در بروات سفته‌ها و چک‌ها در فرض کم کردن بین خود داین و مدیون در (جامع الفروع) مرقوم فرموده‌اید:
اگر مدیون ما فی الذمّه خود را بفروشد به دائن که کاغذ حاکی از آن است، اگر ثالثی بخواهد چک یا سفته را بگیرد و کم کند و حاجت دائن برآورد و رأس مدّت، سفته یا چک را از بانک وصول کند (70)، این عمل نسبت به شخص ثالث چه صورت دارد؟

آنچه بر گردن مكلف است، هر چند به آن علم نداشته باشد.

مدیون به معنی بدهکار، مدین، وام دار است.

چَک‌ها یا چَکان خاندانی از شیعیان امامی مذهب که در سال‌های ۹۶۲- ۹۹۴ق. بر کشمیر حاکم بودند. نام چک‌ها برگرفته از نیای این خاندان به نام «لنگر چک» است. چک‌ها یکی از طوایف قدرتمند کشمیر بودند که در امور سیاسی نفوذ داشتند، و تعدادی از آنان از صاحب منصبان سلسله شاهمیری (۷۴۰-۹۶۲ق.) بودند که حدود ۲۲۰ سال بر کشمیر حکومت داشت. سلسله شاهمیری به دست چک‌ها از میان رفت و چک‌ها پس از آن، حدود ۲۵ سال بر کشمیر حکومت کردند. در دوران حکومت آنان شیعیان در این منطقه قدرت گرفتند و تشیع رواج بیشتری یافت.

بَرَوات، شهر (طبق آمارگیری ۱۳۷۰ ش، جمعیت ۸۸۷، ۱۱ تن)، دهستان بروات، بخش مرکزی (حومه) شهرستان بم در استان کرمان است.

جامع ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • جامع (قرآن)، از ریشه «جمع» و به معنای به هم ضمیمه کردن، نزدیک کردن و گرد آوردن چیزهایی در کنار هم• جامع (معنا)، عنوان کلی شامل همه افراد مشترک در یک معنا• جامع (قیاس)، وصف مشترک میان اصل و فرع در قیاس فقهی

بانک همان نهاد عهده‌دار عملیات پولى، مالی و اعتباری است و بانکدارى عبارت است از ارائۀ خدمات و عملیات بانکى در زمینه‌هاى پولى، مالی و اعتباری. موضوع بانک و بانکدارى پیش از زمان معاصر در دورۀ اسلامى سابقه‌اى ندارد و فقهاى معاصر مسائل مربوط به آن را تحت عنوان مسائل مستحدثه طرح کرده‌اند. بانکها در یک تقسیم‌بندى کلّى به اسلامى و غیر اسلامى و هرکدام به خصوصى (شخصى)، دولتى و مشترک تقسیم مى‌گردند.

حاجت‌ در نیاز و احتیاج استعمال شده است.از اين عنوان در بسياری ابواب فقهی از قبيل طهارت، صلات، حج، امر به معروف و نهی از منکر، تجارت، دین و نکاح سخن رفته است.

دائن به معنای وام دهنده، وام گیرنده و وام خواه است.

سندي تجاري است که صادر کننده‌ي آن تعهد مي‌کند مبلغ معيني را در موعد مقرر يا هنگام مطالبه حامل سفته پرداخت کند.

سَر، به فتح سین و سکون یاء، همان بخش فوقانی یا بالاترین و یا جلو آمده‌ترین بخش بدن است. فقها در بابهای مختلف فقهی نظیر طهارت، صلات، صوم، حج، جهاد، کفالت، نکاح، ارث، حدود، قصاص و دیات از احکام مرتبط با آن سخن گفته‌اند.

حکم الزامی و طلب اکید متعلق به چیزی را وجوب گویند.

چک، سند ، تعهد و حواله‌ ای حقوقی برای پرداخت پول یا کالا ؛ نیز قباله ، برات، منشور و حجت می‌باشد.

دستمزد، اجرت عمل

جریء آن‌که کاری به وی واگذار شده باشد، و به عبارت دیگر چنان‌که از متون فقهی استفاده می‌شود، وکیل نایب در تصرف را گویند.

«معاملات» عبارت از احکام شرعی متعلق به امور دنیاست به اعتبار بقای شخص؛ مانند بیع، رهن، اجاره، نکاح و جز آن‌ها... و بالجمله آنچه مقصود اهم از آن دنیا باشد، معامله است. [۱]

مالی که به صورت کلی ثابت بر ذمه شخص هست و ذمه شخص به آن مشغول می‌باشد را دَین گویند. دین، عنوان بابی مستقل در فقه است که فقها در این باب به تفصیل از احکام آن سخن گفته‌اند.برخی نیز احکام آن را تحت عنوان قرض مطرح کرده و برخی هر دو را باهم عنوان یک باب قرار داده‌اند.