علت دستور نظام در مورد ممنوعیت استفاده از ماهواره چیست ؟ به نظر شما آیا این بدلیل ترس از روبرو شدن اذهان عمومی با حرفهای نو وتازه وشاید منطقی از جانب شبکه هانیست ؟

علت دستور نظام در مورد ممنوعیت استفاده از ماهواره چیست ؟ به نظر شما آیا این بدلیل ترس از روبرو شدن اذهان عمومی با حرفهای نو وتازه وشاید منطقی از جانب شبکه هانیست ؟

با سلام و تشکر از مکاتبه و انعکاس دیدگاههای خویش به این مرکز، پاسخ سؤال شما را باتوضیح چند نکته مورد بررسی قرار می دهیم ؛ نکته اول اینکه آزادی در همه کشورها و نظام های سیاسی صرف نظر از گرایشات مذهبی و سیاسی نمی تواند مطلق و بدون قید و شرط باشد چه اینکه آزادی مطلق موجب هرج و مرج شده و به نفی آن می انجامد از این رو محدودیت در آزادی در عرصه های مختلف امری اجتناب ناپذیر است و این محدودیت بر اساس باورها و ارزش های حاکم بر هر جامعه و کشوری متفاوت خواهد بود .بر این اساس , معیارها و ملاک های محدودیت آزادی در عرصه های مختلف آن از جمله آزادی بیان در یک نظام دینی با نظام غیر دینی متفاوت خواهد بود اما به هر حال در اصل محدودیت آزادی مشترک هستند . در نظام های لیبرال که مدعی تأمین بیشترین میزان آزادی برای افراد هستند نیز این آزادی محدود به رعایت محدوده هایی است که از جمله می توان به لزوم رعایت مبانی و اصول لیبرالیسم مانند سکولاریزم , اومانیسم و دموکراسی و عدم مخالفت آن با آزادی دیگران,اشاره نمود . به عنوان نمونه جان استورات میل از نظریه پردازان مشهور غربی معتقد است (وقتی اوضاع وشرایطی که عقاید در آن ابراز می گردد چنان باشد که اظهار عقیده را به صورت نوعی تحریک برای انجام کاری , مخل مصالح مشروع دیگران در آورد , آن وقت حتی اظهار عقاید هم مصو نیت خود را از دست می دهد ... آزادی فرد تا آن درجه باید محدود گردد که اعمال وی موجب زحمت یا زیان دیگران نگردد.)( جان استورات میل , رساله درباره آزادی , تهران , مرکز نشر علمی فرهنگی , 1361, ص 141) از این رو در نظام های لیبرال نیز کسی نمی تواند خارج از چارچوب های مشخص شده گام بردارد و هر چند این کشورها داعیه دار آزادی بیان هستند اما هرگز اجازه نمی دهند که مطالبی که بر خلاف مبانی حاکم بر آنهاست طرح شود . حتی فراتر از آن برخی از مسائل را با انگیزه های سیاسی محدوده ممنوعه معرفی نموده اند که مسأله هولوکاست و ممنوعیت تحقیق پیرامون آن , شاهدی روشن بر این مطلب است . در اسلام نیز هر چند اصل آزادی بیان و طرح دیدگاههای مختلف پذیرفته شده است اما در عین حال محدوده آن تا جایی است که طرح مطالب وسخنان گوناگون , موجب گمراهی , فساد اخلاق , فتنه , توطئه و آشوب نگردد , طبیعی است که نمی توان اجازه داد تحت عنوان آزادی و به بهانه آن مقدسات و ارزش های اسلامی و انقلابی مورد هجمه قرار بگیرد و با باورها و اعتقادات دینی مردم بازی شود . البته تا زمانی که طرح افکار و عقاید در چارچوب مبانی اسلام بوده و با هدف ضربه زدن به مبانی و اصول اسلامی و تخریب آن در جامعه نباشد , طرح آن اشکالی ندارد و موجب پویایی و روشن شدن افکار جامعه و اذهان مردم خواهد شد . بر این اساس , ممنوعیت استفاده از ماهواره و وسایلی مانند آن در نظام جمهوری اسلامی , به دلیل تأثیرات و پیامدهای مخرّب آنها بر جامعه و به ویژه نسل جوان است و از آنجا که نظام اسلامی وظیفه دارد فضای مناسب را برای رشد و تعالی مادی و معنوی افراد جامعه فراهم نماید , نمی تواند اجازه بدهد وسایلی همچون ماهواره که فضای جامعه را آلوده نموده و زمینه انحرافات فکری و روحی افراد به ویژه جوانان را به وجود می آورند , آزادانه مورد استفاده قرار بگیرد و این روشی است که علاوه بر اینکه بر اساس تعالیم دینی استوار است , کاملاً منطقی و عقلانی است زیرا عقل و منطق حکم می کند که از ابزار و وسایلی که به گونه ای سلامت جسمی و روحی افراد را به خطر می اندازد جلوگیری به عمل آید مگر آنکه از استفاده صحیح آن توسط افراد و ایمن بودن از تاثیرات مخرب آن اطمینان داشته باشیم .کدام عقل و منطق می پذیرد که به افراد جامعه به ویژه نسل جوان به بهانه آشنا شدن با افکار جدید , بدون هیچ محدودیتی اجازه داده شود که از وسایلی همچون ماهواره که باورها و اخلاق و ارزش های انسانی و اسلامی را هدف قرار می دهند آزادانه و بدون هیچ محدودیتی استفاده کنند ؟ زیرا از یک سو تمامی افراد جامعه به ویژه نسل جوان , توانایی و قدرت لازم را برای تحلیل و واکاوی مسایلی که در شبکه های مختلف ماهواره ای مطرح می شود را ندارند , برابر این نمی توان آنها را در معرض چنین برنامه هایی قرار داد, منع انتشار کتب ضاله و گمراه کننده در جامعه از سوی اسلام نیز در همین راستا قابل تحلیل است و از سوی دیگر مطالبی که توسط شبکه های ماهواره ای مطرح می شود با پوشش گسترده تبلیغاتی همراه است که تشخیص صحت وسقم آن برای عموم افراد جامعه , امکان پذیر نیست به ویژه با توجه به جایگاه ماهواره , رسانه ها و ابزاری از این دست در جریان جنگ نرم , مطالبی که در شبکه های مختلف ماهوراه ای طرح می شود چنان با رنگ و لعاب و پوشش های تبلیغاتی همراه است که در عمل قدرت فکر و تحلیل را از بسیاری از افراد می گیرد و تاثیرات مخربی در آنها ایجاد خواهد نمود . علاوه بر اینکه حجم برنامه های خلاف اخلاق و فاسد در این شبکه ها کم نیست که نمی توان جوانان را در معرض آن قرار داد . ما منکر وجود برخی برنامه های مفید در ماهواره نیستیم اما براستی چند درصد افرادی که از برنامه های ماهواره استفاد می کنند به شکل صحیح از آن استفاده می کنند و از برنامه های مفید آن بهره مند می شوند؟ آیا می توان پذیرفت طیف گسترده جوانان از این ابزار بدون ممنوعیت
نکته دوم اینکه هر چند برنامه های صدا وسیما رشد خوبی داشته است اما وجود پاره ای نواقص و اشکالات در برنامه های صدا وسیما قابل انکار نیست و لازم است میزان جذابیت برنامه های آن افزایش پیدا کند و برنامه های متنوع بیشتری به ویژه برای نسل جوان تهیه و پخش شود اما نمی توان انتظار داشت که تمام اوقات فراغت جوانان را صدا وسیما پر نماید بلکه اگر برنامه ریزی صحیحی چه توسط افراد و چه توسط دولت صورت انجام شود , افراد می توانند با استفاده از وسایل و امکانات ورزشی , فرهنگی , هنری و... بخش عمده ای از اوقات فراغت خویش را به شکل مناسبی پر نمایند . از این رو نباید تمام مسئولیت را در این زمینه متوجه صدا وسیما دانست یا اینکه افراد به دنبال پر کردن تمام اوقات فراغت خویش با استفاده از تلویزیون باشند .
ونکته سوم اینکه هر چند صدا وسیما در نظام جمهوری اسلامی به دلیل اهمیت و جایگاه ویژه آن , خصوصی نیست اما این به معنای استفاده نکردن از نیروهای با ستعدادها و توانمند در این عرصه نبوده و زمینه و شرایط لازم و مناسب برای فعالیت افراد در عرصه های مختلف در آن وجود دارد و افراد می توانند در بخش های گوناگون برنامه ها و آثار خود را تهیه و در صدا وسیما عرضه نمایند البته طبیعی است که این برنامه ها وآثار باید مبانی و اصول اسلامی و انقلابی را رعایت نموده و در راستای رشد و پیشرفت همه جانبه کشور باشد . (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 7/100140755)