من روی حجاب دخترم حساسم و می خواهم او چادر بپوشد. من با وجود حرف های اطرافیان که هنوز زود است، اینقدر سخت نگیر، او هنوز بچه است و با این کارها جلوی ذوق وشادابی او را می گیری و ... ایستاده ام و با حرف زدن با دخترم چه قصه یا واقعیات او را قانع کردم، اما دخترم گاهی تحت تاثیر حرف های دیگران کارهایی می کند که می بینم سر نماز از خدا عذر خواهی می کند و پشیمان است؛ او 10 سال دارد و هنوز نمازش(حتی نمازصبحش) ترک نشده، آن هم از 7 سالگی؛ دختر با اعتقادی است. چکار باید بکنم؟ لطفا راهنماییم کنید.
من روی حجاب دخترم حساسم و می خواهم او چادر بپوشد. من با وجود حرف های اطرافیان که هنوز زود است، اینقدر سخت نگیر، او هنوز بچه است و با این کارها جلوی ذوق وشادابی او را می گیری و ... ایستاده ام و با حرف زدن با دخترم چه قصه یا واقعیات او را قانع کردم، اما دخترم گاهی تحت تاثیر حرف های دیگران کارهایی می کند که می بینم سر نماز از خدا عذر خواهی می کند و پشیمان است؛ او 10 سال دارد و هنوز نمازش(حتی نمازصبحش) ترک نشده، آن هم از 7 سالگی؛ دختر با اعتقادی است. چکار باید بکنم؟ لطفا راهنماییم کنید. با سلام و عرض ارادت خدمت شما پرسشگر گرامی از اینکه در ارتباط با تربیت فرزند خود حساس هستید و سوالات خود را در زمینه تربیت فرزند برای ما ارسال می کنید خرسندیم. سوال شما را چندین بار با دقت مطالعه کردم و از اینکه اینقدر با ریز بینی به دنبال تربیت فرزند خود هستید خوشحال شدم، با جدیتی که در شما سراغ دارم مطمئن هستم که شما می توانید در تربیت فرزند خود موفق باشید به شرطی که اطلاعات روان شناختی و تربیتی خود را با مطالعه کتبی که در پایان این جواب به آن اشاره می شود، بالا ببرید و نکات این پاسخ را در برنامه تربیت خود مورد توجه قرار دهید. پرسشگر گرامی در پاسخ به سوالتان در ابتدا از شما می خواهم کاغذی آماده کنید و روی آن توقعاتی که از فرزند خود دارید را با دقت یاد داشت کنید. - به حرف پدر و مادرش بدون هیچ مقاومتی گوش دهد. - با تمام وجود به اعضاء خانواده خود احترام بگذارد. - سر وقت نمازهای خود را بخواند. - به موقع برای خواب به رختخواب خودش برود. - از بگو و مگو با همسالان خود پرهیز کند -راستگو باشد و اصول اسلامی را در زندگی خود به کار گیرد. -حجاب خود را به صورت کامل رعایت کند و ... لحظه ای تامل کنید و دوباره خواسته های خود را بخوانید، اگر واقعا کودکی در سن ده سالگی این امور را بدون هیچ چون و چرایی اجرا کند، آیا می توان اسم کودک را روی او گذاشت؟ اصلا تاکنون چنین کودکی از مادر به دنیا آمده است؟ مشکل در کجاست؟ در توقعات بی مورد ما از کودک و یا در جای دیگری؟ به نظر می رسد که شما هنوز نسبت به حال و هوای کودکی و ویژگی های آن آشنایی کمی دارید و تصور می کنید که کودک فرد بزرگسالی در اندازه کوچک است؛ یعنی اینکه کودک تمام ویژگی های انسان بزرگسال را دارا می باشد و فقط از لحاظ اندازه های فیزیکی با انسان بزرگسال تفاوت دارد و حال آنکه حقیقت چیز دیگری است و کودک در تمام ویژگی های شخصیتی، تصورات، علائق و... با فرد بزرگسال متفاوت است و همین تفاوت ها باعث شده تا روان شناسان بر این باور باشند که برای تربیت کودک باید راه و روش دیگری به غیر از آنچه که برای تربیت بزرگسال به کار گرفته می شود، به کار گیرند. پس از این مقدمه مهم با ذکر نکاتی به بررسی سوال شما می پردازیم : 1. به یاد داشته باشید گاهی حساسیت بیش از حد والدین در تربیت فرزندان نتیجه معکوس داشته و گاهی باعث می شود که او ناخواسته بر خلاف میل آنان رفتار کند. تجربه نشان می دهد امر و نهی بیش از حد کودک باعث شکل گیری لجاجت در او می شود. امیر المومنین علی علیه السلام در این باره می فرمایند: الافراط فی الملامة تشب نیران اللجاج زیاده روی در سرزنش، آتش لجبازی را شعله ور می کند. (اشاره به اینکه نهی ناصحیح، مخاطب را حریص و کنجکاو می کند و با تشدید ناصحیح نهی، نه تنها مخاطب گوش نمی دهد، بلکه به دنده لج هم می افتد) (بحار النوار ج74 ص 231) برای رفع این مشکل لازم است از این به بعد از امر و نهی فرزندتان به صورت مستقیم خودداری کنید و برنامه تربیتی خود را به صورت غیر مستقیم اجرا کنید، برای این کار : - وظایفی که او باید انجام دهد را به صورت بازی در آورید مثلا یک بازی تربیت دهید که در آن مفهوم حجاب وجود دارد و با وارد شدن نامحرم دختر شما باید حجاب خود را رعایت کند. - از جنگ قدرت با کودک خود بپرهیزید . - از داستان برای انتقال مفاهیم مورد نظر خود استفاده کنید. کودک زبان داستان را بیش از هر چیز دیگری درک می کند. موضوعات مورد نظر خود را انتخاب کنید و برای آن داستانی جذاب بسازید و آن را برای فرزندتان تعریف کنید. در ضمن می توانید کتاب های داستانی که به نظرتان مناسب می آید را انتخاب کنید و برای او بخوانید. - رفتار های نادرست او را یاد آوری نکنید. - از داد و فریاد استفاده نکنید . - در برنامه تربیتی خود از تغافل استفاده کنید. یعنی برخی از رفتارهای نادرست فرزند خود را نادیده بگیرید و به جای اینکه به صورت مستقیم به او تذکر دهید، رفتار منفی او را مد نظر بگیرید و برای رفع آن برنامه ریزی کنید.(به عنوان مثال چنانچه کودک شما در طول روز یک بار موهایش پیدا می شود و او متوجه چنین چیزی نیست؛ لازم نیست بلافاصله به او متذکر شوید که موهای او پیدا شده است). 2. برای اینکه در برنامه تربیتی خود موفق باشید، لازم است با همسر خود به صورت هماهنگ عمل کنید، چرا که عدم هماهنگی افرادی که در تربیت کودک نقش دارند، تاثیرات بسیار منفی در تربیت کودک دارد. برای این کار لازم است همسر خود را در جریان برنامه تربیتی خود قرار دهید و از او بخواهید که از شیوه ای هماهنگ استفاده کند. 3. توقعات خود را بر اساس توانایی های کودک تنظیم کنید. برای این کار لازم است ویژگی های روانی کودک را به طور کامل شناسایی کنید. مطالعه کتاب هایی که در زمینه روان شناسی رشد نگاشته شده است در این مورد بسیار مفید است. 4. کودک در سنین ده سالگی لازم دارد تا کودکی کند، زمینه این کار را برای او فراهم کنید. 5. گرچه من هم مانند شما اعتقاد دارم که برای آموزش حجاب زمان مناسبی را انتخاب کرده اید اما بر این باورم که در این زمینه نباید زیاد سخت گیر بود و با کودک مانند یک فرد بزرگسال رفتار نکرد. 6. ارتباط عاطفی خود را با او بیشتر کنید. به طور حتم زمانی می توانید به اهداف تربیتی خود در مورد فرزندتان برسید که رابطه عاطفی مثبتی با او داشته باشید. پس تمام همت خود را برای داشتن رابطه عاطفی با او بکارگیرید. 7. با افرادی که دارای تقیدات دینی هستند ارتباط بر قرار کنید تا کودک شما از آنان الگو گیری کند. 8. با کودک خود به گونه ای برخورد کنید که به این نتیجه برسد، چادری بودن و داشتن حجاب به هیچ عنوان مانع شادی و بازی کردن او نیست و انسان می تواند علاوه بر داشتن حجاب به بازی و شادی مشغول شود. 9. با او درباره احساسی که از چادر دارد صحبت کنید و سعی کنید احساسات او را در این زمینه به صورت کامل بشناسید؛ ابن کار به شما کمک می کند تا برنامه تربیتی خود را بر اساس نیازهای کودک خود تنظیم کنید. 10. به هیچ عنوان به دیگران اجازه ندهید در حضور کودکتان شیوه تربیتی شما را زیر سوال ببرند؛ از لحاظ تربیتی می تواند تاثیرات منفی به دنبال داشته باشد. معرفی منابع برای مطالعه بیشتر : 1. آموزش اخلاق، رفتار اجتماعی و قانون پذیری به کودکان؛ جان بزرگی مسعود و همکاران؛ تهران: انتشارات ارجمند 2. آزادی کودک و حدود آن؛ دکتر علی قائمی موفق باشید. منتظر مکاتبات بعدی شما هستیم. نویسنده : محمدصادق آقاجانی
عنوان سوال:

من روی حجاب دخترم حساسم و می خواهم او چادر بپوشد. من با وجود حرف های اطرافیان که هنوز زود است، اینقدر سخت نگیر، او هنوز بچه است و با این کارها جلوی ذوق وشادابی او را می گیری و ... ایستاده ام و با حرف زدن با دخترم چه قصه یا واقعیات او را قانع کردم، اما دخترم گاهی تحت تاثیر حرف های دیگران کارهایی می کند که می بینم سر نماز از خدا عذر خواهی می کند و پشیمان است؛ او 10 سال دارد و هنوز نمازش(حتی نمازصبحش) ترک نشده، آن هم از 7 سالگی؛ دختر با اعتقادی است. چکار باید بکنم؟ لطفا راهنماییم کنید.


پاسخ:

من روی حجاب دخترم حساسم و می خواهم او چادر بپوشد. من با وجود حرف های اطرافیان که هنوز زود است، اینقدر سخت نگیر، او هنوز بچه است و با این کارها جلوی ذوق وشادابی او را می گیری و ... ایستاده ام و با حرف زدن با دخترم چه قصه یا واقعیات او را قانع کردم، اما دخترم گاهی تحت تاثیر حرف های دیگران کارهایی می کند که می بینم سر نماز از خدا عذر خواهی می کند و پشیمان است؛ او 10 سال دارد و هنوز نمازش(حتی نمازصبحش) ترک نشده، آن هم از 7 سالگی؛ دختر با اعتقادی است. چکار باید بکنم؟ لطفا راهنماییم کنید.

با سلام و عرض ارادت خدمت شما پرسشگر گرامی از اینکه در ارتباط با تربیت فرزند خود حساس هستید و سوالات خود را در زمینه تربیت فرزند برای ما ارسال می کنید خرسندیم.
سوال شما را چندین بار با دقت مطالعه کردم و از اینکه اینقدر با ریز بینی به دنبال تربیت فرزند خود هستید خوشحال شدم، با جدیتی که در شما سراغ دارم مطمئن هستم که شما می توانید در تربیت فرزند خود موفق باشید به شرطی که اطلاعات روان شناختی و تربیتی خود را با مطالعه کتبی که در پایان این جواب به آن اشاره می شود، بالا ببرید و نکات این پاسخ را در برنامه تربیت خود مورد توجه قرار دهید. پرسشگر گرامی در پاسخ به سوالتان در ابتدا از شما می خواهم کاغذی آماده کنید و روی آن توقعاتی که از فرزند خود دارید را با دقت یاد داشت کنید.
- به حرف پدر و مادرش بدون هیچ مقاومتی گوش دهد.
- با تمام وجود به اعضاء خانواده خود احترام بگذارد.
- سر وقت نمازهای خود را بخواند.
- به موقع برای خواب به رختخواب خودش برود.
- از بگو و مگو با همسالان خود پرهیز کند
-راستگو باشد و اصول اسلامی را در زندگی خود به کار گیرد.
-حجاب خود را به صورت کامل رعایت کند و ...
لحظه ای تامل کنید و دوباره خواسته های خود را بخوانید، اگر واقعا کودکی در سن ده سالگی این امور را بدون هیچ چون و چرایی اجرا کند، آیا می توان اسم کودک را روی او گذاشت؟ اصلا تاکنون چنین کودکی از مادر به دنیا آمده است؟ مشکل در کجاست؟ در توقعات بی مورد ما از کودک و یا در جای دیگری؟ به نظر می رسد که شما هنوز نسبت به حال و هوای کودکی و ویژگی های آن آشنایی کمی دارید و تصور می کنید که کودک فرد بزرگسالی در اندازه کوچک است؛ یعنی اینکه کودک تمام ویژگی های انسان بزرگسال را دارا می باشد و فقط از لحاظ اندازه های فیزیکی با انسان بزرگسال تفاوت دارد و حال آنکه حقیقت چیز دیگری است و کودک در تمام ویژگی های شخصیتی، تصورات، علائق و... با فرد بزرگسال متفاوت است و همین تفاوت ها باعث شده تا روان شناسان بر این باور باشند که برای تربیت کودک باید راه و روش دیگری به غیر از آنچه که برای تربیت بزرگسال به کار گرفته می شود، به کار گیرند. پس از این مقدمه مهم با ذکر نکاتی به بررسی سوال شما می پردازیم :
1. به یاد داشته باشید گاهی حساسیت بیش از حد والدین در تربیت فرزندان نتیجه معکوس داشته و گاهی باعث می شود که او ناخواسته بر خلاف میل آنان رفتار کند. تجربه نشان می دهد امر و نهی بیش از حد کودک باعث شکل گیری لجاجت در او می شود. امیر المومنین علی علیه السلام در این باره می فرمایند: الافراط فی الملامة تشب نیران اللجاج زیاده روی در سرزنش، آتش لجبازی را شعله ور می کند. (اشاره به اینکه نهی ناصحیح، مخاطب را حریص و کنجکاو می کند و با تشدید ناصحیح نهی، نه تنها مخاطب گوش نمی دهد، بلکه به دنده لج هم می افتد) (بحار النوار ج74 ص 231) برای رفع این مشکل لازم است از این به بعد از امر و نهی فرزندتان به صورت مستقیم خودداری کنید و برنامه تربیتی خود را به صورت غیر مستقیم اجرا کنید، برای این کار :
- وظایفی که او باید انجام دهد را به صورت بازی در آورید مثلا یک بازی تربیت دهید که در آن مفهوم حجاب وجود دارد و با وارد شدن نامحرم دختر شما باید حجاب خود را رعایت کند.
- از جنگ قدرت با کودک خود بپرهیزید .
- از داستان برای انتقال مفاهیم مورد نظر خود استفاده کنید. کودک زبان داستان را بیش از هر چیز دیگری درک می کند. موضوعات مورد نظر خود را انتخاب کنید و برای آن داستانی جذاب بسازید و آن را برای فرزندتان تعریف کنید. در ضمن می توانید کتاب های داستانی که به نظرتان مناسب می آید را انتخاب کنید و برای او بخوانید.
- رفتار های نادرست او را یاد آوری نکنید.
- از داد و فریاد استفاده نکنید .
- در برنامه تربیتی خود از تغافل استفاده کنید. یعنی برخی از رفتارهای نادرست فرزند خود را نادیده بگیرید و به جای اینکه به صورت مستقیم به او تذکر دهید، رفتار منفی او را مد نظر بگیرید و برای رفع آن برنامه ریزی کنید.(به عنوان مثال چنانچه کودک شما در طول روز یک بار موهایش پیدا می شود و او متوجه چنین چیزی نیست؛ لازم نیست بلافاصله به او متذکر شوید که موهای او پیدا شده است).
2. برای اینکه در برنامه تربیتی خود موفق باشید، لازم است با همسر خود به صورت هماهنگ عمل کنید، چرا که عدم هماهنگی افرادی که در تربیت کودک نقش دارند، تاثیرات بسیار منفی در تربیت کودک دارد. برای این کار لازم است همسر خود را در جریان برنامه تربیتی خود قرار دهید و از او بخواهید که از شیوه ای هماهنگ استفاده کند.
3. توقعات خود را بر اساس توانایی های کودک تنظیم کنید. برای این کار لازم است ویژگی های روانی کودک را به طور کامل شناسایی کنید. مطالعه کتاب هایی که در زمینه روان شناسی رشد نگاشته شده است در این مورد بسیار مفید است.
4. کودک در سنین ده سالگی لازم دارد تا کودکی کند، زمینه این کار را برای او فراهم کنید.
5. گرچه من هم مانند شما اعتقاد دارم که برای آموزش حجاب زمان مناسبی را انتخاب کرده اید اما بر این باورم که در این زمینه نباید زیاد سخت گیر بود و با کودک مانند یک فرد بزرگسال رفتار نکرد.
6. ارتباط عاطفی خود را با او بیشتر کنید. به طور حتم زمانی می توانید به اهداف تربیتی خود در مورد فرزندتان برسید که رابطه عاطفی مثبتی با او داشته باشید. پس تمام همت خود را برای داشتن رابطه عاطفی با او بکارگیرید.
7. با افرادی که دارای تقیدات دینی هستند ارتباط بر قرار کنید تا کودک شما از آنان الگو گیری کند.
8. با کودک خود به گونه ای برخورد کنید که به این نتیجه برسد، چادری بودن و داشتن حجاب به هیچ عنوان مانع شادی و بازی کردن او نیست و انسان می تواند علاوه بر داشتن حجاب به بازی و شادی مشغول شود.
9. با او درباره احساسی که از چادر دارد صحبت کنید و سعی کنید احساسات او را در این زمینه به صورت کامل بشناسید؛ ابن کار به شما کمک می کند تا برنامه تربیتی خود را بر اساس نیازهای کودک خود تنظیم کنید.
10. به هیچ عنوان به دیگران اجازه ندهید در حضور کودکتان شیوه تربیتی شما را زیر سوال ببرند؛ از لحاظ تربیتی می تواند تاثیرات منفی به دنبال داشته باشد.

معرفی منابع برای مطالعه بیشتر :
1. آموزش اخلاق، رفتار اجتماعی و قانون پذیری به کودکان؛ جان بزرگی مسعود و همکاران؛ تهران: انتشارات ارجمند
2. آزادی کودک و حدود آن؛ دکتر علی قائمی

موفق باشید. منتظر مکاتبات بعدی شما هستیم.

نویسنده : محمدصادق آقاجانی





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین