قبلاً سؤال شد که اشخاصی خانه مسکونی اول خود را در اثر ضیق محل یا عدم تطابق با شأن فعلی خود آن را تخلیه کرده و به منزل دیگر مناسب منتقل می‌شوند، فرمودید... - استفتاء آیت الله خوئی

ایجار

ریختن چیزی مانند شیر، آب و غذا در حلق دیگری و همچنین اجاره دادن را ایجار می‌گویند ایجار به معنای دوم مصدر «آجَرَ» با ریشه «أَجَرَ» است، بر خلاف ایجار به معنای اول که مصدر «أَوْجَرَ» با ریشه «وَجَرَ» می‏باشد و از آن به مناسبت در بابهای صوم، نکاح، اطعمه و اشربه و حدود سخن رفته است.

تجارت

تجارت به معانی خرید و فروش، مطلق کسب و داد و ستد، داد و ستد به قصد سود بردن است.

تخلیه

تخلیه به متمکن ساختن طرف عقد از تصرف در مال تعهد شده می گویند.

جبران

جبران و تدارک کردن را تلافی گویند و از آن در باب صلات سخن گفته شده است.

مناسب

مناسب، وصف ملازم حکم در قیاس و متناسب با آن می باشد.

ارباح

رجوع کنيد به: ربح

فروش

«معاملات» عبارت از احکام شرعی متعلق به امور دنیاست به اعتبار بقای شخص؛ مانند بیع، رهن، اجاره، نکاح و جز آن‌ها... و بالجمله آنچه مقصود اهم از آن دنیا باشد، معامله است. [۱]

منزل

به محل سکونت خانه می‌گویند و از احکام مرتبط با عنوان خانه در باب‌هاى طهارت، صلات، زکات، خمس، حج، جهاد، تجارت، دین، صلح، اجاره، نکاح، اطعمه و اشربه و دیات سخن گفته‌اند.

خانه

به محل سکونت خانه می‌گویند و از احکام مرتبط با عنوان خانه در باب‌هاى طهارت، صلات، زکات، خمس، حج، جهاد، تجارت، دین، صلح، اجاره، نکاح، اطعمه و اشربه و دیات سخن گفته‌اند.

سال

سال به سال قمری و شمسی تقسیم می‌شود و سال شرعی که احکام مرتبط با زمان بر اساس آن تنظیم شده، سال قمری است که دوازده ماه می‌باشد. از عنوان سال در بابهاى طهارت، صلات، زکات، خمس، حجر، وصیت، نکاح و طلاق سخن گفته‌اند.

اصل

اَصل ، اصطلاحی در علم حدیث است. برخی از کسانی که مستقیم و بی‌واسطه از معصومین (ع) روایت شنیده‌اند، متن شنیده شده را به صورت نوشتاری ثبت کرده‌اند. به هر یک از این نوشته‌ها اصل می‌گویند. چهارصد اصل روایی موسوم به اصول اربعمائه ، از مهمترین زیربناهای شکل گیری جوامع حدیثی بعدی است.

خمس

خُمس، اصطلاحی فقهی به معنای پرداخت یک پنجم مازاد درآمد سالانه و برخی موارد دیگر مانند معدن و گنج با شروطی که در فقه آمده است. خُمس از فروع دین است و آیه ۴۱ سوره انفال و بیش از ۱۱۰ حدیث در کتابهای روایی از آن سخن گفته‌اند.

فرض

حکم الزامی و طلب اکید متعلق به چیزی را وجوب گویند.

اخر

آخِر، واژه‌ای عربی به معنی انجام، سرانجام، بازپسین، پسین، واپسین، فرجام و کران است.

زیاده

زیاده معنای اعمی دارد که هم به معنی نما در فقه وهم غیر آن استعمال شده است.