ایلات که صحرانشینان هستند، حکم مسافرت در آنها جاری نیست، ایلات آذربایجان که به آنها شاهسَوَن می‌گویند، دو محل و دو مسکن دارند؛ یکی مغان که قشلاق آنهاست و دیگری کوهستان که ییلاق آنهاست، سه چهار ماه در فصل زمستان در قشلاق زندگی می‌کنند، بعد از آن جا حرکت کرده به قصد ییلاق می‌روند و در بین دو مسکن آنها تقریباً سی فرسخ راه است و هم چنین از ییلاق که حرکت نمودند مقصد شان قشلاق می‌باشد هر چند در راه چهار، پنج روز یا زیادتر توقّف می‌نمایند، آیا حکم مسافرت در حق شان جاریست یا خیر؟

اگر در ییلاق که می‌روند یک جا اقامت می‌کنند و در قشلاق هم یک جا اقامت می‌کنند، نماز آنها در این دو محل تمام است و در رفتن به ییلاق و برگشتن از قشلاق، اگر فاصله به مقدار مسافت شرعیّه باشد، در بین راه نماز آنها قصر است و امّا اگر درییلاق و قشلاق یک جا توقّف نمی‌کنند و دنبال ماء و کلاء همیشه در حرکت هستند، نم از آنها در ییلاق و قشلاق و بین راه تمام است.