه اي که يا خود براي تحصيل آن در خارج حرکت مي نمايد يا ديگري را به انجام دادن آن وادار مي کند.