در مواردی که بین زوجین مفارقت حاصل شود، با توجّه به فتاوای متأخّرین مبنی بر اولویّت حقّ حضانت مادر در مورد دختر تا هفت سالگی و پسر تا دو سالگی و بودن مشکلاتی از قبیل علقه بیشتر فرزندان خردسال به مادر و ایجاد اخلال در مسائل تربیتی آنان در صورت جدائی از مادر وابستگی فرزندان به یکدیگر و عدم امکان جدائی بین آنها در چه صورتی که بعضی با پدر و بعضی با مادر باشد و عسر و حرج برای پدر در نگهداری فرزندان و هم چنین وجود احادیث معتبره خواهشمند است نظر مبارک را اعلام فرمائید؟

مسائلی که عنوان فرموده‌اید ممکن است ضرورتهای شخصی باشد که ایجاب کند طبق آن ضرورتها، حاکم شرع حقّ حضانت یکی از دو پدر و مادر را سلب و به دیگری بدهد و در صورتی که ضرورتی را حاکم شرع احراز کند، اشکال ندارد و امّا مسائل مذکوره نمی‌تواند بعنوان یک ضرورت نوعیّه مطرح باشد تا این که باعث تغییر حکم گردد در مورد روایاتی که ذکر کرده‌اید، روایات دیگری هم در این زمنیه هست که اصحاب بین چند طائفه از ادلّه جمع کرده‌اند و لذا فتوی داده‌اند که در پسر دو سال و در دختر هفت سال حقّ حضانت با مادر است.