ایران
نام حکومت
آیا حکومت ما به سمت توتالیترشدن حرکت نمی کند؟ یکی از ویژگی های حکومتهای توتالیتر، دولتی بودن رسانه هاست. آیا در ایران رسانه خصوصی داریم؟ یا سانسور که به تمام و کمال در کشور ما به اجرا در می آید. به نظ
آیا حکومت ما به سمت توتالیترشدن حرکت نمی کند؟ یکی از ویژگی های حکومتهای توتالیتر، دولتی بودن رسانه هاست. آیا در ایران رسانه خصوصی داریم؟ یا سانسور که به تمام و کمال در کشور ما به اجرا در می آید. به نظ هر چند یکی از ویژگیهای حکومتهای فراگیر ( توتالیتر) در اختیار گرفتن رسانه هاست اما باید توجه داشت ، اولاً؛منظور از رسانه ها تنها رسانه های تصویری نیست بلکه تمامی رسانه ها اعم از رسانه های تصویری و روزنامه ها و مجلات راشامل می شود و دولت فراگیر تمامی رسانه ها و مجراهای خبری را در اختیار دارد و بطور کلی در دولت فراگیر (توتالیتر) دست یازی های دولت در حیات جامعه محدود به هیچ حد ومرزی قانونی نیست و دولت با یکسان کردن آموزش ، نظارت بر فعالیتهای ادبی و هنری، در دست گرفتن تمام رسانه ها و مجراهای خبری ، همه نیروهای جامعه را در خدمت خود می گیرد ، دولت فراگیر وجود گروهها و افرادی را که نخواهند به فرمانش گردن نهند تاب نمی آورد نازیسم آلمان و فاشیسم ایتالیا را می توان نمونه های عالی نظام های فراگیر دانست ( محمد حاجی زاده ، فرهنگ تفسیری ایسم ها ،تهران: جامه دران ، 1384ص 134) و این بسیار متفاوت است با ساختار نظام جمهوری اسلامی که در آن هر چند رسانه های تصویری بر اساس قانون اساسی در اختیار دولت است ولی اکثر قریب به اتفاق رسانه های خبری، روزنامه ها، مجلات و...غیر دولتی است و دولت تنها بر عملکرد آنها نظارت دارد و این رسانه ها آزادانه در کشور مشغول فعالیت هستند و طبیعی است که این آزادی بی حد وحصر نبوده و در چارچوب ضوابط و مقرراتی می باشد و این ضوابط و مقررات در همه کشور ها وجود داشته و بسته به نوع نگرش و ارزشهای هر نظام متفاوت می باشد ثانیاً؛ صرف دولتی بودن رسانه ها در یک کشور، دلیل بر توتالیتر بودن آن کشور نبوده و حکومتی توتالیتر محسوب می گردد که تمامی ویژگیهای یک حکومت توتالیتر را دارا باشد ویژگی هایی همچون تسلط یک فرد یا یک گروه بر دولت ، از میان بردن آزادی های فردی ،انحصار قدرت سیاسی دردست یک حزب حاکم و حذف هر گونه نظارت آزادانه ، دست یازیدن به ترور برای سرکوبی هر گونه مخالفت و نارضایتی و... ( فرهنگ تفسیری ایسمها ، ص 133و134) به تعبیر دیگر همه نظام‌های سیاسی با تفاوت‌های چشمگیری که دارند، ممکن است در مواردی با یکدیگر مشابهت داشته باشند،تشابه در یک یا چند مورد ،با یکسانی آنها متفاوت است. همچنین باید توجه داشته باشیم که نظام جمهوری اسلامی بر پایه مبانی، ارزشها و اصول اسلام و استفاده از دستاوردهاو تجارب مثبت بشری شکل گرفته است ودارای ساختار مشخصی است که با حکومتهای توتالیتر و دموکرات تفاوت بنیادی دارد و نمی توان آن را تلفیقی از این دو حکومت دانست ،اسلام در عین توجه به آزادیهای فردی آنها را به صورت افسار گسیخته رها نکرده و حد ومرز مشخصی بر اساس مبانی اسلامی برای آن ترسیم نموده است از سوی دیگر به جایگاه و نقش مردم در چارچوب مبانی ارزشی اسلام توجه نموده و الگوی مردم سالاری دینی را درقبال الگوهای غربی مطرح ساخته است . از طرفی نگاهی به روندحرکت کلی نظام جمهوری اسلامی و جهت گیریهای آن بخوبی بیانگر فاصله آن از حکومت های توتالیتر است از آزادی رسانه ها ومطبوعات در بیان دیدگاه ها و نظرات خودگرفته تا توجه به نقش مردم در انتخاب مسئو لان بلند پایه کشور همچون انتخاب رییس جمهور، انتخاب نمایندگان مجلس خبرگان که نقش محوری در انتخاب و نظارت بر رهبری نظام به عنوان بالاترین مقام کشوررا دارا هستند و انتخاب نمایندگان مجلس و شوراهای اسلامی کشور، بنابر این با توجه به تفاوت هائی که در اهداف ، شرایط کارگزاران ، شیوه های اجرائی و تاکید بر نقش مردم نمی توان حرکت کلی نظام جمهوری اسلامی را به سمت حکومت های توتالیتر دانست. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 1/100111873)
آیا حکومت ما به سمت توتالیترشدن حرکت نمی کند؟ یکی از ویژگی های حکومتهای توتالیتر، دولتی بودن رسانه هاست. آیا در ایران رسانه خصوصی داریم؟ یا سانسور که به تمام و کمال در کشور ما به اجرا در می آید. به نظ هر چند یکی از ویژگیهای حکومتهای فراگیر ( توتالیتر) در اختیار گرفتن رسانه هاست اما باید توجه داشت ، اولاً؛منظور از رسانه ها تنها رسانه های تصویری نیست بلکه تمامی رسانه ها اعم از رسانه های تصویری و روزنامه ها و مجلات راشامل می شود و دولت فراگیر تمامی رسانه ها و مجراهای خبری را در اختیار دارد و بطور کلی در دولت فراگیر (توتالیتر) دست یازی های دولت در حیات جامعه محدود به هیچ حد ومرزی قانونی نیست و دولت با یکسان کردن آموزش ، نظارت بر فعالیتهای ادبی و هنری، در دست گرفتن تمام رسانه ها و مجراهای خبری ، همه نیروهای جامعه را در خدمت خود می گیرد ، دولت فراگیر وجود گروهها و افرادی را که نخواهند به فرمانش گردن نهند تاب نمی آورد نازیسم آلمان و فاشیسم ایتالیا را می توان نمونه های عالی نظام های فراگیر دانست ( محمد حاجی زاده ، فرهنگ تفسیری ایسم ها ،تهران: جامه دران ، 1384ص 134) و این بسیار متفاوت است با ساختار نظام جمهوری اسلامی که در آن هر چند رسانه های تصویری بر اساس قانون اساسی در اختیار دولت است ولی اکثر قریب به اتفاق رسانه های خبری، روزنامه ها، مجلات و...غیر دولتی است و دولت تنها بر عملکرد آنها نظارت دارد و این رسانه ها آزادانه در کشور مشغول فعالیت هستند و طبیعی است که این آزادی بی حد وحصر نبوده و در چارچوب ضوابط و مقرراتی می باشد و این ضوابط و مقررات در همه کشور ها وجود داشته و بسته به نوع نگرش و ارزشهای هر نظام متفاوت می باشد ثانیاً؛ صرف دولتی بودن رسانه ها در یک کشور، دلیل بر توتالیتر بودن آن کشور نبوده و حکومتی توتالیتر محسوب می گردد که تمامی ویژگیهای یک حکومت توتالیتر را دارا باشد ویژگی هایی همچون تسلط یک فرد یا یک گروه بر دولت ، از میان بردن آزادی های فردی ،انحصار قدرت سیاسی دردست یک حزب حاکم و حذف هر گونه نظارت آزادانه ، دست یازیدن به ترور برای سرکوبی هر گونه مخالفت و نارضایتی و... ( فرهنگ تفسیری ایسمها ، ص 133و134) به تعبیر دیگر همه نظام‌های سیاسی با تفاوت‌های چشمگیری که دارند، ممکن است در مواردی با یکدیگر مشابهت داشته باشند،تشابه در یک یا چند مورد ،با یکسانی آنها متفاوت است. همچنین باید توجه داشته باشیم که نظام جمهوری اسلامی بر پایه مبانی، ارزشها و اصول اسلام و استفاده از دستاوردهاو تجارب مثبت بشری شکل گرفته است ودارای ساختار مشخصی است که با حکومتهای توتالیتر و دموکرات تفاوت بنیادی دارد و نمی توان آن را تلفیقی از این دو حکومت دانست ،اسلام در عین توجه به آزادیهای فردی آنها را به صورت افسار گسیخته رها نکرده و حد ومرز مشخصی بر اساس مبانی اسلامی برای آن ترسیم نموده است از سوی دیگر به جایگاه و نقش مردم در چارچوب مبانی ارزشی اسلام توجه نموده و الگوی مردم سالاری دینی را درقبال الگوهای غربی مطرح ساخته است . از طرفی نگاهی به روندحرکت کلی نظام جمهوری اسلامی و جهت گیریهای آن بخوبی بیانگر فاصله آن از حکومت های توتالیتر است از آزادی رسانه ها ومطبوعات در بیان دیدگاه ها و نظرات خودگرفته تا توجه به نقش مردم در انتخاب مسئو لان بلند پایه کشور همچون انتخاب رییس جمهور، انتخاب نمایندگان مجلس خبرگان که نقش محوری در انتخاب و نظارت بر رهبری نظام به عنوان بالاترین مقام کشوررا دارا هستند و انتخاب نمایندگان مجلس و شوراهای اسلامی کشور، بنابر این با توجه به تفاوت هائی که در اهداف ، شرایط کارگزاران ، شیوه های اجرائی و تاکید بر نقش مردم نمی توان حرکت کلی نظام جمهوری اسلامی را به سمت حکومت های توتالیتر دانست. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 1/100111873)
عنوان سوال:
آیا حکومت ما به سمت توتالیترشدن حرکت نمی کند؟ یکی از ویژگی های حکومتهای توتالیتر، دولتی بودن رسانه هاست. آیا در ایران رسانه خصوصی داریم؟ یا سانسور که به تمام و کمال در کشور ما به اجرا در می آید. به نظ
پاسخ:
آیا حکومت ما به سمت توتالیترشدن حرکت نمی کند؟ یکی از ویژگی های حکومتهای توتالیتر، دولتی بودن رسانه هاست. آیا در ایران رسانه خصوصی داریم؟ یا سانسور که به تمام و کمال در کشور ما به اجرا در می آید. به نظ
هر چند یکی از ویژگیهای حکومتهای فراگیر ( توتالیتر) در اختیار گرفتن رسانه هاست اما باید توجه داشت ، اولاً؛منظور از رسانه ها تنها رسانه های تصویری نیست بلکه تمامی رسانه ها اعم از رسانه های تصویری و روزنامه ها و مجلات راشامل می شود و دولت فراگیر تمامی رسانه ها و مجراهای خبری را در اختیار دارد و بطور کلی در دولت فراگیر (توتالیتر) دست یازی های دولت در حیات جامعه محدود به هیچ حد ومرزی قانونی نیست و دولت با یکسان کردن آموزش ، نظارت بر فعالیتهای ادبی و هنری، در دست گرفتن تمام رسانه ها و مجراهای خبری ، همه نیروهای جامعه را در خدمت خود می گیرد ، دولت فراگیر وجود گروهها و افرادی را که نخواهند به فرمانش گردن نهند تاب نمی آورد نازیسم آلمان و فاشیسم ایتالیا را می توان نمونه های عالی نظام های فراگیر دانست ( محمد حاجی زاده ، فرهنگ تفسیری ایسم ها ،تهران: جامه دران ، 1384ص 134) و این بسیار متفاوت است با ساختار نظام جمهوری اسلامی که در آن هر چند رسانه های تصویری بر اساس قانون اساسی در اختیار دولت است ولی اکثر قریب به اتفاق رسانه های خبری، روزنامه ها، مجلات و...غیر دولتی است و دولت تنها بر عملکرد آنها نظارت دارد و این رسانه ها آزادانه در کشور مشغول فعالیت هستند و طبیعی است که این آزادی بی حد وحصر نبوده و در چارچوب ضوابط و مقرراتی می باشد و این ضوابط و مقررات در همه کشور ها وجود داشته و بسته به نوع نگرش و ارزشهای هر نظام متفاوت می باشد
ثانیاً؛ صرف دولتی بودن رسانه ها در یک کشور، دلیل بر توتالیتر بودن آن کشور نبوده و حکومتی توتالیتر محسوب می گردد که تمامی ویژگیهای یک حکومت توتالیتر را دارا باشد ویژگی هایی همچون تسلط یک فرد یا یک گروه بر دولت ، از میان بردن آزادی های فردی ،انحصار قدرت سیاسی دردست یک حزب حاکم و حذف هر گونه نظارت آزادانه ، دست یازیدن به ترور برای سرکوبی هر گونه مخالفت و نارضایتی و... ( فرهنگ تفسیری ایسمها ، ص 133و134) به تعبیر دیگر همه نظام‌های سیاسی با تفاوت‌های چشمگیری که دارند، ممکن است در مواردی با یکدیگر مشابهت داشته باشند،تشابه در یک یا چند مورد ،با یکسانی آنها متفاوت است.
همچنین باید توجه داشته باشیم که نظام جمهوری اسلامی بر پایه مبانی، ارزشها و اصول اسلام و استفاده از دستاوردهاو تجارب مثبت بشری شکل گرفته است ودارای ساختار مشخصی است که با حکومتهای توتالیتر و دموکرات تفاوت بنیادی دارد و نمی توان آن را تلفیقی از این دو حکومت دانست ،اسلام در عین توجه به آزادیهای فردی آنها را به صورت افسار گسیخته رها نکرده و حد ومرز مشخصی بر اساس مبانی اسلامی برای آن ترسیم نموده است از سوی دیگر به جایگاه و نقش مردم در چارچوب مبانی ارزشی اسلام توجه نموده و الگوی مردم سالاری دینی را درقبال الگوهای غربی مطرح ساخته است .
از طرفی نگاهی به روندحرکت کلی نظام جمهوری اسلامی و جهت گیریهای آن بخوبی بیانگر فاصله آن از حکومت های توتالیتر است از آزادی رسانه ها ومطبوعات در بیان دیدگاه ها و نظرات خودگرفته تا توجه به نقش مردم در انتخاب مسئو لان بلند پایه کشور همچون انتخاب رییس جمهور، انتخاب نمایندگان مجلس خبرگان که نقش محوری در انتخاب و نظارت بر رهبری نظام به عنوان بالاترین مقام کشوررا دارا هستند و انتخاب نمایندگان مجلس و شوراهای اسلامی کشور، بنابر این با توجه به تفاوت هائی که در اهداف ، شرایط کارگزاران ، شیوه های اجرائی و تاکید بر نقش مردم نمی توان حرکت کلی نظام جمهوری اسلامی را به سمت حکومت های توتالیتر دانست. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 1/100111873)