چرا نگاه به متن عربی قرآن برتر از نگاه به ترجمه ها است؟

این امر دلایل متعددی دارد؛ از جمله:
1- ایجاد زبانی مشترک در میان همه پیروان و در واقع فراهم ساختن نوعی وحدت و پیوند بین المللی دینی، باعث تأکید بر قرائت و حفظ زبان عربی شده است.
2- روح و محتوای هر پیام و سخنی در قالب زبان خاص خود، عمیق تر درک می شود تا زمانی که به زبان های دیگر برگردانده شود و قرآن که دارای مضامین بسیار بلند و عالی است، هرگز قابل ترجمه دقیق و کامل به هیچ زبانی نبوده و نیست. ترجمه های قرآن معمولاً نارسا و در مواردی دارای غلط است. کافی است اندکی در مباحث مربوط به زبان شناسی، فن ترجمه و تئوری های مربوط به آن و نقد ترجمه های قرآن مطالعه شود، آن گاه روشن می گردد که فرق بین قرآن و ترجمه هایش، همان فرق بین کتاب الهی و بشری است.
3- قرآن علاوه بر محتوای مطالب، از لطافت زیبایی و نکات ادبی عجیبی برخوردار است که خود یکی از وجوه اعجاز قرآن می باشد و در قالب هیچ ترجمه ای بیان شدنی نیست.
تردیدی نیست که نمی توان تمام معانی و مقاصد قرآن را به زبان دیگر برگرداند. از این رو (تحدی) قرآن در اثبات ناتوانی انسان ها در تهیه متنی همانند قرآن، شامل مجموعه امتیازات لفظی و معانی والای قرآن است.
4- تشویق و ترغیب بر استفاده از همان الفاظی که جبرئیل بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل فرموده، یکی از شیوه های حفظ قرآن از تحریف است؛ چنان که وقتی مطلبی نزد همگان با یک قرائت معین به اثبات رسیده باشد، تحریف آن مشخص خواهد شد. از این رو در تاریخ اسلام وقایعی نقل شده است که مسلمانان حتی نسبت به جا به جایی یا حذف یک (واو)، حساسیت نشان می دادند.
5- گفتنی است حتی ترجمه قرآن به زبان عربی، موجب اختلاف در میان مسلمانان شد تا آنجا که برخی تا مرز تکفیر یکدیگر پیش رفتند. بدین جهت در دوره عثمان (سال 25 ه.ق) صحابه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و از جمله حضرت علی علیه السلام بر ضرورت وجود قرآن رسمی (غیر ترجمه ای) به توافق رسیدند.
6- زبان عربی بنا به آنچه در روایات آمده است برترین و بهترین زبان ها است و همین که آخرین دین و کامل ترین دین به زبان عربی نازل شده و تنها کتاب معجزه الهی که الفاظ آن دارای اعجاز است به این زبان نازل شده در برتر بودن آن کافی است.
هم چنین از امیرالمؤمنان علی علیه السلام در خطبه ای که در مورد انتقال نور پیامبر صلی الله علیه و آله در اصلاب آباء طاهرین آن حضرت است، خطاب به خداوند این گونه آمده است: (... سپس آن نور را اختصاص دادی به اسماعیل و نه دیگر فرزندان ابراهیم و زبان او را به عربی گشودی که آن را بر دیگر زبان ها برتری دادی...)
7- در پایان گفتنی است، اگرچه تلاوت قرآن و نگاه به آیات آن ثواب دارد اما به هر مقدار تلاوت آیات همراه با دقت و تفکر باشد از فواید این جهانی و ثواب های آخرتی بیشتر بهره مند خواهیم بود.