استفتائات آیت الله بروجردی
آدرس: http://www.broujerdi.ir

حاج در منی روز عید، قربانی که می‌خواهد بکند همچه گمان می‌کرد که سن گوسفند قربانی اقل واجبش اینست که - چه برّه باشد و چه بُز - باید کمتر از شش ماه نداشته باشد، لذا بُز قربانی نمود، پس از مراجعت که پرسید به او گفتند که: بُز با برّه فرق دارد، اگر قربانی برّه باشد باید یک ساله باشد و اگر بُز باشد دو ساله. و نمی‌داند آن بُزی که قربانی نموده دارای چه سنّی بوده، آیا چنین شخصی بری الذمّه می‌باشد یا خیر؟ و مطلب دیگر: نظر به آن که در آن موقع فقیر را نمی‌شناخته لهذا برای خود مقداری از قربانی برداشته و بقیّه را در همان مسلخ گذارده و رفته، آیا بر این فرض ذمّه او بریست یا خیر باید دو مرتبه قربانی کند؟
1 - سن گوسفند در قربانی اگر میش باشد احوط آن است که یک سال آن تمام و داخل در سال دوّم شده باشد و اگر بُز باشد دو سال آن تمام و داخل در سال سوّم شده باشد، پس چنان چه یقین دارد که سن گوسفندی که قربانی کرده کمتر از مقدار مزبور بوده، با قدرت بر گوسفند بزرگتر، باید قربانی را به وسیله نایب در محل ذبح اعاده نماید و در صورت شک چیزی بر او نیست. 2 - احوط آن است که هدی کننده قدری از ذبیحه را خود بخورد و قدری هدیه دهد و قدری تصدّق نماید و هر گاه به این ترتیب عمل نکرد و یا آن را در مسلخ واگذارد موجب بطلان ذبح هدی و وجوب اعاده نمی‌شود، هر چند حصّه فقراء را ضامن است.
عنوان سوال:

حاج در منی روز عید، قربانی که می‌خواهد بکند همچه گمان می‌کرد که سن گوسفند قربانی اقل واجبش اینست که - چه برّه باشد و چه بُز - باید کمتر از شش ماه نداشته باشد، لذا بُز قربانی نمود، پس از مراجعت که پرسید به او گفتند که: بُز با برّه فرق دارد، اگر قربانی برّه باشد باید یک ساله باشد و اگر بُز باشد دو ساله.
و نمی‌داند آن بُزی که قربانی نموده دارای چه سنّی بوده، آیا چنین شخصی بری الذمّه می‌باشد یا خیر؟
و مطلب دیگر: نظر به آن که در آن موقع فقیر را نمی‌شناخته لهذا برای خود مقداری از قربانی برداشته و بقیّه را در همان مسلخ گذارده و رفته، آیا بر این فرض ذمّه او بریست یا خیر باید دو مرتبه قربانی کند؟


پاسخ:

1 - سن گوسفند در قربانی اگر میش باشد احوط آن است که یک سال آن تمام و داخل در سال دوّم شده باشد و اگر بُز باشد دو سال آن تمام و داخل در سال سوّم شده باشد، پس چنان چه یقین دارد که سن گوسفندی که قربانی کرده کمتر از مقدار مزبور بوده، با قدرت بر گوسفند بزرگتر، باید قربانی را به وسیله نایب در محل ذبح اعاده نماید و در صورت شک چیزی بر او نیست.
2 - احوط آن است که هدی کننده قدری از ذبیحه را خود بخورد و قدری هدیه دهد و قدری تصدّق نماید و هر گاه به این ترتیب عمل نکرد و یا آن را در مسلخ واگذارد موجب بطلان ذبح هدی و وجوب اعاده نمی‌شود، هر چند حصّه فقراء را ضامن است.





پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین