با توجه به تسخیر سفارت آمریکا در 13آبان 58؛ آیا می شود برای مبارزه با استکبار و یا رسیدن به هر خواسته ی به حق اقدام به دستگیری کارکنان سفارت یک کشور زد ؟ این امر ناقض گزاره های اخلاقی و حقوق بین المللی نیست ؟

با توجه به تسخیر سفارت آمریکا در 13آبان 58؛ آیا می شود برای مبارزه با استکبار و یا رسیدن به هر خواسته ی به حق اقدام به دستگیری کارکنان سفارت یک کشور زد ؟ این امر ناقض گزاره های اخلاقی و حقوق بین المللی نیست ؟

تسخیر لانه جاسوسی آمریکا از چند جهت قابل طرح است و هر جهت منطق خاص خود را دارد و در قضاوت و داوری حتما باید آن منطق را در نظر داشت. در اینجا اقدام دانشجویان پیرو خط امام را از سه جهت مورد بررسی قرار می‌دهیم:
الف) عرف و حقوق بین‌الملل: از این منظر سفارت یک کشور در حکم خاک آن کشور است و اشغال آن خلاف مقررات و حقوق بین‌الملل می‌باشد.
واضح است که از این دیدگاه ورود به سفارت آمریکا اگر به صورت دولتی انجام می‌گرفت توجیه منطقی نداشت و با واکنش منفی سایر دولت‌ها روبرو خواهد شد. به نظر می‌رسد که پرسشگر محترم براساس این دیدگاه به داوری نشسته اما باید در نظر داشت که این موضوع را از منظرهای دیگر نیز می‌توان مورد بررسی قرار داد.
به علاوه دولت آمریکا در ارتباطش با سایر کشورها و از جمله ایران در موارد عدیده‌ای حقوق بین‌الملل را نقض نموده است. از طرف دیگر انجام این حرکت مردمی و نه دولتی بوده است و حقوق بین‌الملل حرکت‌های تلافی‌جویانه مردمی به شکل یاد شده را نفی نمی‌کند.
ب ) روابط بین‌الملل و سیاست خارجی: از این دیدگاه هر نوع اقدام و تصمیم‌گیری کشور باید در درازمدت، میان مدت یا کوتاه‌مدت، منافعی بیش از هزینه‌ای که برای آن کشور دارد عاید نماید. برای بررسی تسخیر سفارت آمریکا این منظر باید به کتب و مقالاتی که در این زمینه به رشته تحریر درآمده مراجعه کرد. اما اجمالا برخی از منافع که بیشتر هم در جنبه سیاسی دارد در این جریان عاید ایران شد عبارتند از شکسته شدن ابهت آمریکا دست‌یابی به اسناد محرمانه افشای برخی چهره‌های خائن و بعضا سازش‌کار شکست دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری. از جمله پیامدهای منفی این اقدام عبارتند از: تحریم اقتصادی ایران انزوای سیاسی ایران بلوکه شدن دارایی‌های ایران در آمریکا.
ج ) از نظر انقلاب و شرایط آن: از این نظر انقلاب اسلامی ایران با شعار محوری (استقلال آزادی جمهوری اسلامی) رهایی از استعمار قدرت‌های استکباری که در رأس آنها آمریکا قرار داشت از اهداف عمده خویش قرار دارد.بنابراین اساس و با توجه به پیشینه روابط ظالمانه و تحقیرآمیز آمریکا نسبت به ملت ایران که به طور رسمی از سرنگونی دولت ملی ایران در 28 مرداد 1332 آغاز می‌شود و با حمایت‌های نظامی سیاسی اقتصادی و تبلیغاتی از رژیم استبدادی محمدرضا شاه تا آخرین لحظات عمر آن ادامه می‌یابد خشم و بغض انقلابی ملت ایران نسبت به سیاست‌های استکباری آمریکا امری کاملا طبیعی بلکه ضروری است. به علاوه عداوت و دشمنی سیاستمداران آمریکایی در مقابل ملت ایران بعد از پیروزی انقلاب همچنان ادامه یافت و با پذیرش شاه در کشور آمریکا خشم انقلابی مردم ایران را بیش از پیش برانگیخت. براساس این منطق است که در آن مقطع دانشجویان پیرو خط امام به نمایندگی و با حمایت ملت انقلابی ایران به اشغال سفارت آمریکا و برچیدن لانه جاسوسی آن اقدام نمودند. از این منظر اسارت چند جاسوس آمریکایی (البته با رعایت کنوانسیون‌های بین‌المللی و عطوفت اسلامی) برای 444 روز در مقابل اسارت تقریبا 9125 روزه یک ملت بسیار ناچیز است. همچنان که تحقیری که سیاستمداران آمریکا و متأسفانه ملت آمریکا در جریان تسخیر لانه جاسوسی متحمل شدند با تحقیری که آنان در حق ملت ایران در طی استیلای خود روا داشتند قابل مقایسه نیست. روی هم رفته تسخیر لانه جاسوسی کمترین واکنش و عکس‌العمل یک ملت مظلوم و انقلابی نسبت به سیاست‌های ظالمانه و مداخلانه یک دولت استکباری است. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 3/100111873)