عده‌ای از کارمندان دولت در طول سال جهت مأموریتهای مباح به خارج شهر (در حد مسافت شرعی) مسافرت می‌کنند ولی مقدار آن به هیچ وجه مشخص نیست ممکن است در طول سال شش ماه سفر نکنند و به مأموریت نروند و شش ماه دیگر بین هر ماهی 10 روز یا بیشتر یا کمتر به این مسافرت بروند و ممکن است هر ماهه این مسافرت پیش آمد کند و هر دفعه که به مسافرت می‌روند مقدار زمان مسافرت نیز مشخص نیست که چند روز طول می‌کشد، حکم این گونه اشخاص از نظر قصر و تمام و افطار و امساک چیست؟ و آیا فرقی بین فروض مسئله هست یا خیر؟ و آیا اگر کسی به همین عنوان (مأموریت خارج شهر) استخدام شده باشد یا آنکه برای اعم از مأموریت در شهر و خارج شهر استخدام شده فرقی از نظر وظیفه فوق هست یا خیر؟ لطفاً بطور مبسوط جواب داده شود.

در موضوع سؤال ذیل که عنوانش (من شغله فی السفر) است تابع حصول علم یا اطمینان به تلبس به آن در لااقل از ده روز در هر ماه در لااقل از دو سه ماه است تا بتواند از اول تلبس به آن سفر وظیفه‌ای تمام و صیام را انجام دهد و الّا وظیفه او، ولو با شک در حصول آن برای خود، قصر و افطار است.