احتراما من مدت 9 ماه است که همسرم را عقد کرده ام، مشکل بنده سر مراسم عروسی است من چون به تعالیم دینی معتقدم نظرم بر این است که با همسرم به عنوان شروع زندگی به زیارت امام رضا(ع) برویم و زندگی را با نور ولایت آن حضرت و همچنین زندگی بدون تجمل را آغاز کنیم اما از طرفی همسرم با این کار مخالف است و حاضر نیست به این گونه و با این روش زندگیمان را شروع کنیم و از طرفی هم در توان من و خانواده ام نیست که مراسم بگیریم لذا این عامل باعث دعوای من و همسرم شده و حتی چند بار هم می خواسته ام اقدام به طلاق کنم از طرفی هم، دیگر خسته شده ام و هر روز فکرم را مشغول کرده است بعضی وقتها به خودم می گویم اگر مقداری بیشتر تحقیق کرده بودم شاید همسر مؤمن تری نصیبم می شد.
احتراما من مدت 9 ماه است که همسرم را عقد کرده ام، مشکل بنده سر مراسم عروسی است من چون به تعالیم دینی معتقدم نظرم بر این است که با همسرم به عنوان شروع زندگی به زیارت امام رضا(ع) برویم و زندگی را با نور ولایت آن حضرت و همچنین زندگی بدون تجمل را آغاز کنیم اما از طرفی همسرم با این کار مخالف است و حاضر نیست به این گونه و با این روش زندگیمان را شروع کنیم و از طرفی هم در توان من و خانواده ام نیست که مراسم بگیریم لذا این عامل باعث دعوای من و همسرم شده و حتی چند بار هم می خواسته ام اقدام به طلاق کنم از طرفی هم، دیگر خسته شده ام و هر روز فکرم را مشغول کرده است بعضی وقتها به خودم می گویم اگر مقداری بیشتر تحقیق کرده بودم شاید همسر مؤمن تری نصیبم می شد. دانشجوی گرامی، خوشحالیم از این که به ما نامه نوشته و مشکلتان را در میان گذاشته اید. سعی ما نیز بر آن است که در حد توانمان شما را در حل مشکلتان یاری دهیم. الف: برادر عزیز، دوران عقد یکی از مقاطع مهم ازدواج است که لازم است زن و شوهر، در کنار ارضای بخشی از نیازهای عاطفی و جنسی خود، سعی در شناخت روحیات و اخلاق یک دیگر بنمایند. دوران عقد بسته به نحوه برخورد دختر و پسر با آن، می تواند دورانی بسیاری لذت بخش یا رنج آور برای آنان باشد. از نکاتی که لازم است در مورد دوران عقد به آن توجه شود آن است که این دوران نباید زیاد طولانی شود، چون می تواند مشکلاتی را برای افراد فراهم آورد. یکی از مشکلات دوران عقد که عمدتاً بر اثر طولانی شدن زمان عقد به وجود می آید ، برجسته شدن نقاط ضعف احتمالی و ایجاد تردیدهای بیجا در دختر و پسر است. لذا دختر و پسر باید مواظب رفتارها و برخوردهای خود با همسر باشند و از هر گونه درگیری لفظی یا با دیگری، اجتناب کنند. جلوی ورود هر گونه افکار انحرافی به ذهن خود را بگیرند و همیشه عشق و علاقه به همسر را در ذهن خود بپرورانند. ب: به این نکته توجه داشته باشید که هیچ دختر و پسری را نمی توان یافت که از همه جهات با یک دیگر متناسب و هماهنگ باشند. لذا اگر با دختر دیگری هم ازدواج می کردید، چه بسا تفاوت دیدگاه و نگرش بیشتری با او می داشتید و در نتیجه مشکلاتتان نیز، افزون تر می بود. گذشته از این که طلاق و جدایی چیزی از مشکلاتتان را حل نمی کند و بلکه بر مشکلاتتان می افزاید. اصولا مشکلی که ذکر کرده اید به هیچ وجه نمی تواند توجه قابل قبولی برای اقدام به طلاق باشد. این مشکل و بسیاری از مشکلات دوران عقد یا پس از آن را می توان با کمی صبر و تحمل از سر گذراند. لذا توصیه ما این است که به جای توجه به نکات منفی همسرتان، به نقاط مثبت ایشان بنگرید. مطمئنا همسرتان دارای نقاط مثبتی هست که در نظرتان برجسته باشد و او را خاطر برخورداری از آن ها، دوست بدارید. او را با دیگران مقایسه نکنید. به هر حال، افراد، دارای نقاط مثبت و منفی هستند و شما هیچ فردی را نخواهید یافت که از هر جهت کامل باشد. توصیه اکید ما این است که صبر و تحملتان را از دست ندهید و کاری نکنید که موجب پشیمانی تان گردد. ج: هنگامی که دختر و پسری با هم عقد ازدواج می بندند، در واقع شریک زندگی دائمی خود را انتخاب می کنند و می خواهند تا آخر عمر در کنار هم با دوستی و صلح و صفا زندگی کنند. دختر و پسر پس از آن که خطبه عقد میان آنان خوانده شد، نزدیک ترین و صمیمی ترین افراد به یک دیگر هستند. خواسته های دیگری را مانند خواسته خود می دانند و تا حد امکان (البته به صورت منطقی و در محدوده موازین شرعی) سعی می کنند آن را برآورده سازند. لذا توصیه می کنیم فکر طلاق یا آرزوی ازدواج با دیگری را برای همیشه از سر خود بیرون کنید. زیرا این افکار، هیچ نتیجه ای جز بدتر شدن برخورد شما با همسرتان و برهم خوردن روابط حسنه شما نتیجه ای در بر ندارد. د: آنچه از شرع مقدس رسیده، مستحب بودن ولیمه( شام یا نهار دادن) است. ولی نوع غذا ومقدار آن تابع عرف مردم و وضعیت اقتصادی، اجتماعی خانواده عروس و داماد است. به عنوان مثال تعداد مهمانانی که دعوت می شود بستگی دارد به این که توانایی فرد در پذیرایی از آنها چقدر باشد اگر واقعا توانایی دارد، همه فامیل عروس وداماد را دعوت می کند و اگر این توانایی را ندارد خویشاوندان خیلی نزدیک را دعوت می کند. شیوه منطقی حل مشکل شما نیز آن است که اگر توان برپایی مراسم عروسی پرخرج را ندارید، با دوستی و صمیمیت در فرصتی مناسب و به دور از هر گونه تنش، در این باره با همسرتان و خانواده محترمشان صحبت کنید. وضعیت مالی و اقتصادی تان را با صداقت تمام برای آنان توضیح دهید و از آنان بخواهید در این باره با شما همراهی کنند. می توانید به آنان پیشنهاد دهید که اگر لزوما باید مراسم عروسی ترتیب داده شود، این مراسم را در کمال سادگی و صرفا با دعوت از فامیل های نزدیک برپا کنند. به هر حال، توجه به این نکته را حائز اهمیت می دانیم که مشکلاتی که در دوران عقد و هنگام عروسی شما به وجود آمده، منحصر به شما نیست. این گونه مشکلات در بسیاری از خانواده ها به وجود می آید. با صبر و حوصله و تحمل بالا با این مسائل برخورد کنید. مراسم عروسی را برای همسرتان و خانواده اش تلخ نسازید. به هر حال، آنان اکنون خویشاوندان نزدویک شما هستند و از شما انتظار دارند که در صدد خوشحال کردن آنان باشید. طولی نمی کشد که این مشکلات تمام می شود و فقط خاطرات آن ها بر جای می ماند. سعی کنید به گونه ای برخورد کنید که هنگام یاد کردن از آن ها خاطرات خوشی به ذهن شما و همسرتان خطور کند نه آن که از یادآوری آن ها، اندوهگین شوید. انشاء الله با درایت و پختگی زندگی مشترک خود را با شیرینی و خوشی آغاز کنید. ما هم ازدواج شما را به شما تبریک می گوییم. موفق باشید. مجتبی حیدری
عنوان سوال:

احتراما من مدت 9 ماه است که همسرم را عقد کرده ام، مشکل بنده سر مراسم عروسی است من چون به تعالیم دینی معتقدم نظرم بر این است که با همسرم به عنوان شروع زندگی به زیارت امام رضا(ع) برویم و زندگی را با نور ولایت آن حضرت و همچنین زندگی بدون تجمل را آغاز کنیم اما از طرفی همسرم با این کار مخالف است و حاضر نیست به این گونه و با این روش زندگیمان را شروع کنیم و از طرفی هم در توان من و خانواده ام نیست که مراسم بگیریم لذا این عامل باعث دعوای من و همسرم شده و حتی چند بار هم می خواسته ام اقدام به طلاق کنم از طرفی هم، دیگر خسته شده ام و هر روز فکرم را مشغول کرده است بعضی وقتها به خودم می گویم اگر مقداری بیشتر تحقیق کرده بودم شاید همسر مؤمن تری نصیبم می شد.


پاسخ:

احتراما من مدت 9 ماه است که همسرم را عقد کرده ام، مشکل بنده سر مراسم عروسی است من چون به تعالیم دینی معتقدم نظرم بر این است که با همسرم به عنوان شروع زندگی به زیارت امام رضا(ع) برویم و زندگی را با نور ولایت آن حضرت و همچنین زندگی بدون تجمل را آغاز کنیم اما از طرفی همسرم با این کار مخالف است و حاضر نیست به این گونه و با این روش زندگیمان را شروع کنیم و از طرفی هم در توان من و خانواده ام نیست که مراسم بگیریم لذا این عامل باعث دعوای من و همسرم شده و حتی چند بار هم می خواسته ام اقدام به طلاق کنم از طرفی هم، دیگر خسته شده ام و هر روز فکرم را مشغول کرده است بعضی وقتها به خودم می گویم اگر مقداری بیشتر تحقیق کرده بودم شاید همسر مؤمن تری نصیبم می شد.

دانشجوی گرامی، خوشحالیم از این که به ما نامه نوشته و مشکلتان را در میان گذاشته اید. سعی ما نیز بر آن است که در حد توانمان شما را در حل مشکلتان یاری دهیم.
الف: برادر عزیز، دوران عقد یکی از مقاطع مهم ازدواج است که لازم است زن و شوهر، در کنار ارضای بخشی از نیازهای عاطفی و جنسی خود، سعی در شناخت روحیات و اخلاق یک دیگر بنمایند. دوران عقد بسته به نحوه برخورد دختر و پسر با آن، می تواند دورانی بسیاری لذت بخش یا رنج آور برای آنان باشد. از نکاتی که لازم است در مورد دوران عقد به آن توجه شود آن است که این دوران نباید زیاد طولانی شود، چون می تواند مشکلاتی را برای افراد فراهم آورد. یکی از مشکلات دوران عقد که عمدتاً بر اثر طولانی شدن زمان عقد به وجود می آید ، برجسته شدن نقاط ضعف احتمالی و ایجاد تردیدهای بیجا در دختر و پسر است. لذا دختر و پسر باید مواظب رفتارها و برخوردهای خود با همسر باشند و از هر گونه درگیری لفظی یا با دیگری، اجتناب کنند. جلوی ورود هر گونه افکار انحرافی به ذهن خود را بگیرند و همیشه عشق و علاقه به همسر را در ذهن خود بپرورانند.
ب: به این نکته توجه داشته باشید که هیچ دختر و پسری را نمی توان یافت که از همه جهات با یک دیگر متناسب و هماهنگ باشند. لذا اگر با دختر دیگری هم ازدواج می کردید، چه بسا تفاوت دیدگاه و نگرش بیشتری با او می داشتید و در نتیجه مشکلاتتان نیز، افزون تر می بود. گذشته از این که طلاق و جدایی چیزی از مشکلاتتان را حل نمی کند و بلکه بر مشکلاتتان می افزاید. اصولا مشکلی که ذکر کرده اید به هیچ وجه نمی تواند توجه قابل قبولی برای اقدام به طلاق باشد. این مشکل و بسیاری از مشکلات دوران عقد یا پس از آن را می توان با کمی صبر و تحمل از سر گذراند. لذا توصیه ما این است که به جای توجه به نکات منفی همسرتان، به نقاط مثبت ایشان بنگرید. مطمئنا همسرتان دارای نقاط مثبتی هست که در نظرتان برجسته باشد و او را خاطر برخورداری از آن ها، دوست بدارید. او را با دیگران مقایسه نکنید. به هر حال، افراد، دارای نقاط مثبت و منفی هستند و شما هیچ فردی را نخواهید یافت که از هر جهت کامل باشد. توصیه اکید ما این است که صبر و تحملتان را از دست ندهید و کاری نکنید که موجب پشیمانی تان گردد.
ج: هنگامی که دختر و پسری با هم عقد ازدواج می بندند، در واقع شریک زندگی دائمی خود را انتخاب می کنند و می خواهند تا آخر عمر در کنار هم با دوستی و صلح و صفا زندگی کنند. دختر و پسر پس از آن که خطبه عقد میان آنان خوانده شد، نزدیک ترین و صمیمی ترین افراد به یک دیگر هستند. خواسته های دیگری را مانند خواسته خود می دانند و تا حد امکان (البته به صورت منطقی و در محدوده موازین شرعی) سعی می کنند آن را برآورده سازند. لذا توصیه می کنیم فکر طلاق یا آرزوی ازدواج با دیگری را برای همیشه از سر خود بیرون کنید. زیرا این افکار، هیچ نتیجه ای جز بدتر شدن برخورد شما با همسرتان و برهم خوردن روابط حسنه شما نتیجه ای در بر ندارد.
د: آنچه از شرع مقدس رسیده، مستحب بودن ولیمه( شام یا نهار دادن) است. ولی نوع غذا ومقدار آن تابع عرف مردم و وضعیت اقتصادی، اجتماعی خانواده عروس و داماد است. به عنوان مثال تعداد مهمانانی که دعوت می شود بستگی دارد به این که توانایی فرد در پذیرایی از آنها چقدر باشد اگر واقعا توانایی دارد، همه فامیل عروس وداماد را دعوت می کند و اگر این توانایی را ندارد خویشاوندان خیلی نزدیک را دعوت می کند. شیوه منطقی حل مشکل شما نیز آن است که اگر توان برپایی مراسم عروسی پرخرج را ندارید، با دوستی و صمیمیت در فرصتی مناسب و به دور از هر گونه تنش، در این باره با همسرتان و خانواده محترمشان صحبت کنید. وضعیت مالی و اقتصادی تان را با صداقت تمام برای آنان توضیح دهید و از آنان بخواهید در این باره با شما همراهی کنند. می توانید به آنان پیشنهاد دهید که اگر لزوما باید مراسم عروسی ترتیب داده شود، این مراسم را در کمال سادگی و صرفا با دعوت از فامیل های نزدیک برپا کنند.
به هر حال، توجه به این نکته را حائز اهمیت می دانیم که مشکلاتی که در دوران عقد و هنگام عروسی شما به وجود آمده، منحصر به شما نیست. این گونه مشکلات در بسیاری از خانواده ها به وجود می آید. با صبر و حوصله و تحمل بالا با این مسائل برخورد کنید. مراسم عروسی را برای همسرتان و خانواده اش تلخ نسازید. به هر حال، آنان اکنون خویشاوندان نزدویک شما هستند و از شما انتظار دارند که در صدد خوشحال کردن آنان باشید. طولی نمی کشد که این مشکلات تمام می شود و فقط خاطرات آن ها بر جای می ماند. سعی کنید به گونه ای برخورد کنید که هنگام یاد کردن از آن ها خاطرات خوشی به ذهن شما و همسرتان خطور کند نه آن که از یادآوری آن ها، اندوهگین شوید. انشاء الله با درایت و پختگی زندگی مشترک خود را با شیرینی و خوشی آغاز کنید. ما هم ازدواج شما را به شما تبریک می گوییم. موفق باشید.
مجتبی حیدری





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین