مردی است از اهل نجف و در یک شرکتی در بغداد کار می‌کند و در یک خانه‌ای در بغداد که شرکت برای خود تهیه کرده سکنی گزیده و این شخص قصد ندارد که بغداد را وطن خود اخذ نماید، بلکه قصدش آن است که به قصد عمل و کار در بغداد زندگی نماید و زمانی که کارش تمام شد یا خواست منفصل شود از شرکت، منفصل می‌شود و ترک می‌کند بغداد را، با این که علم دارد به این که از هر هفته پنج روز در بغداد است و دو روز برمی‌گردد به وطن خود نجف و همچنین مرخصی، که یک ماه در سال است، در وطن خود نجف زندگی می‌کند. 1- آیا بغداد مقر او حساب می‌شود؟
2- آیا مقر زن و اولادش هم می‌شود؟
3- آیا تعبیر به کلمه (یسکن) که در سؤال آمده، به معنی اخذ بغداد وطن خود است، یا این که علم دارد به عدم نیت بقاء در آن را با دلخواه خودش؟

ج 1 - اگر مدت زندگی در آن، معتدّ بها باشد مانند سه سال یا بیشتر پس مقر او حساب می‌شود.
2 - اگر آنها با او بوده باشند و قصد داشته باشند بقاء با او را بله مقر آنها حساب می‌شود و اگر نداشته باشند خیر.
3 - به معنی وطن نیست لکن مقری است به حکم وطن مادامی که منتقل نشده باشد به انفصال از خدمت و خروج از آن.