زید برای کفاره قضای ماه رمضان مثلاً صد مد گندم یا جو می‌خرد به فقیر می‌دهد، چون در شهر وسیله پخت و پزِ نان، در خانه‌ها نیست، لذا فقیر این گندم یا جو را می‌فروشد و قیمت آن را از نانوا، نان می‌خرد و مصرف می‌کند، چون نان گرانتر است قیمت صد مد گندم یا جو حدود هشتاد مد نان می‌شود، حال از ذمه زید صد مد که به فقیر داده ادا شده، یا آن که آنچه فقیر نموده از نان ادا شده، آنچه حکم است بیان فرمائید.

بلی همان صد مد از ذمه زید ادا شده.