درباره خون حیض توضیح دهید. (حیض) خونی است که به طور معمول، هر ماه به مدت چند روز از رحم زنان، به علت تأثیر هورمونهای تخمدان، خارج میشود. این خونریزی از سن بلوغ تا سن یائسگی زن صورت میگیرد. از حیض به قاعدگی، رگل، عادت ماهانه، پریود و بینماز شدن هم تعبیر میکنند و زن را در این حالت حائض میگویند. در این دوران از سوی شرع مقدس، احکام و دستوراتی خاص برای زنان قرار داده شده است. خداوند میفرماید: (وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذیً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحِیضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّی یَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ)؛ بقره (2)، آیه 222.؛ (و از تو درباره خون حیض سؤال میکنند، بگو: چیز زیانبار و آلودهای است، از این رو در حالت قاعدگی، از زنان کنارهگیری کنید و با آنها نزدیکی ننمایید، تا پاک شوند، از طریقی که خدا به شما فرمان داده، با آنها آمیزش کنید. خداوند توبهکنندگان را دوست دارد و پاکان را (-(نیز)-) دوست دارد). اقوام پیشین در مورد زنان در ایام عادت ماهانه عقاید مختلف و افراط و تفریطهایی داشتند. یهود در این زمینه بسیار سختگیری میکردند. در چنین حالتی در همه چیز (خوردن، آشامیدن، مجلس و آمیزش) از زنان جدا میشدند که در تورات کنونی احکام شدیدی در این زمینه به چشم میخورد. در مقابل مسیحیان، محدویت و ممنوعیتی برای خود در این ایام قائل نبودند! نزد بتپرستان عرب دستور خاصی در این زمینه یافت نمیشود. اسلام به عنوان دین برتر، روش عادلانهای را در این زمینه پیش گرفته و در این ایام تنها (آمیزش جنسی) را حرام کرده است؛ زیرا آمیزش در چنین حالتی، علاوه بر اینکه تنفرآور است، زیانهای بسیاری به بار میآورد که علم پزشکی نیز آن را اثبات کرده است. احتمال عقیم شدن مرد و زن، ایجاد یک محیط مساعد برای پرورش میکرب بیماریهای آمیزشی (مانند سفلیس و سوزاک) و نیز التهاب اعضای تناسلی زن و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلی مرد، از جمله این زیانها و آسیبها است. از این رو پزشکان آمیزش جنسی در چنین زمانی را ممنوع میکنند. تفسیر نمونه، ج 2، ص 138. (احکام ویژه بانوان، سیدمجتبی حسینی، کد: 7/500032)
درباره خون حیض توضیح دهید.
(حیض) خونی است که به طور معمول، هر ماه به مدت چند روز از رحم زنان، به علت تأثیر هورمونهای تخمدان، خارج میشود. این خونریزی از سن بلوغ تا سن یائسگی زن صورت میگیرد. از حیض به قاعدگی، رگل، عادت ماهانه، پریود و بینماز شدن هم تعبیر میکنند و زن را در این حالت حائض میگویند. در این دوران از سوی شرع مقدس، احکام و دستوراتی خاص برای زنان قرار داده شده است.
خداوند میفرماید: (وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذیً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحِیضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّی یَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ)؛ بقره (2)، آیه 222.؛ (و از تو درباره خون حیض سؤال میکنند، بگو: چیز زیانبار و آلودهای است، از این رو در حالت قاعدگی، از زنان کنارهگیری کنید و با آنها نزدیکی ننمایید، تا پاک شوند، از طریقی که خدا به شما فرمان داده، با آنها آمیزش کنید. خداوند توبهکنندگان را دوست دارد و پاکان را (-(نیز)-) دوست دارد).
اقوام پیشین در مورد زنان در ایام عادت ماهانه عقاید مختلف و افراط و تفریطهایی داشتند. یهود در این زمینه بسیار سختگیری میکردند. در چنین حالتی در همه چیز (خوردن، آشامیدن، مجلس و آمیزش) از زنان جدا میشدند که در تورات کنونی احکام شدیدی در این زمینه به چشم میخورد. در مقابل مسیحیان، محدویت و ممنوعیتی برای خود در این ایام قائل نبودند! نزد بتپرستان عرب دستور خاصی در این زمینه یافت نمیشود. اسلام به عنوان دین برتر، روش عادلانهای را در این زمینه پیش گرفته و در این ایام تنها (آمیزش جنسی) را حرام کرده است؛ زیرا آمیزش در چنین حالتی، علاوه بر اینکه تنفرآور است، زیانهای بسیاری به بار میآورد که علم پزشکی نیز آن را اثبات کرده است. احتمال عقیم شدن مرد و زن، ایجاد یک محیط مساعد برای پرورش میکرب بیماریهای آمیزشی (مانند سفلیس و سوزاک) و نیز التهاب اعضای تناسلی زن و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلی مرد، از جمله این زیانها و آسیبها است. از این رو پزشکان آمیزش جنسی در چنین زمانی را ممنوع میکنند. تفسیر نمونه، ج 2، ص 138. (احکام ویژه بانوان، سیدمجتبی حسینی، کد: 7/500032)
- [آیت الله سیستانی] در حیض منظور از پاک شدن چیست ؟
- [سایر] شرایط خون حیض چیست؟
- [سایر] صفات و نشانههای خون حیض چیست؟
- [سایر] تفاوت خون حیض و استحاضه چیست؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] آیا هر لکه بینی در موقعی که موعد عادت ماهانه باشد حیض است یا باید شرایط خون حیض را داشته باشد ملاک تشخیص چیست؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] آیا هر لکه بینی در موقعی که موعد عادت ماهانه باشد حیض است یا باید شرایط خون حیض را داشته باشد ملاک تشخیص چیست؟
- [سایر] آیا زن مطلقه میتواند با خوردن قرص کاری کند که زودتر از موعد همیشگی خون حیض ببیند؟ آیا با دیدن خون حیض سوم، عده تمام میشود؟
- [سایر] اگر زن چند روز پشت سر هم با نشانههای حیض خون ببیند و پاک شود و سپس با همان نشانهها خون ببیند، کدام حیض محسوب میشود؟
- [آیت الله بهجت] هر گاه زن در ایام عادت ماهانه، به وسیله خوردن قرص، از آمدن خون حیض جلوگیری نماید حکمش چیست؟
- [آیت الله بهجت] زنی که عادت حیض او از اوّل ماه تا هفتم است، اگر از اوّل تا دوازدهم خون ببیند چه روزهایی حیض است؟
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر کمتر از سه روز خون ببیند و پاک شود و بعد سه روز خون در عادت یا با نشانه های حیض ببیند خون دوم حیض است و خون اول اگر چه در روزهای عادتش باشد حیض نیست
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر کمتر از سه روز خون ببیند و پاک شود و بعد سه روز خون در عادت یا با نشانه های حیض ببیند خون دوم حیض است و خون اول اگر چه در روزهای عادتش باشد حیض نیست
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر سه روز یا بیشتر خونی ببیند که نشانه حیض را دارد، بعد ده روز یا بیشتر با نشانه استحاضه خون ببیند و دوباره سه روز یا بیشتر خونی به نشانه حیض ببیند، باید خون اول و خون آخر را که نشانه حیض داشته، حیض قرار دهد؛ بلی در مورد زنی که عادت وقتیه دارد و عادت وی به وسیله نشانه حیض مشخّص نشده باشد، خون بعد از ایام عادت، حیض نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اگر کمتر از سه روز خون ببیند و پاک شود و سپس سه روز دیگر یا بیشتر خون ببیند، چنانچه خون دوم دارای صفات حیض بوده و یا در ایام عادت باشد، حیض است و خون اوّل اگرچه در روزهای عادتش باشد و یا دارای صفات حیض باشد، حیض نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اگر خونی ببیند که از سه روز بیشتر و از ده روز کمتر باشد و نداند خون دُمَل و زخم است یا خون حیض، در صورتی که بداند خون سابق حیض بوده، آن را حیض قرار دهد و اگر دمل بوده، خون دمل قرار دهد و اگر نداند خون سابق حیض بوده یا دمل، طبق وظیفه زنی که پاک است عمل میکند.
- [آیت الله اردبیلی] زنی که عادت وقتیّه دارد، اگر بیشتر از ده روز خون ببیند، چنانچه مقداری از خون دارای صفات حیض بوده و بقیه دارای صفات حیض نباشد، باید خونی را که دارای صفات حیض است، حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد، به شرط آن که اولاً: خونی که دارای صفات حیض است، کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نباشد و ثانیا: خون دیگری با آن تعارض نکند؛ یعنی قبل از گذشتن ده روز از پایان خون اول که دارای صفات حیض است، خون دیگری نبیند که دارای صفات حیض بوده و مجموع آن و خون اول و روزهایی که در بین آنها واقع شده، بیشتر از ده روز باشد.
- [آیت الله خوئی] زنی که عادت وقتیه دارد، و شمارة روزهای او به یک انداز نیست چنانچه خونی ببیند که مقداری از آن نشانههای حیض داشته و مقداری نداشته باشد، درصورتی که خون نشانهدار از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد لازم است آن را حیض، و خونی که نشانههای حیض ندارد استحاضه قرار دهد، ولی چنانچه در وقت عادتش خون ببیند داشتن نشانههای حیض در حیض بودن آن معتبر نیست، پس خونی که در وقت عادتش دیده چنانچه ممکن است حیض باشد لازم است حیض قرار دهد. مثلًا در وقت عادت خود سه روز خون دید اگرچه نشانة حیض را نداشته باشد حیض است. و همچنین است اگر در عادت خود مثلًا یک روز و پیش از عادت به دو روز خون ببیند یا در عادت خود مثلًا یک روز و پس از آن با نشانههای حیض دو روز خون ببیند در این دو صورت نیز لازم است آن سه روز را حیض قرار دهد پس اگر خون نشانهدار قبل از ده روز از اول خون دیدن قطع شد تمام آن خون حیض است و اگر بعداً نیز خون دید چنانچه آن خون دارای نشانههای حیض و فصل بین آن و آخر خون اول ده روز یا بیشتر باشد آن خون نیز حیض است والا استحاضه است.
- [آیت الله سیستانی] زنی که از راه اختلاف صفات خون باید حیض را تشخیص دهد اگر سه روز یا بیشتر خون ببیند که نشانه حیض را دارد ، بعد ده روز یا بیشتر خونی ببیند که نشانه استحاضه را دارد ، و دوباره سه روز خونی به نشانههای حیض ببیند ، باید خون اول و خون آخر را که نشانههای حیض داشته حیض قرار دهد . و اما اگر یکی از دو خون در ایام عادت باشد و معلوم نباشد که ده روز وسط همه آن استحاضه است یا قسمتی حیض است ، در این صورت خونی که در ایام عادت است حیض ، و مابقی استحاضه است .
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] زنی که عادت وقتیه دارد و شماره روزهای او به یک اندازه نیست چنانچه خونی ببیند که مقداری از آن نشانه های حیض داشته و مقداری نداشته باشد؛ در صورتی که خون نشانه دار از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد لازم است آن را حیض و خونی که نشانه های حیض ندارد استحاضه قرار دهد؛ ولی چنانچه در وقت عادتش خون ببیند؛ داشتن نشانه های حیض در حیض بودن آن معتبر نیست؛ پس خونی که در وقت عادتش دیده چنانچه ممکن است حیض باشد لازم است حیض قرار دهد؛ مثلا در وقت عادت خود سه روز خون دید اگرچه نشانه حیض را نداشته باشد حیض است. و همچنین است اگر در عادت خود مثلا یک روز و پیش از عادت به دو روز خون ببیند یا اینکه در عادت خود مثلا یک روز و پس از آن دو روز خون ببیند؛ در این دو صورت نیز لازم است آن سه روز را حیض قرار دهد؛ پس اگر خون نشانه دار قبل از ده روز از اول خون دیدن قطع شد؛ تمام آن خون حیض است و اگر بعدا نیز خون دید چنانچه آن خون دارای نشانه های حیض و فاصله بین آن و آخر خون اول ده روز یا بیشتر باشد؛ آن خون نیز حیض است و الا استحاضه است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر خونی ببیند و شک کند خون حیض است یا استحاضه، چنانچه در ایام عادت یا یکی دو روز قبل باشد (هر چند نشانه حیض را نداشته باشد) یا بیش از دو روز قبل از عادت با نشانه حیض باشد، این خون حیض به شمار میآید و اگر بیش از دو روز قبل از عادت بدون نشانه حیض باشد باید اعمال استحاضه را انجام دهد، همچنین است اگر شک کند خون حیض است یا استحاضه یا خون دمل و زخم. حکم خون دیدن پس از ایّام عادت در مسأله 489 خواهد آمد.