آیا شخص یا گروهی که با ارتکاب اعمالی از قبیل هواپیماربائی، دزدیدن کودکان، اسید پاشی و نظائر آن موجب ایجاد ناامنی و اضطراب در جامعه می‌شوند، بعنوان محارب قابل مجازات می‌باشند یا خیر؟

اضطراب یک نوع پریشانی روانی بدنی است که بر اثر ترسی مبهم و احساس ناایمنی و تیره‌روزی در فرد به وجود می‌آید. روان‌شناسان برای کنترل و درمان اضطراب راه کارهای متعددی را بیان کرده‌اند. که عمده‌ترین شیوه درمان، روان‌درمانی است. روش آن بکارگیری شیوه عاطفی، با استفاده از فنون روان‌شناختی توسط فردی متخصص برای میل به اهداف ویژه است.

عقوبت یا مجازات عبارت است از جزای عمل بد انسان. مجازات یکی از قدیمی‌ترین نهادهای بشری است و در بیشتر ادیان، جایگاهی محکم و دیرینه دارد. از این مسأله در ابواب مختلفی در فقه اسلامی نیز بحث شده است.

آنكه سلاح برگيرد تا مردم را بترساند و يا راهزنی كند.

جامعه، عنوان برخی از زیارت‌نامه‌های مأثور است. این زیارت‌نامه‌ها را به این سبب «‌جامعه‌» می‌نامند که مخصوص امام خاصی نیستند، بلکه به گونه‌ای انشا و تعلیم شده‌اند که با خواندن آنها می‌توان هر یک از ائمه(ع) را از دور یا نزدیک زیارت کرد.[۱]

اسید ممکن است در معانی ذیل و یا اسم برای اشخاص ذیل باشد: • اسید بن حضیر، اُسید بن حُضیر بن سِماک‌ بن عتیک اوسی، یکی از صحابه پیامبر اکرم (ص) و از جمله راویان• اسید بن عمرو، از متولیان کعبه در روزگار جاهلیت• اسید بن مالک، یکی از قاتلین عبدالله بن مسلم بن عقیل

حرب، نقیض سِلم (آرامش و صلح) [۱] ‏به معنای‌ جنگ است‌؛ به محراب مسجد نیز چون جایگاه مبارزه با شیطان و هوای نفس و ستیز با كارهای لغو و بیهوده است، محراب می­گویند. [۲] حرب در اصل به معنای سَلب [۳] و محارب به معنای جنگجو است؛ یعنی كسي كه در جنگ شركت كرده­ باشد؛ [۴] اما مراد از محاربین در اصطلاح فقه كسانی هستند كه برای ترساندن مردم سلاح بیرون می­ آورند، در هر شرایطی و توسط هر کسی که باشد؛ [۵] و این هر نوع ترساندن را شامل نمی­شود، بلكه منظور ترساندن از قتل، به قصد گرفتن مال دیگران است، آشكارا یا پنهان به گونه ­ای كه اگر شخص از محارب نترسد و مال خود را رها نكند، محارب او را بكشد و مالش را بگیرد. [۶]

به نهادن یکى از دو دست بر دیگرى و قرار دادن آن دو بین زانوها که در رکوع مکروه است و همسان کردن دو چیز با یکدیگر تطبیق گفته می شود.

عنوان تعدّد یعنی افزون بر یک که در بسیارى از ابواب فقه مانند طهارت، صلات، زکات، صوم، حج، نکاح، طلاق، حدود و قصاص به مناسبت سخن رفته به نمونه‏هایى از احکام آن اشاره مى‏شود.

اسید ممکن است در معانی ذیل و یا اسم برای اشخاص ذیل باشد: • اسید بن حضیر، اُسید بن حُضیر بن سِماک‌ بن عتیک اوسی، یکی از صحابه پیامبر اکرم (ص) و از جمله راویان• اسید بن عمرو، از متولیان کعبه در روزگار جاهلیت• اسید بن مالک، یکی از قاتلین عبدالله بن مسلم بن عقیل

بیم از وقوع امری ناخوشایند را ترس می گویند و از آن به مناسبت در بابهایی همچون طهارت، صلات، صوم، حج، حدود و دیات یاد شده است.

یکى از نام ها و صفات قرآن صدق است ودر جاهای مختلف قرآن به آن اشاره شده است.

فعل، به دو معنا بکار برده شده، یکی کردار؛ رفتار، و یا کلمه‌ای که بر وقوع عمل در گذشته، حال و یا آینده دلالت دارد، گفته می‌شود.

آخِذ: از اسما و صفات الهی می‌باشد.