مطلقه
زنی كه طلاق داده شده است.
دختری هستم 31 ساله و مطلقه میخواهم صیغه شوم آیا درست است؟
شهر سوال دختری هستم 31 ساله که چند سال پیش ازدواج کردم ولی در دوران عقد از هم جدا شدیم. خیلی افسرده بودم و زندگی خوبی از لحاظ روحی نداشتم. دارای تحصیلات عالی و از ظاهر خوبی هم برخوردارم. اما با تمام این تفاسیر نتوانسته‌ام موقعیت مناسبی برای ازدواج مجدد داشته باشم. با اینکه خواستگارانی هم داشته‌ام اما به نتیجه نرسیده است. نیازهای شدید عاطفی، روحی و جنسی دارم که آزارم می‌دهد. اما چون خودم را جزو قشر روشنفکر و یک فمینیست می‌دانم، از صیغه و اینگونه مسائل متنفرم. همیشه خودم را قدرتمند نشان می‌دهم. آقایان همیشه تحسینم می کنند که دختر خوب و محکمی هستم. اما درونم چیز دیگری هست. واقعا دارم می‌بینم که توان ادامه دادن به این روش را ندارم. میل جنسی و عاطفی از من قوی‌تر است. این یک نیاز طبیعی است که نمی‌شود انکارش کرد. تمام تفکراتم با خودم در جنگند. از طرفی با ازدواج موقت مخالفم و از طرف دیگر نیاز شدید عاطفی و جنسی آزارم می‌دهد. واقعا با خودم درگیرم. به تازگی یکی از آشنایان، که به نوعی همکار من هم محسوب می‌شود، بعلت مشکلاتی که با همسرش دارد، پیشنهاد عقد موقت را داده است. حالم بد شد اگر چه در درون خودم از این موضوع استقبال کردم. انسان خوبی است و چند سالی است که از ایشان شناخت دارم. اما واقعا نمی دانم چه کنم. خیلی روزگار بدی دارم. بسمه‌تعالی با سلام و تحیت محضر شما خواهر گرامی، از حسن اعتمادتان سپاسگزارم. به نوبه خود شرایط شما را درک می‌کنم و از تجربه جدایی شما متاسفم. اما فرهیخته‌ای چون شما خوب می‌داند که ناکامیها علاوه بر اینکه بخش لاینفک زندگی هستند، پلی هستند برای رسیدن به موفقیتها. موفقیتهای علمی و اجتماعی شما ستودنی است و طبعا این موفقیتها در کنار سایر نقاط قوت و برجسته جنابعالی، سبب تحسین دیگران شده است. ضمن اینکه توصیه‌ای به ازدواج موقت شما نداریم اما این نقاط قوت و حتی اینکه نگاه فمینیستی داشته باشید منافاتی با ازدواج موقت ندارد! چرا که قرار نیست از راه ازدواج موقت استثمار شوید که البته این موهم به تدبیر شما بستگی دارد. در صورتیکه شما بتوانید از راه ازدواج موقت بخشی از نیازهای خود را برطرف کنید، به نظر می‌رسد تنفر از ازدواج موقت توجیه چندانی ندارد. مگر اینکه بگوییم ازدواج موقت سراسر هزینه است. که البته عرض کردم فرایند هزینه و یا نفع در ازدواج موقت، به شخص و اهداف، توقعات، شرایط، موقعیت و مدیریت وی بازگشت دارد. بنابراین همانطور که نمی‌توان گفت ازدواج موقت همواره با موفقیت و رضایت قرین است، به همان منوال نیز نمی‌توان گفت ازدواج موقت همیشه مذموم است! به هر حال با توجه به موقعیت سنی و جایگاه اجتماعی شما، ازدواج دائم شما دور از انتظار نیست، لذا در صورت ازدواج موقت لازم است، علاوه بر مدیریت ارتباط عاطفی و جلوگیری از وابستگی، از سرمایه دوشیزگی حراست نمایید. مستحضرید ازاله دوشیزگی در ازدواج موقت، ضمن اینکه آثار روانی منفی را به دنبال دارد و شانس ازدواج را کاهش می‌دهد؛ علاوه بر این در صورت ارتباط کامل جنسی، عده نگه داشتن نیز واجب است و این نیز خود مانعی برای ازدواج دائم در زمان عده است. برای شما خواهر گرامی، نشاط و خوشبختی را از درگاه الهی مسئلت دارم.
شهر سوال دختری هستم 31 ساله که چند سال پیش ازدواج کردم ولی در دوران عقد از هم جدا شدیم. خیلی افسرده بودم و زندگی خوبی از لحاظ روحی نداشتم. دارای تحصیلات عالی و از ظاهر خوبی هم برخوردارم. اما با تمام این تفاسیر نتوانسته‌ام موقعیت مناسبی برای ازدواج مجدد داشته باشم. با اینکه خواستگارانی هم داشته‌ام اما به نتیجه نرسیده است. نیازهای شدید عاطفی، روحی و جنسی دارم که آزارم می‌دهد. اما چون خودم را جزو قشر روشنفکر و یک فمینیست می‌دانم، از صیغه و اینگونه مسائل متنفرم. همیشه خودم را قدرتمند نشان می‌دهم. آقایان همیشه تحسینم می کنند که دختر خوب و محکمی هستم. اما درونم چیز دیگری هست. واقعا دارم می‌بینم که توان ادامه دادن به این روش را ندارم. میل جنسی و عاطفی از من قوی‌تر است. این یک نیاز طبیعی است که نمی‌شود انکارش کرد. تمام تفکراتم با خودم در جنگند. از طرفی با ازدواج موقت مخالفم و از طرف دیگر نیاز شدید عاطفی و جنسی آزارم می‌دهد. واقعا با خودم درگیرم. به تازگی یکی از آشنایان، که به نوعی همکار من هم محسوب می‌شود، بعلت مشکلاتی که با همسرش دارد، پیشنهاد عقد موقت را داده است. حالم بد شد اگر چه در درون خودم از این موضوع استقبال کردم. انسان خوبی است و چند سالی است که از ایشان شناخت دارم. اما واقعا نمی دانم چه کنم. خیلی روزگار بدی دارم. بسمه‌تعالی با سلام و تحیت محضر شما خواهر گرامی، از حسن اعتمادتان سپاسگزارم. به نوبه خود شرایط شما را درک می‌کنم و از تجربه جدایی شما متاسفم. اما فرهیخته‌ای چون شما خوب می‌داند که ناکامیها علاوه بر اینکه بخش لاینفک زندگی هستند، پلی هستند برای رسیدن به موفقیتها. موفقیتهای علمی و اجتماعی شما ستودنی است و طبعا این موفقیتها در کنار سایر نقاط قوت و برجسته جنابعالی، سبب تحسین دیگران شده است. ضمن اینکه توصیه‌ای به ازدواج موقت شما نداریم اما این نقاط قوت و حتی اینکه نگاه فمینیستی داشته باشید منافاتی با ازدواج موقت ندارد! چرا که قرار نیست از راه ازدواج موقت استثمار شوید که البته این موهم به تدبیر شما بستگی دارد. در صورتیکه شما بتوانید از راه ازدواج موقت بخشی از نیازهای خود را برطرف کنید، به نظر می‌رسد تنفر از ازدواج موقت توجیه چندانی ندارد. مگر اینکه بگوییم ازدواج موقت سراسر هزینه است. که البته عرض کردم فرایند هزینه و یا نفع در ازدواج موقت، به شخص و اهداف، توقعات، شرایط، موقعیت و مدیریت وی بازگشت دارد. بنابراین همانطور که نمی‌توان گفت ازدواج موقت همواره با موفقیت و رضایت قرین است، به همان منوال نیز نمی‌توان گفت ازدواج موقت همیشه مذموم است! به هر حال با توجه به موقعیت سنی و جایگاه اجتماعی شما، ازدواج دائم شما دور از انتظار نیست، لذا در صورت ازدواج موقت لازم است، علاوه بر مدیریت ارتباط عاطفی و جلوگیری از وابستگی، از سرمایه دوشیزگی حراست نمایید. مستحضرید ازاله دوشیزگی در ازدواج موقت، ضمن اینکه آثار روانی منفی را به دنبال دارد و شانس ازدواج را کاهش می‌دهد؛ علاوه بر این در صورت ارتباط کامل جنسی، عده نگه داشتن نیز واجب است و این نیز خود مانعی برای ازدواج دائم در زمان عده است. برای شما خواهر گرامی، نشاط و خوشبختی را از درگاه الهی مسئلت دارم.
پاسخ:
شهر سوال دختری هستم 31 ساله که چند سال پیش ازدواج کردم ولی در دوران عقد از هم جدا شدیم. خیلی افسرده بودم و زندگی خوبی از لحاظ روحی نداشتم. دارای تحصیلات عالی و از ظاهر خوبی هم برخوردارم. اما با تمام این تفاسیر نتوانسته‌ام موقعیت مناسبی برای ازدواج مجدد داشته باشم. با اینکه خواستگارانی هم داشته‌ام اما به نتیجه نرسیده است. نیازهای شدید عاطفی، روحی و جنسی دارم که آزارم می‌دهد. اما چون خودم را جزو قشر روشنفکر و یک فمینیست می‌دانم، از صیغه و اینگونه مسائل متنفرم. همیشه خودم را قدرتمند نشان می‌دهم. آقایان همیشه تحسینم می کنند که دختر خوب و محکمی هستم. اما درونم چیز دیگری هست.
واقعا دارم می‌بینم که توان ادامه دادن به این روش را ندارم. میل جنسی و عاطفی از من قوی‌تر است. این یک نیاز طبیعی است که نمی‌شود انکارش کرد. تمام تفکراتم با خودم در جنگند. از طرفی با ازدواج موقت مخالفم و از طرف دیگر نیاز شدید عاطفی و جنسی آزارم می‌دهد. واقعا با خودم درگیرم. به تازگی یکی از آشنایان، که به نوعی همکار من هم محسوب می‌شود، بعلت مشکلاتی که با همسرش دارد، پیشنهاد عقد موقت را داده است. حالم بد شد اگر چه در درون خودم از این موضوع استقبال کردم. انسان خوبی است و چند سالی است که از ایشان شناخت دارم. اما واقعا نمی دانم چه کنم. خیلی روزگار بدی دارم.
بسمه‌تعالی
با سلام و تحیت محضر شما خواهر گرامی، از حسن اعتمادتان سپاسگزارم.
به نوبه خود شرایط شما را درک می‌کنم و از تجربه جدایی شما متاسفم. اما فرهیخته‌ای چون شما خوب می‌داند که ناکامیها علاوه بر اینکه بخش لاینفک زندگی هستند، پلی هستند برای رسیدن به موفقیتها.
موفقیتهای علمی و اجتماعی شما ستودنی است و طبعا این موفقیتها در کنار سایر نقاط قوت و برجسته جنابعالی، سبب تحسین دیگران شده است.
ضمن اینکه توصیه‌ای به ازدواج موقت شما نداریم اما این نقاط قوت و حتی اینکه نگاه فمینیستی داشته باشید منافاتی با ازدواج موقت ندارد! چرا که قرار نیست از راه ازدواج موقت استثمار شوید که البته این موهم به تدبیر شما بستگی دارد.
در صورتیکه شما بتوانید از راه ازدواج موقت بخشی از نیازهای خود را برطرف کنید، به نظر می‌رسد تنفر از ازدواج موقت توجیه چندانی ندارد. مگر اینکه بگوییم ازدواج موقت سراسر هزینه است. که البته عرض کردم فرایند هزینه و یا نفع در ازدواج موقت، به شخص و اهداف، توقعات، شرایط، موقعیت و مدیریت وی بازگشت دارد. بنابراین همانطور که نمی‌توان گفت ازدواج موقت همواره با موفقیت و رضایت قرین است، به همان منوال نیز نمی‌توان گفت ازدواج موقت همیشه مذموم است!
به هر حال با توجه به موقعیت سنی و جایگاه اجتماعی شما، ازدواج دائم شما دور از انتظار نیست، لذا در صورت ازدواج موقت لازم است، علاوه بر مدیریت ارتباط عاطفی و جلوگیری از وابستگی، از سرمایه دوشیزگی حراست نمایید.
مستحضرید ازاله دوشیزگی در ازدواج موقت، ضمن اینکه آثار روانی منفی را به دنبال دارد و شانس ازدواج را کاهش می‌دهد؛ علاوه بر این در صورت ارتباط کامل جنسی، عده نگه داشتن نیز واجب است و این نیز خود مانعی برای ازدواج دائم در زمان عده است.
برای شما خواهر گرامی، نشاط و خوشبختی را از درگاه الهی مسئلت دارم.
- [آیت الله اردبیلی] من دختری 31 ساله و مجرد هستم و پدرم در قید حیات هستند. مستقل زندگی نمیکنم و به همراه خانوادهام هستم. ولی از نظر عقل و فهم و احساس به درجهای رسیدهام که برای دوری از گناه تصمیم گرفتم ازدواج موقت داشته باشم. الان 2 سال از ازدواج موقت من میگذرد و من از همسرم جدا شدم و الان دوشیزه نیستم. بعد از گذشت 45 روز و یا دو دوره حیض میخواهم مجدداً ازدواج موقت داشته باشم. آیا مجاز به چنین عملی میباشم؟
- [سایر] میخواهم در سن 19 سالگی با دختری عقد کنم برای حفظ دینم آیا درست است؟
- [آیت الله علوی گرگانی] در مورد صیغه طلاق آیا عبارت أنْتِ مطَلَّقَه یا هِیَ مطَلَّقَه یا طَلَّقْت فلانَه مجزی است؟
- [سایر] میخواهم با دختری که از من 10 سال کوچکتر است ازدواج کنم. نظر شما چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا جایز است خواهرزاده زن مطلقه ای را که در عدّه طلاق رجعی است بدون اجازه خاله مطلقه اش صیغه کرد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در مورد صیغه طلاق، آیا عبارت (اَنْتِ مطلقة) یا (هِیَ مُطلقه) یا (طَلَّقَتْ فلانة) مجزی است یا خیر؟
- [سایر] من مدتیست که استمنا را کنار گذاشته ام و برای اینکه دوباره به این کار بازنگردم میخواهم صیغه و یا ازدواج موقت کنم ولی نمیدانم چه جوری کسی را پیدا کنم که تن به ازدواج موقت دهد ... .
- [سایر] یاد آوری خاطرات همسر مطلقه یا متعه ای که مدتش پایان یافته چه حکمی دارد؟
- [سایر] میخواهم با دختری ازدواج کنم که از لحاظ قد و قامت خیلی از من کوتاه تر است این اشکال دارد؟
- [سایر] با سلام من پسری 19 ساله هستم ومی خواهم با دختری 22 ساله ازدواج کنم ایا این ازدواج مشکلی دارد؟
- [آیت الله سیستانی] اگر پدر یا جدّ پدری برای طفل خود زنی را متعه کند ، اگر چه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت ازدواج موقت باشد ، مثلاً برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله متعه کند ، چنانچه صلاح بچه باشد میتواند مدت آن زن را ببخشد ، ولی زن دائمی او را نمیتواند طلاق دهد .
- [آیت الله نوری همدانی] اگر پدر یا جّد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند ؛ اگر چه مقداری از زمان تکلیف بچّه جزء مدّت صیغه باشد ، مثلاً برای پسر چهارده سالة خودش زنی را دو ساله صیغه کند ، چنانچه صلاح بچّه باشد ، می تواند مدّت آن زن را ببخشد ولی زن دائمی او را نمی تواند طلاق دهد .
- [آیت الله اردبیلی] اگر پدر یا جدّ پدری برای طفل خود زنی را صیغه کنند، اگرچه مقداری از زمان تکلیف بچّه جزء مدّت صیغه باشد، مثلاً برای پسر چهارده ساله خود زنی را دو ساله صیغه کنند، بنابر احتیاط نمیتوانند مدّت آن زن را ببخشند و همچنین نمیتوانند زن دائمی او را طلاق دهد.
- [آیت الله بروجردی] اگر پدر یا جد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند، اگر چه مقداری از زمان تکلیف بچّه جزء مدّت صیغه باشد مثلاً برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله صیغه کند چنانچه صلاح بچّه باشد میتواند مدّت آن زن را ببخشد، ولی زن دائمی او را نمیتواند طلاق دهد.
- [آیت الله خوئی] اگر پدر یا جد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند، اگرچه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت صیغه باشد، مثلًا برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله صیغه کند، چنانچه صلاح بچه باشد، میتواند مدت آن زن را ببخشد ولی زن دایمی او را نمیتواند طلاق دهد.
- [آیت الله وحید خراسانی] پدر و جد پدری نمی توانند زن دایمی طفل خودرا طلاق بدهند و اگر پدر یا جد پدری برای طفل خود زنی را متعه کند اگرچه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت متعه باشد مثلا برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله متعه کند چنانچه صلاح بچه باشد می توانند مدت ان زن را ببخشند
- [آیت الله سبحانی] اگر پدر یا جد پدری برای طفل خود در صورت مصلحت زنی را صیغه کند; اگرچه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت صیغه باشد، مثلاً برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله صیغه کند، چنانچه صلاح بچه باشد، می تواند مدت آن زن را ببخشد ولی زن دائمی او را نمی تواند طلاق دهد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر پدر یا جد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند، اگر چه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت صیغه باشد مثلا برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله صیغه کند، چنانچه صلاح بچه باشد، می تواند مدت آن را ببخشد ولی زن دائمی او را نمی تواند طلاق دهد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر پدر یا جد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند؛ اگرچه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت صیغه باشد؛ مثلا برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله صیغه کند؛ چنانچه صلاح بچه باشد؛ می تواند مدت آن زن را ببخشد ولی زن دائمی او را نمی تواند طلاق دهد.
- [امام خمینی] اگر پدر و جد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند، اگرچه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت صیغه باشد، مثلا برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله صیغه کند چنانچه صلاح بچه باشد، می تواند مدت آن زن را ببخشد ولی زن دایمی او را نمی تواند طلاق دهد.