شرع مقدس
شَریعت به معنی آنچه خداوند متعال براى بندگان خود وضع و تشریع کرده است، می باشد. به شریعت، شَرع، شریعت الهی، شریعت مُنزِلِه و قانون الهی نیز گفته می شود.
نظر به این که وصیت به ثُلث دو نحو متصوّر است:
قسم اوّل:
وصیت به ثُلث مشاع تمام تَرَکه و در این صورت عوائد حاصله از ثُلث هم تابع ثُلث خواهد بود و صرف در آن چه مصرف ثُلث قرار داده شده میشود.
قسم دوّم:
آن که مقصود وصیت به ثُلث از حیث مالیت باشد که مقصود اینست که مالیت تَرَکه هر چه هست ثُلث آن مقدار مالیت را از تَرَکه صرف مصارف منظوره نمایند و در این فرض منافع حاصله از ثُلث اعیان تَرَکه را صرف مصارف منظوره نمایند و در این فرض منافع حاصله از ثُلثِ اعیانِ تَرَکه مال وارث است و تابع عین نیست، اگر چه لفظ ثُلث ظهور دارد در کسر مشاع که نحو اوّل باشد، لکن متعارف در نزد مردم در موقع وصیت به ثُلث مالیت است که وجه دوّم است، لذا احوط آن است که ورثه با وصی در عوائد مذکوره به صلح متخلّص شوند، واللَّه العالم.