چه می‌فرمایید در این مسأله شرعیّه در شب دوشنبه که غرّه ذیحجّه بوده، اهل حاج از ایرانی‌ها رؤیت هلال را نموده ولی در نزد سعودی‌ها شب یک شنبه را غرّه ذیحجّه قرار دادند، از همان لحاظ حُجّاج ایرانی را یوم هفتم ذیحجّه از مکّه حرکت داده یک سره وارد عرفات نموده که لیله هشتم را در عرفات بودند و روز هشتم ذیحجّه را، چون سعودی‌ها روز نهم قرار دادند اعمال عرفه را در یوم هشتم در زمین عرفات به جا آورده، لیله نهم - که لیله عرفه باشد - اهل حاج را کوچانیده به مشعر الحرام و روز عرفه از مشعر حرکت داده وارد منی کرده چون سعودی‌ها روز نهم را که وارد منی شدند اوّل رمی جمار و بعد حلق رأس و قربانی کرده‌اند.
بعضی از حُجّاج نظر به رؤیت هلال شب دوشنبه، دو مرتبه بدون رمی جمار وحلق رأس و قربانی با ماشین، مراجعت به عرفات نموده در روز عرفه وقوف اختیاری عرفات را تا غروب به هر نحو بوده درک نمودند، شُرطه از طرف سعودی‌ها حُجّاجی را که در یوم عرفه در عرفات بودند عودت به منی داده، پس از ورود به منی باز حُجّاج را مراجعت به مشعر داده و وقوف اختیاری مشعرالحرام را هم درک نموده تا صبح.
ولی بعض از حُجّاج ایرانی، عالماً عامداً وقوفین را که وقوف عرفات و مشعرباشد نه اختیاری و نه اضطراری درک نکردند، همان روز عرفه را، تأسّیاً به سعودی‌ها روز عید قرار داده رمی جمار و حلق رأس و قربانی نمودند، چون که وقوفین را به هیچ نحو به جا نیاورده، حج خودشان را هم بدل به عمره نکرده‌اند
بیان فرمایید:
اشخاص اخیر بری الذمّه از حَجّة الاسلام می‌باشند، یا در احرام خودشان - 24 چیز که بر آنها حرام است - باقی هستند که باید در سال دیگربروند حج خودشان را صحیحاً بجا بیاورند یا خیر؟

طایفه دوّم اگر یقین داشته‌اند، روزی که آنها را برای وقوف به عرفات برده‌اند روزهشتم بوده، به واسطه ترک وقوفین حج آنها صحیح نیست و باقی بر احرام هستند و امّا اگر شاک بوده‌اند و احتمال می‌دادند که در واقع روز نهم بوده، پس وقوفین آنها که به امر امیر حاج که مستند به فتوای قاضی القضاة آنها بوده، صحّت آن بعید نیست.