با توجّه به اینکه یکی از شرایط حدّ سرقت عدم اضطرار است آیا لازم است بین سرقتی که بر اثر اضطرار مرتکب می‌شود و رفع ضرورت رابطه مستقیم وجود داشته باشد به عبارتی آیا لازم است فعل مجرمانه مستقیمااضطرار و ضرورت را برطرف کند (مثلااگر فردی مضطرّ به غذاست و کالایی را می‌رباید تا با فروشش غذا تهیّه نماید یا کسی مضطرّ به لباس است و کالایی را می‌رباید تا با فروش آن لباس تهیّه نماید آیا وی مشمول حکم اضطرار می‌شود یا خیر؟ اضطرار تنها در صورتی عامل رفع مجازات است که مضطرّ برای رفع گرسنگی چیز خوردنی را برباید یا برای دفع سرما پوشیدنی را برباید؟

به نظر ما اگر اضطرار تحقّق پیدا کرد و لو غیر مستقیم، نمی‌توان حدّ قطع را جاری کرد.