چند بار آمیزش و نزدیکی زن و شوهر در هفته، مناسب است؟
دوست عزیز؛ ارتباط شما با این نهاد گویای افتخاریست که ما در همراهی جوانی آگاه، معتقد و جویایی دانایی داریم. خدا را بر این امر شاکریم.
همانگونه که می دانید، غریزه جنسی در انسان، همچون دیگر غرائز، یکی از نیازهای به ودیعه گذاشته شده است که باید به طور معقول و متعادل تأمین و ارضا شود. این نیروی طبیعی و مشروع، انسان های آزاد و آگاه را در تولید نسل پاکیزه و افتخار آفرین بهره مند نموده و در رسیدن به خواسته های اقتصادی و اجتماعی و... نیز کمک می نماید.
اعتدال و میانه روی همراه با استفاده معقول و مشروع از این نعمت الهی، نه تنها تولید فساد نمی کند، بلکه خود مسکن دردها و مشکلات دیگر و محرکی برای تحصیل در امر معاش و علم و دانش و فراهم ساختن موقعیت اجتماعی و خدمت به جامعه بشریت به حساب می آید. بهتر است بدانید زن و شوهر هرگونه لذتی می توانند از هم ببرند. البته باید سعی کنید در روابط زناشویی مسائل بهداشتی را رعایت نمایید که خدای ناکرده دچار مشکلات بعدی نشوید. البته درسال های اولیه ازدواج فراوانی ارتباط جنسی طبیعی است ولی در ادامه مقدار معتدل آن هفته ای دو و حداکثر سه بار است. بعد از نزدیکی با دفع شهوت و حصول آرامش از این نظر، معمولا حالت معنوی و حضور قلب انسان بیشتر می شود. در این مورد می توانید کتاب ازدواج مکتب انسان ساز به قلم شهید دکتر پاک نژاد و بهداشت ازدواج دکتر صانعی را مطالعه فرمایید.
نکته بسیار حسّاسی که توجه به آن ضروری است، اینکه همان گونه که غریزه جنسی عامل اساسی در پیدایش خانواده و زندگی مشترک است، همین غریزه در استمرار و استحکام خانواده نیز نقش مهمی دارد. قبل از این که از تعداد دفعات رابطه جنسی سوال کنیم باید از نحوه و کیفیت صحیح این رابطه سوال نماییم تا شخصیت طرفین مخصوصا شخصیت زن در این راستا پایمال نشود و ارضای کامل حاصل شود و الا ارضاهای ناقص منجر به تکرارهای خسته کننده و آزارگر و در برخی موارد موجب درگیری های طرفین در بخش های دیگر زندگی خواهد شد. تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که بخش معظمی از طلاق ها، معلول عدم ارضای جنسی صحیح و متعادل این غریزه می باشد. سرد مزاجی زنان یا مردان و یا بی اهمیتی به ارضای صحیح و طبیعی غریزه جنسی، خانواده تشکیل شده را در آستانه طلاق قرار می دهد. روابط زناشویی با ارضای غریزه جنسی فرق دارد. چه بسیارند افرادی که به عمل زناشویی اقدام می کنند، ولی به هیچوجه غریزه جنسی آنان ارضا و اشباع نمی گردد. به عبارت دیگر، تحقق ارضای جنسی تنها در ارتباط با برقراری روابط جسمی نیست، بلکه احتیاج به آمادگی جسمی و روحی دارد.
مردان باید بدانند زنان تنها به دفع عمل جنسی و سکس نیاز ندارند، بلکه از نظر روحی و تمایلات زنانه، احتیاج دارند که از طرف مردان به عنوان زن بودن و تمایلات زنانگی مورد تأیید قرار گیرند. مرد پیش از عمل جنسی، باید با ابراز اعمال و رفتاری که نشانگر بازی و شوخی است، زن را برای عمل جنسی مهیا سازد. نتیجه دیگری که از این رهگذر عاید می گردد، آن است که زن تمام شخصیت زنانه خود را در این حالت حس می کند و می فهمد که شریک زندگی مرد بوده، همتای اوست.
دوست محترم، حال با توجه به مطالب بالا توجهتان را به نکات زیر جلب می نمایم:
1. از نظر دینی مادامیکه مانع شرعی (مثل عادت ماهیانه زنان) وجود نداشته باشد، در صورتیکه طرفین از نظر جسمی و روحی آمادگی داشته باشند منعی برای تعداد رابطه جنسی وجود ندارد.
2. اهمیت مسأله پاسخگویی زن به نیازهای جنسی مرد تا بدانجاست که در قرآن کریم ساعاتی از شبانه روز، به عنوان، ساعات اختصاصی و خلوت کردن زن و شوهر با هم معرفی شده است و در این ساعات، ممنوعیت ورود به جایگاه خصوصی زن و شوهر - پدر و مادر - اعلام شده و همه، حتی کودکان نابالغی که قدرت تشخیص مسائل جنسی را دارند و خدمتکاران زن و مرد در هر خانه، باید با اجازه وارد شوند(سوره نور، آیه 58) و این همان محل استراحت زن و شوهر، یا اتاق خواب است که نقش تربیتی و تسکینی و آرام بخشی آن در زندگی مشترک، بی نیاز از توضیح است.
3. بسیاری از مردان بدون توجه به مسائل عاطفی و روانی، زن را در بلوغ جنسی و لذت جنسی یاری نمی دهند، بلکه شخصیت او را تنزّل داده، عملا او را در حدّ یک وسیله و ابزار پایین می آورند. از طرف دیگر همین امر باعث عدم همکاری های لازم از طرف زن شده و در نتیجه ارضای کامل صورت نگرفته و در نتیجه عطش جنسی همچنان بعد از رابطه باقی می ماند و شاید منجر به تکرار های آزارگر شود. امام صادق(علیه السلام) از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) نقل می کنند که فرمود: (هرگاه مردی بخواهد با همسرش هم بستر شود، نباید در انجام این کار شتاب کند.) (وسائل الشیعه،ج14،ص82،ح2،باب56).
4. سوال از دفعات رابطه جنسی معمولا به زوج های جوانی مربوط می شود که به تازگی تشکیل زندگی داده اند. ولی اگر به نکات یاد شده اهمیت داده شود؛سیستم جسمی و روانی زن و شوهر این رابطه را تنظیم خواهد نمود.
5. میزان مقاربت جنسی یک حد معین و مشخصی ندارد که بگوئیم زن شرعا باید هر از چند وقت نسبت به میل جنسی شوهرش تمکین کند البته از طرف مقابل این حق برای زن لحاظ شده است که وظیفه مرد است و باید در صورت نداشتن عذری موجه با همسرش آمیزش داشته باشد.
6. نکتۀ اساسی در تمایل به ارتباط جنسی این است که باید از تهییج جنسی بوسیله عوامل غیر شرعی مانند نگاه به نامحرم، دیدن تصاویر و فیلمهای تحریک کننده و... خودداری کرد. این گونه رفتارها ضمن گناه بودن، تأثیرات مضری بر ارتباط عاطفی و جنسی همسران خواهد گذاشت و آنها را از اعتدال خارج خواهد نمود.
دوست گرامی، یگانه راهی که به اوج لذتهای مادی و معنوی منتهی خواهد شد، راهیست که در امتداد سرانگشتان اشاره دین و عقل است.
منتظر مکاتبات بعدی شما هستیم.
