با سلام. پسری کمتر از دو سال دارم که تمام حرفها و رفتار دیگران رو تکرار میکنه مشکلم اینجاست که ما و خانواده شوهرم یک جا زندگی میکنیم و متاسفانه خیلی بد دهن و بد زبان و جیغ جیغو هستند و به خاطر علاقه ای که به پسرم دارن بیشتر ساعتهای روز پسرم پیش انهاست و دقیقا کلمات و رفتارهای انها رو تکرار میکنه وجیغ میزنه هرچی هم بهشون میگم پیش پسرم حرف بد نزنید به هم فحش ندید به حرفم نمیکنن عادت کردن .خواهش میکنم منو راهنمای کنید چطور به پسرم بفهمونم که کلمات بد رو تکرار نکنه و جیغ نزنه با توجه به سن کمش. لطفا جوابمو بدید. باتشکر

با سلام. پسری کمتر از دو سال دارم که تمام حرفها و رفتار دیگران رو تکرار میکنه مشکلم اینجاست که ما و خانواده شوهرم یک جا زندگی میکنیم و متاسفانه خیلی بد دهن و بد زبان و جیغ جیغو هستند و به خاطر علاقه ای که به پسرم دارن بیشتر ساعتهای روز پسرم پیش انهاست و دقیقا کلمات و رفتارهای انها رو تکرار میکنه وجیغ میزنه هرچی هم بهشون میگم پیش پسرم حرف بد نزنید به هم فحش ندید به حرفم نمیکنن عادت کردن .خواهش میکنم منو راهنمای کنید چطور به پسرم بفهمونم که کلمات بد رو تکرار نکنه و جیغ نزنه با توجه به سن کمش. لطفا جوابمو بدید. باتشکر

با سلام خدمت شما پرسشگر گرامی از اینکه با این مرکز خرسندیم و امیدواریم که ما را از دعای خیر خود در ماه مبارک رمضان محروم نکنید.
روان شناسان یکی از مهم ترین دوران زندگی فرد را که در آن ویژگی رفتاری او شکل می گیرد و پایه های شخصیت فرد گذاشته می شود را سنین قبل از پنج سال می دانند و بر داشتن برنامه تربیتی در این دوران تاکید زیاد دارند، بنابراین والدینی که به فکر تربیت کودک خود هستند نباید به راحتی از کنار این دوران با اهمیت عبور کنند، بلکه باید با توجه به اهمیت این دوران در راستای استفاده بیشتر از این دوران برای تربیت فرزند خود برنامه ریزی کنند.
کودک در آغاز وجود از هر گونه عادت خوب یا بدی خالی است دوران کودکی دوران تکوین عادتهاست. شخصیت کودک در این زمان تشکیل می شود و زندگی آینده اش را ترسیم می نماید. نهاد خانواده یکی از تأثیرگذارترین نهادها بر تربیت فرزند می باشد. پدر و مادر اولین و آشناترین چهره هایی هستند که کودک با آنها برخورد می کند در دوران ناتوانی و نیاز و وابستگی کودک، پدر و مادر هستند که با عشق و اخلاص به یاری کودک می شتابند و از او پرستاری و نوازش می نمایند. همه نیازهای غذای و بهداشتی و عاطفی کودک از ناحیه پدر و مادر تأمین می شود. کودک به تدریج به موقعیت حساس پدر و مادر و نیاز شدید خود به آنان پی می برد و متقابلا به آنها علاقه مند می گردد و به همین جهت والدین خود را بهترین و خیرخواه ترین و با نفوذترین اشخاص می داند که می توان آنها را سرمشق و الگوی زندگی قرار داد و از رفتارشان پیروی نمود. بنابراین پدر و مادر را می توان به عنوان اولین و مؤثرترین و بادوام ترین و مطمئن ترین الگوها معرفی کرد. کودک همه چیز را در خانه از پدر و مادر یاد می گیرد از لبخندها و زمزمه ها و نوازش های مادر، درس خوش بینی و اعتماد و اظهار محبت می آموزد. از تندی ها و عصبانیت ها و بدرفتاری های او نیز درس عصبانیت و بدرفتاری می گیرد. سخن گفتن، آداب غذا خوردن -رعایت نظم- بهداشت و تقید به انجام وظایف دینی یا لاابالیگری و دیگر امور اخلاقی را کودک غالبا در خانه و از پدر و مادر یاد می گیرد. بنابراین، پدران و مادرانی که به تربیت صحیح فرزندان خویش و سعادت دنیوی و اخروی آنها علاقه دارند باید در ابتدا رفتارشان را اصلاح کنند و خودشان را به صورت بهترین الگوها درآورند تا فرزندانشان از آنها تقلید نمایند و درس زندگی بیاموزند. والدین در صورتی می توانند فرزندان خویش را با تربیت های اسلامی و مقید به ضوابط شرعی پرورش دهند که خودشان نیز در محیط خانواده و در حضور فرزندان به انجام وظایف دینی و رعایت اخلاق نیک اسلامی ملتزم باشند و از ارتکاب گناه خودداری کنند. برعکس چنانچه پدر و مادر، نسبت به انجام وظایف دینی و مراسم مذهبی، لاابالی یا بی اعتنا باشند، نباید انتظار داشته باشند که فرزندانی دیندار و ملتزم به مراسم دینی پرورش دهند. طبق این مطالب روشن شد برای اینکه بتوانید در رسیدن به هدف خود موفق باشید باید کار تربیتی را از شوهر و خود تان آغاز کنید چنانچه شما و همسرتان به صورت عملی به دستورات اخلاقی پایبند باشید، بدون شک تاثیر عوامل محیطی بر رفتار کودکتان کمتر خواهد شد. با توجه به این مقدمه با ذکر مواردی به بررسی سوال شما می پردازیم:
1. روان شناسان خانواده بر این باورنند، زمانی دختر و پسر در زندگی خود موفق خواهند بود که بتوانند در کنار هم سیستمی مستقل تشکیل دهند، یعنی مرزهای خود را با سایر خانواده ها به خوبی معلوم کنند و از ورود اطلاعاتی که موجب آسیب رسیدن به سیستم خانواده آنان می شود به شدت جلوگیری کنند. به بیان دیگر زمانی زن و شوهر در زندگی خود موفق خواهند شد که روابط آنان با افرادی که در خانواده آنان نیستند روشن باشد و از دخالت آنان در امور زندگی به شدت جلوگیری کنند، خواه این دخالت به صورت مستقیم باشد و یا مانند سوال شما به صورت غیر مستقیم باشد. پرسشگر گرامی برای اینکه در رسیدن به هدف خود موفق باشید لازم است در گام اول و در صورت امکان سیستم مستقلی تشکیل دهید یعنی مکان دیگری را برای زندگی انتخاب کنید تا روابط شما با اعضا خانواده شوهرتان بسیار محدود شود، در غیر اینصورت موارد زیر را با دقت رعایت کنید:
-لازم است محدوده روابط خود را با خانواده شوهرتان مشخص کنید و به صورت بسیار محدود با آنان ارتباط داشته باشید.
- سعی کنید زمانی با آنان ارتباط داشته باشید که کمتر از کلمات زشت استفاده می کنید. به عنوان مثال زمانی که آنان مشغول تماشای تلویزیون هستند.
- زمانی که احساس می کنید فضای خانواده آنان به گونه ای است که شروع به استفاده از کلمات زشت می کنند، مودبانه از اتاق خارج شوید.
- با شوهرتان در این مورد صحبت کنید و با بیان دلائل خود سعی کنید او را متقاعد کنید که خانواده خود را ملزم به رعایت مسائل اخلاقی در برابر شما و کودکتان کند.
- از این به بعد آنچنان با وقار و بزرگ منشانه با خانواده شوهرتان رفتار کنید که آنان اجازه اینگونه سخن گفتن را پیدا نکنند.
- زمانی که از رفتار آنان ناراحت می شوید با حرکات صورت و رفتار خود ناراحتی خود را به آنان نشان ندهید.
- برای موفقیت در هدف خود سعی کنید، اعضا خانواده شوهرتان را در این زمینه با خود همراه کنید. برای این کار در ابتدا لازم است یکی از اعضا خانواده که از سن کمتر و دارای نفوذ در خانواده می باشد را انتخاب کنید و سعی کنید تا با دلیل و منطق او را قانع کنید که چنین رفتارهایی در برابر کودک خردسال شما نادست است. بدون شک با همراه شدن برخی از اعضا خانواده شوهرتان با شما بهتر می توانید با آسیب های احتمالی برخورد کنید.
- مراقب باشید نکات بالا را بگونه ای بکار گیرید که موجب حساسیت خانواده شوهرتان نشود وآنا ن احساس که رفتارهای شما جبهه گیری در برابر آنان است.
2. در سن یک و نیم سالگی کودک اکثر کلمات را بدون اینکه از معنای آن اطلاع داشته باشد به کار می گیرد، (البته کودک معنای برخی از کلمات را به صورت عینی و ملموس با آن سر و کار دارد را به طور کامل می فهمد کلماتی مانند مادر و پدر) بنابراین زیاد نسبت به بکاربردن کلمات زشت از سوی او حساسیت نشا ن ندهید، چرا که کودک این کلمات مانند ضبط صوت تکرار می کند و از معنای آن هیچ اطلاعی ندارد و اگر شما نسبت به آن واکنش نشان ندهید، پس از مدتی خود به خود کودک آن کلمه را فراموش می کند. به یاد داشته باشید که حساسیت و واکنش شما در این سن موجب کودک را نسبت به این کلمات حساس می کند و در نتیجه کودک این کلمات را بیش از پیش استفاده می کند.
3. از نشان دادن واکنش های شدید در برابر کلماتی که کودکتان به کار می برد، به شدت پرهیز کنید؛ زیرا او در این سن در حال یاد گیری کلمات می باشد و هر گونه تنبیه می تواند فرایند زبان آموزی او را با مشکل جدی روبرو کند.
4. به یاد داشته باشید کودک شما در این میان مقصر نیست و مقصر اصلی محیط اطراف او می باشد، پس به جای اصلاح کودک خود برای اصلاح محیط او کوشش کنید.پرسشگر گرامی بهترین راه برای حل مشکل شما از بین بردن عوامل محیطی است بنابراین به جای اینکه برنامه تربیتی خود را برای تغییر کودک خود تنظیم کنید، بهتر است تمام همت خود را برای تغییر محیط زندگی او و از بین بردن الگوهای رفتاری غیر اخلاقی مصروف کنید.( به یاد داشته باشید در سن یک و نیم سالگی نمی توان مفاهیم اخلاقی را به کودک یاد داد و اساسا کودک درک درستی از این مفاهیم ندارد)
محمد صادق آقاجانی