شخصیست ضعیف البنیه، چند سال است که به مرض مالاریا مبتلا است، در تمام سال مشغول مداوست بایستی به وسیله اَغذیه مقوّی و شربت، تقویت برایش حاصل گردد، در ظرف این چند سال همه ساله در ماه صیام به سختی روزه‌دار بوده به نحوی که موقع افطار دو ساعت برایش ارتعاش بدنی و سستی حاصل می‌شود و حکماء {طبیبان} نیز او را از گرفتن روزه منع داشته به این عنوان که زحمات یازده ماهه و مداوا، به واسطه روزه یک ماهه بی نتیجه می‌ماند، با این صورت آن شخص در ماه صیام روزه‌دار بوده، ولی به طور معروض به سختی بسر می‌برد و فعلاً حالت او هم کما فی السابق است، با این تفاصیل آیا می‌تواند روزه بگیرد، یا خیر؟ مستدعیست لطفاً جواب را مرقوم فرمایید.

مریض که صوم برای او مضر است واجب نیست صوم بر او، بلکه صحّت آن هم نسبت به او معلوم نیست.