مدت کوتاهی است که با پسری آشنا شده ام که به قول خودش به ازدواج فکر می کند‌(حدودا 1ماه‌)راجع به این موضوع با مادرم هم صحبت کردم و شرایط را برایش بازکو کردم؛ ایشان پسر نسبتا با ایمان و نمازخوانی هم هستند؛ اما از من تقاضای رابطه جنسی در دوران اشنایی را داشتند؛من هم به خاطر مشاوره و کمک کرفتن به ایشان گفتم چند ماه دیکر؛ البته من به هیج وجه چنین ارتباطی را برقرار نخواهم کرد؛ فقط می خواهم بدانم جه طور باید ایشان را قانع کنم که تا بعد از محرم شدن رابطه ای نداشته باشیم؛ لازم به ذکر است از جمله افرادی است که بسیار مطالعه دارد و هر ماه سعی میکند به یک روان شناس مراجعه کند برای یادگیری نحوه رفتار با من یا سایر افراد؛ اعتقاد او بر این است که این رابطه عشق و علاقه و وابستکی را بیشتر می کند؛ اما باید قانع شود که این علاقه بعد از ازدواج باید تشدید شود؛خواهشا من را راهنمایی کنید.

مدت کوتاهی است که با پسری آشنا شده ام که به قول خودش به ازدواج فکر می کند‌(حدودا 1ماه‌)راجع به این موضوع با مادرم هم صحبت کردم و شرایط را برایش بازکو کردم؛ ایشان پسر نسبتا با ایمان و نمازخوانی هم هستند؛ اما از من تقاضای رابطه جنسی در دوران اشنایی را داشتند؛من هم به خاطر مشاوره و کمک کرفتن به ایشان گفتم چند ماه دیکر؛ البته من به هیج وجه چنین ارتباطی را برقرار نخواهم کرد؛ فقط می خواهم بدانم جه طور باید ایشان را قانع کنم که تا بعد از محرم شدن رابطه ای نداشته باشیم؛ لازم به ذکر است از جمله افرادی است که بسیار مطالعه دارد و هر ماه سعی میکند به یک روان شناس مراجعه کند برای یادگیری نحوه رفتار با من یا سایر افراد؛ اعتقاد او بر این است که این رابطه عشق و علاقه و وابستکی را بیشتر می کند؛ اما باید قانع شود که این علاقه بعد از ازدواج باید تشدید شود؛خواهشا من را راهنمایی کنید.

گفتی که ترا شوم مدار اندیشه
دل خوش کن و بر صبر گمار اندیشه
کو صبر و چه دل کانچه دلش می‌خوانند
یک قطره خونست و هزار اندیشه
خواهر گرامی از حسن اعتماد شما به این مجموعه و اینکه چنین مساله مهمی از زندگیتان را صادقانه با ما در میان گذاردید، خدا را شاکریم و سعی می کنیم با راهکارهای ارسالی، شما را در عبور از این مشغله ذهنی یاری دهیم. گرچه در مورد سوال شما برای ما ابهاماتی وجود دارد مثلا اینکه آیا پدر شما هم از این موضوع باخبرند؟ آیا خانواده ایشان از این رابطه باخبرند؟ با این ازدواج موافقند؟آیا شما این رابطه را به نفع خود می‌دانید؟ شرایط ازدواج شما چگونه است؟ آیا این پسر تمام ملاک‌های مهم در باب انتخاب همسر را به نظر شما دارند؟ به فرض اینکه این پسر به خواستگاری شما بیاید آیا فکر می‌کنید پدر و مادر شما با ازدواج شما موافقت کنند؟و ... اما با توجه به سوال شما و برداشتی که ما داریم، نکاتی را خدمت شما تقدیم می‌کنیم؛
دانشجوی محترم، بی شک هیچ شالوده‌ای مقدس‌تر از شالوده بنای رفیع ازدواج نیست. رسول خدا (ص) فرمود: ما بنی بناء فی الاسلام احب الی الله عز و جل من التزویج.( هیچ بنایی در اسلام محبوب‌تر از ازدواج نزد خداوند بنا نشده است). وسایل الشیعه، ج 14/3
توجه داشته باشید که برای ازدواج باید مجموع شرایط خود را بنگرید و با توجه به جمیع جهات تصمیم بگیرید؛ لذا:
1. همان طور که می دانید ازدواج یکی از مهم ترین حوادث و رویدادهای زندگی است و نقش مهمی در سرنوشت، سعادت و خوشبختی انسان دارد، مضافاَ بر این که اگر به نحو صحیح انجام پذیرد، بسیاری از نیازهای انسان اعم از عاطفی و جنسی را تأمین و باعث آرامش روحی انسان می شود. علاوه بر این که پیوند ازدواج میثاقی است که دامنه آن می‌تواند تا جهان آخرت گسترده باشد، البته به شرطی که بر اساس دستور خدا و همراه با تفکر و دوراندیشی باشد. پس انتخاب صحیح از شرایط ضروری یک ازدواج موفق است.
2. در آموزه‌های دین اسلام درباره معیارها و ملاک‌های انتخاب همسر با دو گونه ویژگی روبرو هستیم؛ الف) معیارهای درجه اول: ویژگی‌های ضروری و حتمی که بدون آنها، زندگی به سر و سامان درستی نمی‌رسد.
ب) معیارهای درجه دوم: ویژگی‌هایی که باعث کمال و موفقیت بیشتر در زندگی می‌شوند؛
از معیارهای درجه اول می توان به دین‌داری، اخلاق نیکو، تقوا و پرهیزگاری، سلامت جسمانی و روانی، اصالت و شرافت خانوادگی اشاره کرد.
بقیه شرایط جزء معیارهای درجه دوم قرار می گیرند مانند: تناسب در زیبایی، تناسب فرهنگی، فکری، تحصیلی، همتایی جسمانی و جنسی، تناسب سنی، هم‌طرازی خانوادگی، مالی، اجتماعی.
3. در صورت عدم اطلاع پدرتان، هر چه زودتر ایشان را مطلع کنید و از ایشان یا افراد دیگری که به رازداری و تجربه آنها اطمینان دارید، بخواهید تا در مورد این آقا و خانواده‌اش تحقیق کنند.
5. با توجه به نتیجه تحقیقات و با مقایسه منطقی آنها با ملاک‌ها، اگر ایشان را همسر مناسبی یافتید، والدین شما به ایشان اجازه خواستگاری رسمی بدهند و بقیه مراحل از این طریق طی شود. اما اگر جواب شما منفی است، پس هیچ دلیل و بهانه‌ای برای ارتباط باقی نخواهد ماند.
ای دوست دل زجفای دشمن درکش
با روی نکو شراب روشن درکش
با اهل هنر گوی گریبان بگشای
وز نااهلان تمام دامن درکش
6. خواهر گرامی، هر گونه ارتباط شما با هم، قبل از خواستگاری رسمی توسط والدین او و با حضور والدین شما، نه تنها از نظر شرعی جایز نیست(چون همه مراجع می‌فرمایند: سلام کردن، صحبت و نگاه کردن به نامحرم اگر با قصد لذت باشد، اشکال دارد) از نظر عاطفی نیز آسیب زا است زیرا هنوز معلوم نیست که شما با هم ازدواج کنید و ممکن است والدین شما اجازه ندهند که شما با هم ازدواج کنید یا بالعکس.
7. بعد از خواستگاری رسمی هم به همان اندازه‌ای که شرع اجازه داده، دختر و پسر می‌توانند فقط برای شناخت بیشتر(در محیط منزل) با نظارت والدین، همدیگر را ببینند و با هم صحبت کنند البته بدون قصد لذت و شهوت.
8. شما به خوبی می‌دانید که دوستی‌های قبل از ازدواج از هر طریقی که باشد اعم از ارتباط حضوری، تلفنی و نامه یا از طریق ایمیل و .. در انتخاب تاثیر می گذارد و چه بسا آن قدر احساسات و عواطف را تحریک کند که عقل، منطق و شرع را تحت الشعاع قرار دهد و انسان نتواند واقعیت ها را خوب ببیند و به نحو صحیح تصمیم بگیرد به عبارت دیگر عشق و علاقه قبل از ازدواج قدرت انتخاب را کاهش می دهد به گونه ای که گاهی اوقات اصلا اراده و اختیار را از انسان سلب می کند. به همین دلیل اسلام سفارش کرده دختران و پسران به صورت مخفیانه با یکدیگر دوست نشوند یعنی بدون اطلاع خانواده و بدون مجوز شرعی ارتباط با یکدیگر برقرار نکنند. زیرا این ارتباطات آتش شهوت و نیازهای جنسی را بشدت تحریک می کند و عواقب خطرناکی برای آنها می تواند داشته باشد.
9. اگر این فردی که با شما ارتباط برقرار کرده واقعا شما را به عنوان همسر می خواهد، راه صحیح و شرعی آن اینست که خودش یا والدینش با خانواده شما تماس بگیرند(یا فرد قابل اطمینانی نقش واسطه را اجرا کند) و در صورت اجازه والدین شما به صورت رسمی از شما خواستگاری کند.
10. گر چه سوء ظن به دیگران خوب نیست اما در یکی از جاهایی که انسان باید خیلی خوش گمان نباشد و احتمالات دیگر را نیز برای خود مطرح کند. همین جاهاست که چه بسا زبان چرب و نرم و بسیار مودبانه افراد در این گونه موارد فریبی بیش نباشد و در واقع برای بدام انداختن صید و طعمه باشد. حداقل شما باید این احتمال را بدهید و براحتی دل نبندید و قول و قراری هم با هم نگذارید. علاوه بر اینکه با توجه به این تقاضایی که از شما داشته، خوب دقت کنید که به چه دلیل است؟ ما که دلیل موجهی نمی‌توانیم برای این تقاضا پیدا کنیم و اینکه فرموده این رابطه عشق و علاقه را بیشتر می‌کند، همان طور که خودتان هم معتقدید، باید بگوییم کاملا برعکس! آن رابطه‌ای که عشق و علاقه را زیاد می‌کند مربوط به بعد از ازدواج است. رابطه قبل از ازدواج نه تنها این اثر را نخواهد داشت بلکه در صورتی که این رابطه به ازدواج هم بینجامد موجب بدبینی، تنفر و جدایی و طلاق می‌شود، آمار و تحقیقات علمی هم این مطلب را تایید می‌کند.
11. از لحاظ روان شناسی یکی از علل ایجاد افسردگی، شکل گیری دلبستگی های بیجا بین افراد و سپس گسسته شدن این دلبستگی است. همان طور که خودتان فرمودید و با توجه به حرف ایشان، به نظر می‌رسد باید خیلی حواستان جمع باشد؛ آیا واقعا قصدش ازدواج است؟یا فقط خدای نکرده قصد دوستی و رابطه و کامجویی از شما را دارد، اگر قصدش ازدواج است که باید از طریق خانواده خود و خانواده شما اقدام کند و دیدار یا رابطه شما قبل از خواستگاری رسمی معنایی ندارد و اگر قصد دیگری دارد که تکلیف مشخص است .. راجع به بعد از آن هیچ فکر کردید؟..
12. یکی از آثار چنین روابطی؛ عدم رضایت نسبت به همسر خود در آینده است، اگر می‌خواهید از زندگی و همسر آینده خود احساس رضایت کنید به کلی قبل از ازدواج با هیچ نامحرمی رابطه برقرار نکنید. به این نکته هم توجه داشته باشید که شما هیچ وظیفه‌ای برای اصلاح نظر ایشان ندارید پس با قطع رابطه خودتان را از جولانگاه شیطان نجات بدهید.
13. برای بدست آوردن شیرینی و لذت یک عمر زندگی پاک و زیبا با همسر آینده می‌ارزد که خود را تا فرا رسیدن موسم ازدواج از گناه جنسی(به هر اندازه‌ای که باشد) دور نگه داریم.
14. همواره از خداوند بخواهید که آنچه موجب خوشبختی و سعادت شماست نصیب و روزی شما کند و آنچه که خداوند برای شما مقدر فرمود به آن راضی باشید که سعادت شما در همان نهفته است و خیر و صلاح شما در آن قرار دارد.
زدست دیده و دل هر دو فریاد که هر چه دیده بیند دل کند یاد بسازم خنجری نیشش ز فولاد زنم بر دیده تا دل گردد آزاد
از خداوند متعال برای شما آرزوی خوشبختی و سعادت در هر دو سرا را مسئلت می‌کنیم. در صورت باقی ماندن سوال یا ابهام، باز هم با ما مکاتبه کنید.
در پایان توجه شما را به روایتی زیبا از امام صادق جلب می کنیم؛ ایشان فرمودند:(زن عارفه(فهمیده و فرزانه) باید در کنار مرد عارف(فهمیده و اهل معرفت) قرار گیرد نه غیر آن)
نویسنده:سید عباس ساطوریان