شخصی متاعی خریده - مثلاً - معادل هزار تومان، قیمت آن را نقداً ندارد می‌خواهد یک طغری برات و چک بانک هزار تومانی - که وعده پرداخت آن تا یک ماه است - بدهد، صاحب متاع قبول نمی‌کند و شخص دیگر به آن صاحب برات و چک می‌گوید:
من نهصد و پنجاه تومان نقد به تو می‌دهم، برات هزار تومانی یک ماهه را قبول دارم، آیا این عمل برای آن نقد دهنده و صاحب برات جایز و صحیح است یا نه؟ آیا به طور کلّی چک‌های بانک و بروات را بدین طریق می‌توان خرید و فروش نمود؟

در صورتی که صاحب برات نهصد و پنجاه تومان از شخص ثالث قرض کند و وکیل کند او را که رأس موعد مطالبه وجه برات نموده، اگر وصول شد نهصد و پنجاه تومان آن را بابت طلب خود بردار و پنجاه تومان دیگر را بابت حق العمل و اجرت مطالبه نمودن چنین عملی شرعاً مانعی ندارد.