براساس روایات (ماه رجب)، ماه تقویت ارتباط با خداوند است و در (ماه شعبان) صلوات بر محمد و آل محمد و التزام به سنت پیامبر (ص) بسیار سفارش شده است. در (ماه رمضان)، قابلیت ضیافت الهی و بخشش امت در هر شبانه روز مطرح است که نقطه اوج آن، شب قدر و شب عید فطر است.
پیامبر خدا (ص) فرمود: (رجب ماه خدا، شعبان ماه من و ماه رمضان، ماه امت من است)[1].
روایات در این زمینه مختلف است؛ بعضی، ماه رجب و ماه رمضان، ماه خدا معرفی شده است. البته در حقیقت تمامی این ماه ها، متعلق به خداوند است؛ لکن بعضی از ماه ها، ویژگی خاصی دارند. در برخی دیگر، ماه رجب به امام علی (ع) نسبت داده شده و این ممکن است به جهت تولد آن حضرت در این ماه باشد و یا اشاره به مقام ولایت باشد. ارتباط صحیح و حقیقی با خداوند، جز از طریق ولایت ممکن نیست؛ زیرا (ولایت) انسان را به (نبوت) متصل می گرداند و (نبوت) نیز ما را به (توحید) مرتبط می کند. این حقیقت در (شب قدر) برای اولیای الهی کشف می شود؛ به طوری که ملائکه و روح، مقدّرات عالم را بر قلب مبارک امام زمان (عج) نازل می کنند. در حدیثی آمده است: (با سوره قدر بر ولایت ما ائمه استدلال کنید)[2].
بنابراین چون این امت با اقتدا به رسول خدا (ص) و حضرت علی (ع)، می توانند به بالاترین مقامات توحیدی و معنوی نایل شوند و این معنا در ماه رمضان امکان پذیرتر است؛ لذا ماه رمضان به ماه خدا نامیده شده است و به جهت شرافت این ماه برای امت و آمرزش گناهان و پاک شدن بندگان، به ماه امت نیز نسبت داده شده است[3].
منابع
[1]. شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثه، تحقیق میرزا غلامرضا عرفانیان، چاپ نجف، ص 24، ح 12.
[2]. الکافی، ج 1، ص 249.
[3]. وسائل‌الشیعة، ج 10، انتشارات آل البیت، ص 475، ح 9 و ص 480، ح 16.
