فرموده‌اند:
من نسی غسل الجنابه فی شهر رمضان لیلاً حتّی مضی علیه یوم أو أیّام بطل صومه و قضی، بفرمایید که اوّلاً مراد به (مضی علیه یوم)
یعنی:
نسیان در تمام روز است که اگر کسی شب فراموش نمود غسل را و روزش متذکّر شد و غسل کرد روزه‌اش صحیح است و قضا ندارد کما هو الظاهر من لفظ (مضی علیه یوم).
یا آن که آن چه مضر است دخول در صبح است با جنابت و لو نسیاناً و إن تذکّر فی یومه و اغتسل کما هو المستفاد من تعلیل الفقهاء کالعلّامة فی (المختلف) (22)
و اگر مراد اخیر باشد منافیست با مسأله 48 در مفطر و أمّا الإصباح جنباً من غیر عمد فلا یوجب البطلان.
و علی أی نحوٍ کان این حکم مختص به نسیان است، یا آن که شامل غیر نسیان می‌شود؟ مثل کسی که خواب بوده و بعد از طلوع فجر بیدار شد و فهمید که قبل از فجر محتلم شده.
یا آن که معتقد بقای شب بوده و خود را جنب کرد با مراعات بقای شب و بعد معلوم شد که وقت برای غسل و تیمّم نیست؟

مسأله نسیان غسل جنابت به نحو مذکور منصوص است (23) و کثیری از فقهاعمل به آن نکرده‌اند نسبت به حکم صوم و مقصور کرده‌اند بطلان صوم را بالإصباح جنباً معتمّداً، أو للنوم ثانیاً أو ثالثاً (24)، وجمعی از متأخّرین به آن عمل کرده‌اند (25)
ولمّا کان سنده صحیحاً والإعراض عنه علی وجه یضر به غیر محقّق، عملنا به فی مورده الّذی هو النسیان فقط، دون النوم وشبهه.
والمسألة بعد لا تخلو عن شوب إشکال.